Бог любить, коли дають з радістю
1 А про служіння святим мені зайве писати вам,
2 бо знаю вашу готовність; нею хвалюся за вас перед македонцями, що Ахая від минулого року готова, – ваша ревність заохотила багатьох.
3 Тож я послав братів, щоб те, чим ми хвалилися щодо вас, не виявилося в цьому випадку даремним, а щоб, як я сказав, ви були готові.
4 Як прийдуть зі мною македонці й знайдуть вас неготовими, щоб ми не були засоромлені з приводу того, [чим хвалилися], а про вас і не говорю.
5 Отже, я вважав необхідним просити братів, аби пішли до вас заздалегідь і підготували щедрий дар, про який ви наперед сповістили, щоб він був готовий – саме як щедрий дар, а не як вимушений.
6 Втім, хто сіє скупо, той скупо і жатиме, а хто сіє щедро, той щедро і пожне.
7 Кожний нехай дає за велінням серця, а не з жалем чи з примусу, адже Бог любить того, хто дає з радістю.
8 А Бог спроможний збагатити вас усякою благодаттю, щоб ви завжди в усьому мали повний достаток і збагачувалися всяким добрим ділом,
9 як написано: Розсипав, роздав бідним; його праведність перебуває навіки!
10 А Той, Хто дає насіння та хліб сіячеві на поживу, нехай зростить і примножить ваше «насіння» і нехай виростить плоди вашої праведності.
11 В усьому збагачуйтеся різноманітною щирістю, яка через нас складає подяку Богові.
12 Бо справа цього служіння не тільки задовольняє потреби святих, вона переповнена численними подяками Богові.
13 Завдяки досвідові цього служіння вони славлять Бога за ваше підкорення Євангелії Христа, яку ви сповідуєте, та за щирість спілкування з ними та з усіма.
14 Тож у своїй молитві за вас вони прагнуть до вас через превелику Божу благодать, яка над вами.
15 Подяка Богові за Його невимовний дар!
Zbiórka na rzecz świętych
1 Nie ma właściwie potrzeby, abym wam pisał o służbie na rzecz świętych. 2 Znam bowiem waszą gotowość i z jej powodu chlubię się wami wobec Macedończyków, gdyż Achaja jest już przygotowana od roku i wasz zapał stał się pobudką dla wielu. 3 Posłałem natomiast braci, aby nasza chluba z was nie okazała się pod tym względem próżna, abyście, jak mówiłem, byli przygotowani 4 i abyśmy, jeśli przyszliby razem ze mną Macedończycy i stwierdzili, że nie jesteście przygotowani, przypadkiem nie zostali zawstydzeni, nie mówiąc już o was, z powodu takiego stanu rzeczy. 5 Uważałem więc za konieczne poprosić braci, aby wcześniej do was przybyli i przygotowali hojny dar, jaki nam już przedtem obiecaliście, aby to, co przygotowane, okazało się hojnością, a nie skąpstwem.
6 Tak zaś, kto skąpo sieje, skąpo też będzie zbierał, a kto hojnie sieje, hojnie też będzie zbierał. 7 Każdy niech tak postąpi, jak w sercu zdecydował, bez żalu i nie pod przymusem, radosnego dawcę bowiem miłuje Bóg. 8 Bóg natomiast ma moc dać wam obficie wszelką łaskę, abyście, mając zawsze wszystkiego pod dostatkiem, obfitowali we wszelkie dobre dzieła, 9 jak jest napisane:
Rozrzucił, dał ubogim,
Jego sprawiedliwość trwa na wieki.
10 Ten zaś, który dostarcza nasienie siewcy, dostarczy i chleba na pokarm, i wasze ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości. 11 We wszystkim ubogacani, bądźcie pełni wszelkiej hojności, która sprawia, że z naszego powodu dziękuje się Bogu. 12 Istotnie służba w tej świętej sprawie nie tylko zaradza niedostatkom świętych, lecz obfituje także przez liczne dziękczynienia składane Bogu. 13 Dzięki próbie, jaką stanowi ta służba, wielbią Boga z powodu waszego posłuszeństwa w wyznawaniu Ewangelii Chrystusa oraz hojności daru względem nich i względem wszystkich. 14 A w swych modlitwach za was dają wyraz przywiązaniu do was z powodu przeogromnej łaski Bożej, którą otrzymaliście. 15 Bogu niech będą dzięki za Jego nieoceniony dar.