Гаман шукає приводу знищити Юдеїв
1 Після цих подій цар Ахашверош звеличив Гамана, сина Гаммедати, аґаґійця , й підвищив, поставивши його сидіння вище від усіх своїх можновладців.
2 Тому всі царські слуги (дворяни ), що при царській брамі, ставали навколішки й кланялись Гаманові, оскільки такою була царська постанова. Проте Мордехай не ставав навколішки й не кланявся.
3 І царські слуги, що при царській брамі, дорікали Мордехаю з приводу порушення ним царської постанови.
4 Так сталося, що вони йому нагадували щодня, але він їх не слухав, тому вони розповіли про це Гаманові, щоб переконатись, чи втримається Мордехай на своїй посаді, оскільки він їм признався, що є Юдеєм.
5 І коли вже сам Гаман зауважив, що Мордехай не стає перед ним навколішки й не кланяється, то Гаман дуже розлютився.
6 Він вважав принизливим для себе учинити розправу лише із самим Мордехаєм, але оскільки йому розповіли, з якого народу Мордехай походить, то Гаман почав шукати приводу, аби знищити народ Мордехая, – всіх Юдеїв, що мешкали в усьому царстві Ахашвероша.
7 Отже, першого місяця, тобто місяця Нісана, на дванадцятий рік владарювання царя Ахашвероша, перед Гаманом, кинули пур, тобто жереб, щодо кожного дня і кожного місяця; жереб випав на тринадцятий день дванадцятого місяця . Це місяць Адар.
8 Тоді Гаман сказав цареві Ахашверошу: Є один народ, розпорошений і розкиданий між іншими народами в усіх областях твого царства. Їхні закони відрізняються від законів усіх народів; вони не дотримуються і законів царя, тому було би необачно з боку царя все так залишати.
9 Якщо цар вважатиме доречним, нехай буде виданий наказ їх знищити, а я відважу десять тисяч талантів срібла на руки скарбників, щоб внесли їх до царських скарбниць.
10 Тоді цар зняв перстень з печаткою зі своєї руки й дав його аґаґійцю Гаманові, синові Гаммедата, ворогові юдеїв.
11 Після цього цар сказав Гаманові: Нехай твоє срібло залишається в тебе, а з тим народом роби що вважаєш за потрібне!
12 Тож тринадцятого дня першого місяця, були скликані царські писарі, котрі писали все, що наказував Гаман царським сатрапам та намісникам над усіма областями і правителям усіх народів, – у кожну область, прийнятним там письмом, й кожному народу його мовою. Указ був написаний від імені царя Ахашвероша і затверджений царським перснем.
13 Ті листи були послані через гінців у всі царські області, щоб у один день, тобто тринадцятого дня дванадцятого місяця, місяця Адара, вигубити, стратити й знищити всіх юдеїв: від наймолодшого до найстаршого, в тому числі жінок і дітей, а їхнє майно розграбувати.
14 Письмова копія цього указу мала стати законом у кожній області й оголошена всім людям у кожній околиці, аби всі були до цього дня готові.
15 За наказом царя гінці негайно вирушили. Указ був оголошений також і в замку Сузи. Цар і Гаман у той час сиділи й бенкетували, тоді як місто Сузи було в замішанні й розгубленості .
Haman planuje zagładę Żydów
Haman u władzy
1 Po tych wydarzeniach król Achaszwerosz uhonorował Hamana, syna Hammedaty, Agagitę. Wyniósł go, a jego tron umieścił ponad wszystkimi książętami z jego otoczenia. 2 Wszyscy królewscy słudzy, którzy zasiadali w bramie królewskiej, klękali i oddawali pokłon Hamanowi, ponieważ król nakazał tak wobec niego postępować. Tylko Mordochaj nie klękał i nie oddawał pokłonu. 3 Wówczas słudzy, którzy zasiadali w bramie królewskiej, zwrócili się do Mordochaja: Dlaczego naruszasz królewski nakaz? 4 Codziennie tak do niego mówili, ale on ich nie słuchał. Donieśli więc Hamanowi, aby zobaczyć, czy postawa Mordochaja okaże się niezłomna, ponieważ ujawnił im, że jest Żydem. 5 Gdy Haman zobaczył, że Mordochaj nie klęka i nie oddaje mu pokłonu, rozgniewał się. 6 Uznał jednak, że zabicie samego Mordochaja to będzie zbyt mało. A ponieważ ujawniono mu, z jakiego ludu pochodził Mordochaj, więc Haman zastanawiał się, jak zgładzić wszystkich Żydów – lud Mordochaja – którzy przebywali w całym królestwie Achaszwerosza.
Dekret o zagładzie Żydów
7 W pierwszym miesiącu, a był to miesiąc Nisan, w dwunastym roku panowania króla Achaszwerosza, Haman nakazał rzucać pur – to znaczy los – w swojej obecności dzień w dzień i miesiąc w miesiąc, aż do dwunastego dnia miesiąca Adar. 8 Wtedy Haman zwrócił się do króla Achaszwerosza: Jest jeden lud rozproszony i podzielony między narodami we wszystkich prowincjach twojego królestwa. Jego prawa różnią się od praw każdego innego ludu, a praw króla też nie przestrzegają. To nie jest dla króla korzystne, aby zostawić ich w spokoju. 9 Jeżeli więc król uzna to za słuszne, niech zostanie napisane, aby ich wytracono. Tym, którzy to spiszą, przekażę dziesięć tysięcy talentów srebra, aby je wnieśli do królewskiego skarbca. 10 Wówczas król zdjął sygnet i dał go Hamanowi, synowi Hammedaty, Agagicie, wrogowi Żydów, 11 a potem powiedział do Hamana: Dostajesz i srebro, i ten lud, abyś z nim zrobił to, co wyda ci się słuszne.
12 Trzynastego dnia pierwszego miesiąca wezwano więc pisarzy królewskich. I wszystko, co rozkazywał Haman, zostało napisane do satrapów króla i do namiestników, którzy stoją na czele poszczególnych prowincji, i do książąt poszczególnych ludów – do każdej prowincji jej własnym pismem i do każdego ludu w jego własnym języku. Zostało to napisane w imieniu króla Achaszwerosza i opieczętowane sygnetem królewskim. 13 Następnie przez gońców rozesłano pisma do wszystkich prowincji królewskich, aby jednego dnia, to jest trzynastego dnia dwunastego miesiąca, czyli miesiąca Adar, zgładzić, pozabijać i wytępić wszystkich Żydów – od chłopca aż do starca, dzieci i kobiety – a ich mienie rozgrabić.
14 Kopia tego pisma została dana jako prawo we wszystkich prowincjach i ogłoszona wszystkim ludom, aby były przygotowane na ten dzień. 15 Gońcy ponaglani królewskim rozkazem wyruszyli, a prawo zostało ogłoszone także na zamku w Suzie. Wtedy król i Haman zasiedli, aby pić. W mieście Suza zapanował niepokój.