The Revolt against Athaliah
(2 Kings 11.4-16)1 After waiting six years Jehoiada the priest decided that it was time to take action. He made a pact with five army officers: Azariah son of Jeroham, Ishmael son of Jehohanan, Azariah son of Obed, Maaseiah son of Adaiah, and Elishaphat son of Zichri. 2 They traveled to all the cities of Judah and brought back with them to Jerusalem the Levites and all the heads of the clans.
3 They all gathered in the Temple, and there they made a covenant with Joash, the king's son. Jehoiada said to them, “Here is the son of the late king. He is now to be king, as the Lord promised that King David's descendants would be. 4 This is what we will do. When the priests and Levites come on duty on the Sabbath, one third of them will guard the Temple gates, 5 another third will guard the royal palace, and the rest will be stationed at the Foundation Gate. All the people will assemble in the Temple courtyard. 6 No one is to enter the Temple buildings except the priests and the Levites who are on duty. They may enter, because they are consecrated, but the rest of the people must obey the Lord's instructions and stay outside. 7 The Levites are to stand guard around the king, with their swords drawn, and are to stay with the king wherever he goes. Anyone who tries to enter the Temple is to be killed.”
8 The Levites and the people of Judah carried out Jehoiada's instructions. The men were not dismissed when they went off duty on the Sabbath, so the commanders had available both those coming on duty and those going off. 9 Jehoiada gave the officers the spears and shields that had belonged to King David and had been kept in the Temple. 10 He stationed the men with drawn swords all around the front of the Temple, to protect the king. 11 Then Jehoiada led Joash out, placed the crown on his head, and gave him a copy of the laws governing kingship. And so he was made king. Jehoiada the priest and his sons anointed Joash, and everyone shouted, “Long live the king!”
12 Athaliah heard the people cheering for the king, so she hurried to the Temple, where the crowd had gathered. 13 There she saw the new king at the Temple entrance, standing by the column reserved for kings and surrounded by the army officers and the trumpeters. All the people were shouting joyfully and blowing trumpets, and the Temple musicians with their instruments were leading the celebration. She tore her clothes in distress and shouted, “Treason! Treason!”
14 Jehoiada did not want Athaliah killed in the Temple area, so he called out the army officers and said, “Take her out between the rows of guards, and kill anyone who tries to rescue her.”
15 They seized her, took her to the palace, and there at the Horse Gate they killed her.
Jehoiada's Reforms
(2 Kings 11.17-20)16 The priest Jehoiada had King Joash and the people join him in making a covenant that they would be the Lord's people. 17 Then they all went to the temple of Baal and tore it down. They smashed the altars and idols there and killed Mattan, the priest of Baal, in front of the altars. 18 Jehoiada put the priests and Levites in charge of the work of the Temple. They were to carry out the duties assigned to them by King David and to burn the sacrifices offered to the Lord in accordance with the Law of Moses. They were also in charge of the music and the celebrations. 19 Jehoiada also put guards on duty at the Temple gates to keep out anyone who was ritually unclean.
20 The army officers, the leading citizens, the officials, and all the rest of the people joined Jehoiada in a procession that brought the king from the Temple to the palace. They entered by the main gate, and the king took his place on the throne. 21 All the people were filled with happiness, and the city was quiet, now that Athaliah had been killed.
Obalenie uzurpatorskich rządów Atalii
(II Król. 11,9—20)1 Lecz w siódmym roku poczuł się Jehojada na siłach i pozyskał kilku setników: Azariasza, syna Jerochama, Ismaela, syna Jehochanana, Azariasza, syna Obeda, Maasejasza, syna Adajasza, i Eliszafata, syna Zikriego;
2 Obeszli oni Judę i zgromadzili Lewitów ze wszystkich miast judzkich i naczelników rodów izraelskich, i ci przybyli do Jeruzalemu.
3 Zawarło wtedy całe zgromadzenie w świątyni Bożej przymierze z królem, Jehojada zaś rzekł do nich: Oto syn królewski! Niech króluje, jak zapowiedział Pan o potomkach Dawida.
