David Becomes King of Israel and Judah
(2 Samuel 5.1-10)1 All the people of Israel went to David at Hebron and said to him, “We are your own flesh and blood. 2 In the past, even when Saul was still our king, you led the people of Israel in battle, and the Lord your God promised you that you would lead his people and be their ruler.” 3 So all the leaders of Israel came to King David at Hebron. He made a sacred alliance with them, they anointed him, and he became king of Israel, just as the Lord had promised through Samuel.
4 King David and all the Israelites went and attacked the city of Jerusalem. It was then known as Jebus, and the Jebusites, the original inhabitants of the land, were still living there. 5 The Jebusites told David he would never get inside the city, but David captured their fortress of Zion, and it became known as “David's City.” 6 David said, “The first man to kill a Jebusite will be commander of the army!” Joab, whose mother was Zeruiah, led the attack and became commander. 7 Because David went to live in the fortress, it came to be called “David's City.” 8 He rebuilt the city, starting at the place where land was filled in on the east side of the hill, and Joab restored the rest of the city. 9 David grew stronger and stronger, because the Lord Almighty was with him.
David's Famous Soldiers
(2 Samuel 23.8-39)10 This is the list of David's famous soldiers. Together with the rest of the people of Israel, they helped him become king, as the Lord had promised, and they kept his kingdom strong.
11 First was Jashobeam of the clan of Hachmon, the leader of “The Three.” He fought with his spear against three hundred men and killed them all in one battle. 12 Next among the famous “Three” was Eleazar son of Dodo, of the clan of Ahoh. 13 He fought on David's side against the Philistines at the battle of Pas Dammim. He was in a barley field when the Israelites started to run away, 14 so he and his men took a stand in the middle of the field and fought the Philistines. The Lord gave him a great victory.
15 One day three of the thirty leading soldiers went to a rock where David was staying near Adullam Cave, while a band of Philistines was camping in Rephaim Valley. 16 At that time David was on a fortified hill, and a group of Philistines had occupied Bethlehem. 17 David got homesick and said, “How I wish someone would bring me a drink of water from the well by the gate in Bethlehem!” 18 The three famous soldiers forced their way through the Philistine camp, drew some water from the well, and brought it back to David. But he would not drink it; instead he poured it out as an offering to the Lord 19 and said, “I could never drink this! It would be like drinking the blood of these men who risked their lives!” So he refused to drink it. These were the brave deeds of the three famous soldiers.
20 Joab's brother Abishai was the leader of “The Famous Thirty.” He fought with his spear against three hundred men and killed them, and became famous among “The Thirty.” 21 He was the most famous of “The Thirty” and became their leader, but he was not as famous as “The Three.”
22 Benaiah son of Jehoiada from Kabzeel was a famous soldier; he did many brave deeds, including killing two great Moabite warriors. He once went down into a pit on a snowy day and killed a lion. 23 He also killed an Egyptian, a huge man seven and a half feet tall, who was armed with a gigantic spear. Benaiah attacked him with a club, snatched the spear from the Egyptian's hand, and killed him with it. 24 Those were the brave deeds of Benaiah, who was one of “The Thirty.” 25 He was outstanding among “The Thirty,” but not as famous as “The Three.” David put him in charge of his bodyguard.
26-47 These are the other outstanding soldiers:
Asahel, Joab's brother
Elhanan son of Dodo from Bethlehem
Shammoth from Harod
Helez from Pelet
Ira son of Ikkesh from Tekoa
Abiezer from Anathoth
Sibbecai from Hushah
Ilai from Ahoh
Maharai from Netophah
Heled son of Baanah from Netophah
Ithai son of Ribai from Gibeah in Benjamin
Benaiah from Pirathon
Hurai from the valleys near Gaash
Abiel from Arbah
Azmaveth from Bahurum
Eliahba from Shaalbon
Hashem from Gizon
Jonathan son of Shagee from Harar
Ahiam son of Sachar from Harar
Eliphal son of Ur
Hepher from Mecherah
Ahijah from Pelon
Hezro from Carmel
Naarai son of Ezbai
Joel brother of Nathan
Mibhar son of Hagri
Zelek from Ammon
Naharai, Joab's armorbearer, from Beeroth
Ira and Gareb from Jattir
Uriah the Hittite
Zabad son of Ahlai
Adina son of Shiza (a leading member of the tribe of Reuben, with his own group of thirty soldiers)
Hanan son of Maacah
Joshaphat from Mithan
Uzzia from Ashterah
Shamma and Jeiel, sons of Hotham, from Aroer
Jediael and Joha, sons of Shimri, from Tiz
Eliel from Mahavah
Jeribai and Joshaviah, sons of Elnaam
Ithmah from Moab
Eliel, Obed, and Jaasiel from Zobah
Dawid królem nad Izraelem
(II Sam. 5,1—5)1 Wtedy zebrał się cały Izrael u Dawida w Hebronie, mówiąc: Otośmy kość twoja i ciało twoje.
2 Już i dawniej, gdy jeszcze Saul był królem, ty wyprowadzałeś i przyprowadzałeś Izraela, a Pan, Bóg twój, rzekł do ciebie: ty paść będziesz mój lud, Izraela, i ty będziesz księciem nad moim ludem, nad Izraelem.
3 Przyszli więc wszyscy starsi izraelscy do króla, do Hebronu, i Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie przed Panem, po czym namaścili Dawida na króla nad Izraelem, według słowa Pana, wypowiedzianego przez Samuela.
