Jesus Feeds Four Thousand People
(Matthew 15.32-39)1 Not long afterward another large crowd came together. When the people had nothing left to eat, Jesus called the disciples to him and said, 2 “I feel sorry for these people, because they have been with me for three days and now have nothing to eat. 3 If I send them home without feeding them, they will faint as they go, because some of them have come a long way.”
4 His disciples asked him, “Where in this desert can anyone find enough food to feed all these people?”
5 “How much bread do you have?” Jesus asked.
“Seven loaves,” they answered.
6 He ordered the crowd to sit down on the ground. Then he took the seven loaves, gave thanks to God, broke them, and gave them to his disciples to distribute to the crowd; and the disciples did so. 7 They also had a few small fish. Jesus gave thanks for these and told the disciples to distribute them too. 8-9 Everybody ate and had enough—there were about four thousand people. Then the disciples took up seven baskets full of pieces left over. Jesus sent the people away 10 and at once got into a boat with his disciples and went to the district of Dalmanutha.
The Pharisees Ask for a Miracle
(Matthew 16.1-4)11 Some Pharisees came to Jesus and started to argue with him. They wanted to trap him, so they asked him to perform a miracle to show that God approved of him. 12 But Jesus gave a deep groan and said, “Why do the people of this day ask for a miracle? No, I tell you! No such proof will be given to these people!”
13 He left them, got back into the boat, and started across to the other side of the lake.
The Yeast of the Pharisees and of Herod
(Matthew 16.5-12)14 The disciples had forgotten to bring enough bread and had only one loaf with them in the boat. 15 “Take care,” Jesus warned them, “and be on your guard against the yeast of the Pharisees and the yeast of Herod.”
16 They started discussing among themselves: “He says this because we don't have any bread.”
17 Jesus knew what they were saying, so he asked them, “Why are you discussing about not having any bread? Don't you know or understand yet? Are your minds so dull? 18 You have eyes—can't you see? You have ears—can't you hear? Don't you remember 19 when I broke the five loaves for the five thousand people? How many baskets full of leftover pieces did you take up?”
“Twelve,” they answered.
20 “And when I broke the seven loaves for the four thousand people,” asked Jesus, “how many baskets full of leftover pieces did you take up?”
“Seven,” they answered.
21 “And you still don't understand?” he asked them.
Jesus Heals a Blind Man at Bethsaida
22 They came to Bethsaida, where some people brought a blind man to Jesus and begged him to touch him. 23 Jesus took the blind man by the hand and led him out of the village. After spitting on the man's eyes, Jesus placed his hands on him and asked him, “Can you see anything?”
24 The man looked up and said, “Yes, I can see people, but they look like trees walking around.”
25 Jesus again placed his hands on the man's eyes. This time the man looked intently, his eyesight returned, and he saw everything clearly. 26 Jesus then sent him home with the order, “Don't go back into the village.”
Peter's Declaration about Jesus
(Matthew 16.13-20Luke 9.18-21)27 Then Jesus and his disciples went away to the villages near Caesarea Philippi. On the way he asked them, “Tell me, who do people say I am?”
28 “Some say that you are John the Baptist,” they answered; “others say that you are Elijah, while others say that you are one of the prophets.”
29 “What about you?” he asked them. “Who do you say I am?”
Peter answered, “You are the Messiah.”
30 Then Jesus ordered them, “Do not tell anyone about me.”
Jesus Speaks about His Suffering and Death
(Matthew 16.21-28Luke 9.22-27)31 Then Jesus began to teach his disciples: “The Son of Man must suffer much and be rejected by the elders, the chief priests, and the teachers of the Law. He will be put to death, but three days later he will rise to life.” 32 He made this very clear to them. So Peter took him aside and began to rebuke him. 33 But Jesus turned around, looked at his disciples, and rebuked Peter. “Get away from me, Satan,” he said. “Your thoughts don't come from God but from human nature!”
34 Then Jesus called the crowd and his disciples to him. “If any of you want to come with me,” he told them, “you must forget yourself, carry your cross, and follow me. 35 For if you want to save your own life, you will lose it; but if you lose your life for me and for the gospel, you will save it. 36 Do you gain anything if you win the whole world but lose your life? Of course not! 37 There is nothing you can give to regain your life. 38 If you are ashamed of me and of my teaching in this godless and wicked day, then the Son of Man will be ashamed of you when he comes in the glory of his Father with the holy angels.”
Nakarmienie czterech tysięcy
(Mat. 15,32—39)1 W one dni, gdy znowu było wielkie mnóstwo ludu, a nie mieli co jeść, przywołał uczniów i rzekł do nich:
2 Żal mi tego ludu, bo już trzy dni są ze mną, a nie mają co jeść.
