1 Під час владарювання Єгоякима напав на країну вавилонський цар Навуходоносор, і Єгояким на три роки став його підданим, але потім він збунтувався й відвернувся від нього.
2 І Господь послав на нього загони халдейців, ватаги сирійців, полчища моавійців та полчища аммонійців. Вони накинулись на Юдейський край, аби його нищити за словом, яке Господь провістив через Своїх слуг пророків.
3 Отже, це спіткало Юдею, у відповідності з Господнім рішенням відкинути її від Себе через гріхи Манассії, – через нечестиві його діяння
4 та за невинну кров, яку він пролив, сповнивши Єрусалим невинною кров’ю! Тому й не міг Господь простити.
5 Всі інші оповіді про Єгоякима та про все, що він чинив, записано в Книзі Літопису Юдейських Царів.
Єхонія – цар Юдеї
6 Прийшов час, і Єгояким спочив зі своїми батьками, а замість нього зійшов на царський престол його син Єхонія.
7 А єгипетський цар більше не вирушав у військові походи зі свого краю, оскільки вавилонський цар захопив усі володіння єгипетського царя, – від Єгипетського Потоку й до ріки Євфрат.
8 Єхонія мав вісімнадцять років, коли він став царем, і три місяці владарював у Єрусалимі. Ім’я його матері було Нехушта, дочка Елнатана з Єрусалима.
9 Він також творив неподобства перед Господом, наслідуючи в усьому свого батька.
Облога Єрусалима Навуходоносором та полон Єхонії
10 У той час військо вавилонського царя Навуходоносора підійшло до Єрусалима, й місто потрапило в облогу ворога.
11 Коли пізніше сам вавилонський цар Навуходоносор прибув до свого війська, що тримало в облозі місто,
12 Юдейський цар Єхонія вийшов і здався вавилонському цареві разом зі своєю матір’ю, а також сановниками, князями та царедворцями (євнухами ). Вавилонський цар полонив їх у восьмому році свого владарювання.
13 Він вивіз звідти усі скарби Господнього Храму та скарби царського палацу, потовк увесь золотий посуд, що зробив для Господнього Храму Ізраїльський цар Соломон, – як і провістив Господь.
14 Він забрав у неволю весь Єрусалим, – усіх можновладців та всіх військових лицарів, полонивши десять тисяч осіб. Потрапили в полон й усі ремісники та ковалі, окрім найбідніших людей краю.
15 Він забрав до Вавилону також Єхонію, матір царя, та царських дружин, його царедворців (євнухів ); цар переселив з Єрусалима у Вавилон також усіх воєначальників
16 і всіх військових людей, – сім тисяч воїнів і одну тисячу ремісників та ковалів, – усіх здатних воювати вавилонський цар забрав у неволю до Вавилону.
17 Замість Єхонії вавилонський цар призначив царем його дядька Маттанію, змінивши його ім’я на Седекію .
Седекія – цар Юдеї
18 Седекія мав двадцять один рік, коли він зійшов на царський престол, і одинадцять років владарював у Єрусалимі. Його матір’ю була дочка Єремії з Лівни, на ім’я Хамуталь.
19 Він так само, як і Єгояким, чинив зло перед Господом,
20 що й стало причиною Господнього гніву щодо Єрусалима та Юдеї, аж доки Він остаточно не відкинув їх від Себе. Проте і Седекія збунтувався проти вавилонського царя.
1 Za jego panowania wkroczył Nebukadnessar, król Babilonu, i Jojakim przez trzy lata był jego wasalem. Potem jednak na nowo zbuntował się przeciwko niemu. 2 Pan zsyłał na niego bandy Chaldejczyków, Aramejczyków, Moabitów i Ammonitów. Posłał je przeciwko Judzie, aby go zniszczyć, według słowa Pana, które wypowiedział przez swoje sługi, proroków. 3 Wyłącznie z wyroku Pana przyszło to na Judę, że został odrzucony sprzed Jego oblicza za grzechy Manassesa, za wszystko, co zrobił, 4 a także z powodu niewinnej krwi, którą przelał i napełnił Jerozolimę niewinną krwią. Dlatego Pan nie chciał przebaczyć.
5 Pozostałe dzieje Jojakima i wszystko, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 6 I spoczął Jojakim przy swoich przodkach, a po nim królem został jego syn, Jojakin.
7 Król egipski nie wyprawiał się więcej ze swego kraju, ponieważ król Babilonu zdobył wszystko, co należało do króla egipskiego, od Potoku Egipskiego aż do rzeki Eufrat.
Jojakin królem Judy, pierwsze przesiedlenie
8 Jojakin miał osiemnaście lat, gdy rozpoczął panowanie, a rządził w Jerozolimie trzy miesiące. Jego matka, córka Elnatana z Jerozolimy, miała na imię Nechuszta. 9 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to czynił we wszystkim jego ojciec.
10 W tym czasie słudzy Nebukadnessara, króla babilońskiego wystąpili przeciwko Jerozolimie i doszło do oblężenia miasta. 11 Król babiloński Nebukadnessar przybył pod miasto, gdy jego słudzy je oblegali. 12 Jojakin zaś, król Judy, wyszedł do króla babilońskiego wraz ze swoją matką, sługami, książętami i dworzanami. Król babiloński pojmał go w ósmym roku swego panowania.
13 Wyniósł stamtąd wszystkie skarby domu Pana i skarby domu królewskiego. Rozbił wszystkie złote naczynia, które sporządził Salomon, król Izraela, w świątyni Pana, tak jak to Pan zapowiedział. 14 Uprowadził do niewoli całą Jerozolimę: wszystkich książąt i wszystkich dzielnych wojowników – dziesięć tysięcy uprowadzonych oraz wszystkich rzemieślników i ślusarzy. Nie pozostał nikt, oprócz ubogiej ludności kraju. 15 Uprowadził do Babilonu Jojakina wraz z matką króla, królewskimi żonami, dworzanami i możnymi kraju. Uprowadził ich z Jerozolimy do Babilonu – na wygnanie. 16 Wszystkich możnych ludzi w liczbie siedmiu tysięcy, rzemieślników i ślusarzy w liczbie tysiąca oraz wszystkich walecznych wojowników, uprowadził król babiloński do Babilonu – na wygnanie. 17 Zamiast niego król babiloński ustanowił królem jego stryja, Mattaniasza, i zmienił mu imię na Sedecjasz.
Sedecjasz królem Judy
18 Sedecjasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy rozpoczął panowanie, a rządził w Jerozolimie jedenaście lat. Jego matka, córka Jeremiasza z Libny, miała na imię Chamutal. 19 Czynił to, co złe w oczach Pana, tak samo jak to we wszystkim czynił Jojakim. 20 Stało się to w Jerozolimie i w Judzie z powodu gniewu Pana, który w końcu odrzucił ich sprzed swego oblicza. Sedecjasz zaś zbuntował się przeciwko królowi babilońskiemu.