Dawid zdobywa Syjon
(II Sam. 5,6—10)4 Gdy potem Dawid wyruszył wraz z całym Izraelem na Jeruzalem, to jest Jebus, gdzie kraj zamieszkiwali Jebuzejczycy,
5 Mieszkańcy Jebus rzekli do Dawida: Nie wejdziesz tutaj. A jednak Dawid zdobył twierdzę Syjon — to jest Miasto Dawida.
6 Dawid powiedział wtedy: Kto pierwszy pobije Jebuzejczyków, ten zostanie naczelnikiem i hetmanem. Pierwszy wtargnął Joab, syn Serui, i został naczelnikiem.
7 Potem Dawid zamieszkał w twierdzy, którą dlatego nazwano Miastem Dawida,
8 Rozbudowując miasto wokoło Millo, Joab zaś odbudował resztę miasta.
9 Dawid rósł coraz bardziej w potęgę, Pan Zastępów bowiem był z nim.
Najprzedniejsi rycerze Dawida
(II Sam. 23,8—39)10 A to są najprzedniejsi rycerze, których miał Dawid, a którzy go dzielnie wspomagali przy sprawowaniu władzy królewskiej, obwołując go wraz z całym Izraelem królem, zgodnie ze słowem Pana dotyczącym Izraela.
11 Oto poczet rycerzy, których miał Dawid: Jaszobam, syn Chachmoniego, pierwszy z trzech; on to wywinął swoją włócznią nad trzystoma, kładąc ich za jednym zamachem trupem.
12 Po nim idzie Eleazar, syn Dodiego, wnuk Achochiego, jeden z tych trzech rycerzy.
13 Był on z Dawidem w Pas-Dammim, gdzie Filistyńczycy zbierali się do bitwy. Był tam kawałek pola obsianego jęczmieniem. Gdy lud zbrojny uciekał przed Filistyńczykami,
14 On stanął w środku tego pola, obronił je i pobił Filistyńczyków, Pan zaś dał wielkie zwycięstwo.
15 Trzech z tych trzydziestu czołowych rycerzy zeszło raz do Dawida po skale do pieczary Adullam, podczas gdy wojsko Filistyńczyków obozowało w dolinie Refaim.
16 Dawid przebywał wtedy w warowni, a w Betlejemie stała wówczas załoga filistyńska.
17 Dawid miał pragnienie, więc rzekł: Kto da mi napić się wody ze studni betlejemskiej, która jest przy bramie?
18 Wtedy ci trzej przebili się przez obóz filistyński, naczerpali wody ze studni betlejemskiej, która była przy bramie, i przynieśli ją Dawidowi. Lecz Dawid nie chciał jej pić, ale ją wylał jako ofiarę z płynów dla Pana,
19 Mówiąc: Niech mnie Bóg zachowa od tego, bym to miał uczynić. Czyż miałbym pić żywą krew tych mężów, którzy z narażeniem własnego życia ją przynieśli? I nie chciał jej pić. Tego dokonali ci trzej rycerze.
20 A na czele trzydziestu stał Abiszaj, brat Joaba. On to wywinął włócznią swą nad trzystoma, których położył trupem, więc też miał sławę między tymi trzydziestoma.
21 Między tymi trzydziestoma wyróżnił się i był ich wodzem, lecz owym trzem nie dorównał.
22 Benajasz, syn Jehojady, mąż dzielny, który dokonał wielu czynów, pochodził z Kabseel. On zabił dwóch synów Ariela z Moabu, on także, gdy pewnego razu spadł śnieg, zstąpił do dołu i zabił tam lwa.
23 Zabił również pewnego Egipcjanina mającego pięć łokci wzrostu. Egipcjanin ten miał w ręku włócznię, grubą jak wał tkacki, on zaś podszedł do niego z kijem tylko, wyrwał Egipcjaninowi z ręki włócznię i zabił go tą jego włócznią.
24 Tego to dokonał Benajasz, syn Jehojady, miał więc sławę między tymi trzydziestoma rycerzami.
25 Między tymi trzydziestoma wyróżnił się, lecz owym trzem nie dorównał. Dawid postawił go na czele swej straży przybocznej.
26 Dzielnymi rycerzami byli: Asael, brat Joaba, Elchana, syn Dody z Betlejemu,
27 Szammot z Haroru, Cheles z Pelonu,
28 Ira, syn Ikkesza, z Tekoa, Abiezer z Anatot,
29 Sibbekaj z Chuszy, Ilaj z Achoach,
30 Maharaj z Netofy, Cheled, syn Baany z Netofy,
31 Itaj, syn Ribaja, z Gibei Beniaminickiej, Benajasz z Piratonu,
32 Churaj z Potoków Gaasz, Abiel z Araby,
33 Azmawet z Bachurim, Elachba z Szaalbonu,
34 Jaszen z Gizonu, Jonatan, syn Szagiego z Hararu,
35 Achiam, syn Sachara z Hararu, Elipal, syn Ura,
36 Chefer z Mekery, Achiasz z Pelonu,
37 Chesro z Karmelu, Naaraj, syn Ezbaja,
38 Joel, brat Natana, Mibchar, syn Hagriego,
39 Selek z Amonu, Nachraj z Beerot, giermek Joaba, syna Serui,
40 Ira z Jeteru, Gareb z Jeteru,
41 Uriasz Chetejczyk, Zabad, syn Achlaja,
42 Adina, syn Szizy, Rubenita, naczelnik Rubenitów w liczbie trzydziestu,
43 Chanan, syn Maaki, Joszafat z Miteny,
44 Uzzjasz z Asztarot, Szama z Jeuel, synowie Chatama z Aroeru,
45 Jediael, syn Szimriego, i Jocha, brat jego z Tis, Eliel z Machawy, Jeribaj i Joszawiasz, synowie Elnaama, Jitma Moabitczyk,
46 Eliel, Obed i Jaasjel z Soby.