3 A jeśli rozpuszczę ich głodnych do domów, ustaną w drodze; a przecież niektórzy z nich przybyli z daleka.
4 I odpowiedzieli mu uczniowie jego: Skądże ktoś potrafi ich nakarmić chlebem, tutaj, na pustyni?
5 I zapytał ich: Ile macie chlebów? Oni zaś rzekli: Siedem.
6 I polecił ludowi usiąść na ziemi. I wziąwszy te siedem chlebów, i podziękowawszy, łamał i dawał uczniom swoim, by kładli przed nimi. I kładli przed ludem.
7 Mieli też kilka rybek. I pobłogosławiwszy je, kazał i te kłaść przed nimi.
8 A jedli i nasycili się, i zebrali siedem koszów resztek chleba, które zbywały.
9 Było ich zaś około czterech tysięcy. I rozpuścił ich.
10 Zaraz też wsiadł do łodzi z uczniami swoimi i przybył w okolice Dalmanuty.
Jezus odmawia znaku z nieba
(Mat. 16,1—4Łuk. 12,54—56)11 I wyszli faryzeusze, i zaczęli z nim rozprawiać, a wystawiając go na próbę, żądali od niego znaku z nieba.
12 I westchnąwszy w duchu swoim rzekł: Czemu ten ród żąda znaku? Zaprawdę powiadam wam, że temu rodowi znak nie będzie dany.
13 I opuścił ich, wsiadł do łodzi i przeprawił się na drugą stronę.
Jezus gani małowierność uczniów
(Mat. 16,5—12)14 A uczniowie zapomnieli wziąć chlebów, mieli z sobą w łodzi tylko jeden bochenek.
15 I nakazywał im, mówiąc: Baczcie i wystrzegajcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda.
16 A oni rozmawiali między sobą o tym, że chleba nie mają.
17 Zauważył to Jezus i rzekł do nich: O czym rozmawiacie, czy o tym, że chleba nie macie? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie? Czy serce wasze jest nieczułe?
18 Macie oczy, a nie widzicie? Macie uszy, a nie słyszycie? I nie pamiętacie?
19 Gdy łamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy, ile koszów pełnych resztek chleba zebraliście? Odpowiedzieli mu: Dwanaście.
20 A ile koszów pełnych okruszyn zebraliście z siedmiu chlebów dla czterech tysięcy? Odpowiedzieli mu: Siedem.
21 I rzekł im: Jeszcze nie rozumiecie?
Uzdrowienie ślepego w Betsaidzie
22 I przybyli do Betsaidy. I przyprowadzili do niego ślepego, i prosili go, aby się go dotknął.
23 A On wziął ślepego za rękę, wyprowadził go poza wieś, plunął w jego oczy, włożył nań ręce i zapytał go: Czy widzisz coś?
24 A ten, przejrzawszy, rzekł: Spostrzegam ludzi, a gdy chodzą, wyglądają mi jak drzewa.
25 Potem znowu położył ręce na jego oczy, a on przejrzał i został uzdrowiony; i widział wszystko wyraźnie.
26 I odesłał go do domu jego, nakazując: Tylko do wsi nie wchodź.
Wyznanie Piotra o Jezusie
(Mat. 16,13—20Łuk. 9,18—21)27 I wyszedł Jezus z uczniami do wiosek koło Cezarei Filipa; i pytał w drodze uczniów swoich, mówiąc do nich: Za kogo mnie ludzie uważają?
28 A oni mu odpowiedzieli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków.
29 I zapytał ich: A wy za kogo mnie uważacie? Wtedy Piotr, odpowiadając, rzekł mu: Tyś jest Chrystus.
30 I nakazał im surowo, aby nikomu o nim nie mówili.
Jezus zapowiada swoją śmierć i zmartwychwstanie
(Mat. 16,21—23Łuk. 9,22)31 I zaczął ich pouczać o tym, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć, musi być odrzucony przez starszych, arcykapłanów oraz uczonych w Piśmie i musi być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać.
32 I mówił o tym otwarcie. A Piotr wziął go na stronę i począł go upominać.
33 Lecz On odwrócił się, spojrzał na uczniów swoich i zgromił Piotra, mówiąc: Idź precz ode mnie, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boskie, tylko o tym, co ludzkie.
Jezus wzywa do naśladowania
(Mat. 16,24—28Łuk. 9,23—27)34 A przywoławszy lud wraz z uczniami swoimi, rzekł im: Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój i naśladuje mnie.
35 Bo kto by chciał duszę swoją zachować, utraci ją, a kto by utracił duszę swoją dla mnie i dla ewangelii, zachowa ją.
36 Albowiem cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swej szkodę poniósł?
37 Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?
38 Kto bowiem wstydzi się mnie i słów moich przed tym cudzołożnym i grzesznym rodem, tego i Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami świętymi.