A Prayer for the Nation's Deliverance
1 O God, the heathen have invaded your land.
They have desecrated your holy Temple
and left Jerusalem in ruins.
2 They left the bodies of your people for the vultures,
the bodies of your servants for wild animals to eat.
3 They shed your people's blood like water;
blood flowed like water all through Jerusalem,
and no one was left to bury the dead.
4 The surrounding nations insult us;
they laugh at us and mock us.
5 Lord, will you be angry with us forever?
Will your anger continue to burn like fire?
6 Turn your anger on the nations that do not worship you,
on the people who do not pray to you.
7 For they have killed your people;
they have ruined your country.
8 Do not punish us for the sins of our ancestors.
Have mercy on us now;
we have lost all hope.
9 Help us, O God, and save us;
rescue us and forgive our sins
for the sake of your own honor.
10 Why should the nations ask us,
“Where is your God?”
Let us see you punish the nations
for shedding the blood of your servants.
11 Listen to the groans of the prisoners,
and by your great power free those who are condemned to die.
12 Lord, pay the other nations back seven times
for all the insults they have hurled at you.
13 Then we, your people, the sheep of your flock,
will thank you forever
and praise you for all time to come.
Nad ruinami Jeruzalemu
1 Psalm Asafowy.
Boże! Poganie wtargnęli do dziedzictwa twego,
Znieważyli przybytek twój święty,
Jeruzalem zamienili w rumowisko,
2 Trupy sług twoich dali na żer ptactwu niebieskiemu,
Ciała wiernych twoich dzikim zwierzętom.
3 Rozlali krew ich jak wodę wokół Jeruzalemu,
Nie było nikogo, kto by ich pogrzebał.
4 Staliśmy się hańbą dla naszych sąsiadów,
Pośmiewiskiem i szyderstwem dla naszego otoczenia.
5 Dokądże, Panie? Czyż wiecznie gniewać się będziesz?
Jak ogień płonąć będzie zapalczywość twoja?
6 Wylej gniew swój na narody, które cię nie znają,
I na królestwa, które nie wzywają imienia twego,
7 Albowiem pożarli Jakuba
I spustoszyli siedzibę jego!
8 Nie pamiętaj nam dawnych win;
Niech nas rychło spotka miłosierdzie twoje,
Bośmy bardzo nędzni!
9 Wspomóż nas. Boże zbawienia naszego,
Dla chwały imienia twego wybaw nas
I odpuść grzechy nasze
Dla imienia twego!
10 Czemu narody mają mówić: Gdzież jest Bóg ich?
Niech jawna będzie wśród narodów w oczach naszych
Zemsta za przelaną krew sług twoich!
11 Niech dotrze do ciebie jęk więźniów!
Mocą ramienia swego uwolnij skazanych na śmierć!
12 Odpłać sąsiadom naszym siedemkroć urąganie ich,
Którym ciebie obrażali, Panie!
13 My zaś, lud twój i owce pastwiska twojego,
Będziemy sławić cię na wieki,
Będziemy opowiadać chwałę twoją z pokolenia w pokolenie.