4 Taką rzecz macie wykonać: Jedna trzecia część z was, kapłanów i Lewitów, którzy przychodzicie w sabat objąć służbę, będzie odźwiernymi przy bramach,
5 Jedna trzecia przy pałacu królewskim, a jedna trzecia przy bramie Jesod, cały lud zaś będzie na dziedzińcu świątyni Pańskiej.
6 Niech nikt nie wchodzi do świątyni Pańskiej z wyjątkiem kapłanów i Lewitów pełniących służbę; ci mogą wejść, gdyż są poświęceni; wszystek lud zaś niech zachowuje przepisy Pana.
7 Lewici niech otoczą króla wokoło, każdy z bronią w ręku. Kto by chciał wtargnąć do świątyni, niech zginie! Wy zaś bądźcie przy królu, gdy będzie wchodził i gdy będzie wychodził.
8 Lewici i wszyscy Judejczycy wykonali dokładnie wszystko, co nakazał kapłan Jehojada: każdy wziął swoich ludzi, zarówno tych, którzy w sabat służbę obejmują, jak tych, którzy w sabat służbę tę zdają, gdyż kapłan Jehojada nie zwolnił żadnej z grup.
9 Następnie kapłan Jehojada wydał setnikom włócznie, tarcze i puklerze, które należały do króla Dawida, a znajdowały się w świątyni Bożej;
10 I ustawił cały lud, każdego z bronią w ręku, od południowej strony świątyni do strony północnej świątyni w kierunku ołtarza i świątyni jako straż przyboczną wokół króla,
11 Po czym wyprowadzono syna królewskiego, nałożono mu diadem, wręczono zakon i obwołano go królem, a Jehojada i jego synowie namaścili go i zawołali: Niech żyje król!
12 A gdy Atalia usłyszała wrzawę ludu biegającego i wznoszącego okrzyki na cześć króla, wyszła do ludu do świątyni Pańskiej,
13 A zobaczywszy, że oto król stoi na swoim miejscu u wejścia, przy królu zaś są dowódcy i trębacze, a cały lud prosty weseli się i dmie w trąby, a śpiewacy z instrumentami muzycznymi dają znaki do wznoszenia okrzyków, Atalia rozdarła swoje szaty i zawołała: Zdrada, zdrada!
14 Lecz kapłan Jehojada dał rozkaz setnikom, dowódcom wojska tej treści: Wyprowadźcie ją poza przedsionki, a ktokolwiek pójdzie za nią, niech od miecza zginie. Mówił bowiem kapłan: Nie pozbawiajcie jej życia w świątyni Pańskiej.
15 Wtedy pojmano ją, a gdy doszła do wejścia Bramy Końskiej, wiodącej do pałacu królewskiego, tam ją zabito.
16 Potem zawarł Jehojada przymierze między Panem a między całym ludem i królem, że będą ludem Pana.
17 Wtedy cały lud wtargnął do świątyni Baala i zburzyli ją, jego ołtarze i posągi doszczętnie zniszczyli, Mattana zaś, kapłana Baala, zabili przed ołtarzami.
18 Następnie Jehojada ustanowił zarząd świątyni Pana złożony z kapłanów i Lewitów, których Dawid przydzielił do świątyni Pańskiej celem składania ofiar całopalnych Panu, jak napisano w zakonie Mojżeszowym, wśród wesela i śpiewów według postanowień Dawida.
19 Postawił też odźwiernych przy bramach świątyni Pańskiej, aby nie wchodził tam nikt w czymkolwiek nieczysty.
20 Potem wziął setników, możnych i rządzących wśród ludu, i cały prosty lud i wyprowadził króla ze świątyni Pańskiej. I weszli przez Bramę Główną do pałacu królewskiego i posadzili króla na tronie królewskim.
21 A cały prosty lud weselił się i w mieście nastał spokój, Atalię zaś zabito mieczem.