God Is Lord of the Future
1 Listen to this, people of Israel,
you that are descended from Judah:
You swear by the name of the Lord
and claim to worship the God of Israel—
but you don't mean a word you say.
2 And yet you are proud to say
that you are citizens of the holy city
and that you depend on Israel's God,
whose name is the Lord Almighty.
3 The Lord says to Israel,
“Long ago I predicted what would take place;
then suddenly I made it happen.
4 I knew that you would prove to be stubborn,
as rigid as iron and unyielding as bronze.
5 And so I predicted your future long ago,
announcing events before they took place,
to keep you from claiming
that your idols and images made them happen.
6 “All I foretold has now taken place;
you have to admit my predictions were right.
Now I will tell you of new things to come,
events that I did not reveal before.
7 Only now am I making them happen;
nothing like this took place in the past.
If it had, you would claim that you knew all about it.
8 I knew that you couldn't be trusted,
that you have always been known as a rebel.
That is why you never heard of this at all,
why no word of it ever came to your ears.
9 “In order that people will praise my name,
I am holding my anger in check;
I am keeping it back and will not destroy you.
10 I have tested you in the fire of suffering,
as silver is refined in a furnace.
But I have found that you are worthless.
11 What I do is done for my own sake—
I will not let my name be dishonored
or let anyone else share the glory
that should be mine and mine alone.”
Cyrus, the Lord's Chosen Leader
12 The Lord says,
“Listen to me, Israel, the people I have called!
I am God, the first, the last, the only God!
13 My hands made the earth's foundations
and spread the heavens out.
When I summon earth and sky,
they come at once and present themselves.
14 “Assemble and listen, all of you!
None of the gods could predict
that the man I have chosen would attack Babylon;
he will do what I want him to do.
15 I am the one who spoke and called him;
I led him out and gave him success.
16 “Now come close to me and hear what I say.
From the beginning I have spoken openly
and have always made my words come true.”
(Now the Sovereign Lord has given me his power and sent me.)
The Lord's Plan for His People
17 The holy God of Israel,
the Lord who saves you, says:
“I am the Lord your God,
the one who wants to teach you for your own good
and direct you in the way you should go.
18 “If only you had listened to my commands!
Then blessings would have flowed for you
like a stream that never goes dry.
Victory would have come to you
like the waves that roll on the shore.
19 Your descendants would be as numerous as grains of sand,
and I would have made sure they were never destroyed.”
20 Go out from Babylon, go free!
Shout the news gladly; make it known everywhere:
“The Lord has saved his servant Israel!”
21 When the Lord led his people through a hot, dry desert,
they did not suffer from thirst.
He made water come from a rock for them;
he split the rock open, and water flowed out.
22 “There is no safety for sinners,” says the Lord.
Zapowiedź nowych spraw
1 Słuchajcie tego, domu Jakuba,
którzy nazywacie się imieniem Izraela
i z nasienia Judy pochodzicie,
przysięgacie na imię Pana
i wyznajecie Boga Izraela,
lecz nieprawdziwie i nieszczerze.
2 Bo nazywacie się według świętego miasta
i opieracie się na Bogu Izraela —
— jego imię Pan Zastępów —
3 Rzeczy przeszłe od dawna zwiastowałem,
z moich ust one wyszły i zapowiadałem je,
naglę wykonałem to i spełniło się.
4 Ponieważ wiedziałem, że jesteś uparty
i że twój kark jest ścięgnem z żelaza,
a twoje czoło ze spiżu,
5 Dlatego dawno ci zwiastowałem i ogłaszałem, zanim się spełniło,
abyś nie powiedział: Mój bożek to uczynił,
a mój posąg ryty i mój posąg lany to nakazał.
6 Słyszałeś o tym, zobacz to wszystko!
A wy — czy nie będziecie o tym świadczyli?
Od teraz będę ci ogłaszał rzeczy nowe
i rzeczy zakryte, o których nie wiedziałeś.
7 Teraz stały się one, a nie dawno,
i przed dniem dzisiejszym o nich nie słyszałeś,
abyś nie powiedział: Ja o nich wiedziałem.
8 Ty o tym ani nie słyszałeś, ani nie wiedziałeś,
ani też twoje ucho nie było dawniej otwarte,
wiedziałem bowiem, że jesteś zupełnie niewierny
i że zwano cię odstępcą od urodzenia.
9 Przez wzgląd na moje imię powstrzymywałem swój gniew
i przez wzgląd na moją cześć oszczędzałem cię,
aby cię nie zniszczyć.
10 Oto wytapiałem cię sobie jak srebro,
próbowałem cię w piecu cierpienia.
11 Przez wzgląd na siebie, przez wzgląd na siebie czynię to,
bo jakże zbezczeszczone było moje imię;
a przecież mojej chwały nie oddam innemu.
Pan Wybawicielem Izraela
12 Słuchaj mnie, Jakubie, i ty, Izraelu, którego powołałem!
Ja to jestem, Ja pierwszy i Ja ostatni.
13 Przecież to moja ręka założyła ziemię
i moja prawica rozpostarła niebiosa;
gdy Ja na nie wołam, wszystkie razem stają.
14 Zbierzcie się wszyscy i słuchajcie!
Kto z nich to przepowiedział?
Ten, którego Pan miłuje, wykona jego wolę na Babilonie,
a jego ramię na Chaldejczykach.
15 Ja, Ja to przepowiedziałem i Ja go powołałem,
sprowadziłem go i on szczęśliwie dokona swojego dzieła.
16 Zbliżcie się do mnie i słuchajcie tego!
Od samego początku nie mówiłem w skrytości,
odkąd się to dzieje, Ja tam jestem!
A teraz Wszechmogący, mój Pan, posłał mnie i jego Duch.
17 Tak mówi Pan, twój Odkupiciel, Święty Izraelski:
Ja, Pan, twój Bóg, uczę cię tego, co ci wyjdzie na dobre,
prowadzę cię drogą, którą masz iść.
18 O, gdybyś był zważał na moje przykazania,
twój pokój byłby jak strumień,
a twoja sprawiedliwość jak fale morskie!
19 Twój ród byłby liczny jak piasek,
a twojego potomstwa tyle, co ziarnek piasku,
jego imię nie byłoby wytępione ani zniszczone przed moim obliczem.
Wezwanie do wyjścia z Babilonu
20 Wychodźcie z Babilonu, uciekajcie od Chaldejczyków!
Głośno i radośnie to zwiastujcie, rozgłaszajcie to.
Roznoście tę wieść do krańców ziemi!
Mówcie: Pan wykupił swojego sługę Jakuba.
21 Nie mieli pragnienia, gdy ich wiódł przez pustynię,
sprawił, że woda wytrysnęła dla nich ze skały
i rozłupał skałę tak, że wypłynęła woda.
22 Nie mają pokoju bezbożni — mówi Pan.