An Egyptian Invasion of Judah
(1 Kings 14.25-28)1 As soon as Rehoboam had established his authority as king, he and all his people abandoned the Law of the Lord. 2 In the fifth year of Rehoboam's reign their disloyalty to the Lord was punished. King Shishak of Egypt attacked Jerusalem 3 with an army of twelve hundred chariots, sixty thousand cavalry, and more soldiers than could be counted, including Libyan, Sukkite, and Ethiopian troops. 4 He captured the fortified cities of Judah and advanced as far as Jerusalem.
5 Shemaiah the prophet went to King Rehoboam and the Judean leaders who had gathered in Jerusalem to escape Shishak. He said to them, “This is the Lord's message to you: ‘You have abandoned me, so now I have abandoned you to Shishak.’”
6 The king and the leaders admitted that they had sinned, and they said, “What the Lord is doing is just.”
7 When the Lord saw this, he spoke again to Shemaiah and said to him, “Because they admit their sin, I will not destroy them. But when Shishak attacks, they will barely survive. Jerusalem will not feel the full force of my anger, 8 but Shishak will conquer them, and they will learn the difference between serving me and serving earthly rulers.”
9 King Shishak came to Jerusalem and took the treasures from the Temple and from the palace. He took everything, including the gold shields that King Solomon had made. 10 To replace them, Rehoboam made bronze shields and entrusted them to the officers responsible for guarding the palace gates. 11 Every time the king went to the Temple, the guards carried the shields and then returned them to the guardroom. 12 Because he submitted to the Lord, the Lord's anger did not completely destroy him, and things went well for Judah.
Summary of Rehoboam's Reign
13 Rehoboam ruled in Jerusalem and increased his power as king. He was forty-one years old when he became king, and he ruled for seventeen years in Jerusalem, the city which the Lord had chosen from all the territory of Israel as the place where he was to be worshiped. Rehoboam's mother was Naamah, from the land of Ammon. 14 He did what was evil, because he did not try to find the Lord's will.
15 Rehoboam's acts from beginning to end and his family records are found in The History of Shemaiah the Prophet and The History of Iddo the Prophet. Rehoboam and Jeroboam were constantly at war with each other. 16 Rehoboam died and was buried in the royal tombs in David's City and his son Abijah succeeded him as king.
Najazd Szyszaka, króla egipskiego, na Judę
(I Król. 14,21—31)1 Gdy królestwo Rechabeama utwierdziło się, on sam zaś stał się potężnym, porzucił zakon Pański, a wraz z nim cały Izrael.
2 W piątym roku panowania Rechabeama zdarzyło się, że Szyszak, król egipski, najechał na Jeruzalem — dlatego że sprzeniewierzyli się Panu —
3 Z tysiącem i dwustu wozami wojennymi i z sześćdziesięciu tysiącami jezdnych, a lud zbrojny, który przyszedł z nim z Egiptu, Libijczycy, Sukkijczycy i Kuszyci, był niezliczony.
4 Zdobywszy miasta warowne, które należały do Judy, dotarł aż do Jeruzalemu.
5 Wtedy prorok Szemajasz udał się do Rechabeama i do książąt judzkich, którzy wycofali się przed Szyszakiem do Jeruzalemu, i rzekł do nich: Tak mówi Pan: Wy porzuciliście mnie, toteż i Ja was porzuciłem i wydałem w rękę Szyszaka.
6 Wtedy książęta izraelscy oraz król ukorzyli się i rzekli: Pan jest sprawiedliwy.
7 Gdy Pan widział, że się ukorzyli, doszło Szemajasza słowo Pana tej treści: Ponieważ się ukorzyli, nie wytracę ich, lecz wkrótce ześlę im ratunek, a gniew mój na Jeruzalem nie wyleje się przez rękę Szyszaka.
8 Zostaną jednak jego poddanymi, aby poznali, co to znaczy służyć mnie albo służyć królestwom ziemskim.
9 Szyszak, król egipski, najechał więc na Jeruzalem i zabrał skarby świątyni Pańskiej i skarby pałacu królewskiego, wszystko to zabrał. Zabrał też złote tarcze, które kazał sporządzić Salomon.
10 Wtedy król Rechabeam kazał sporządzić zamiast nich tarcze spiżowe i powierzył je dowódcom straży przybocznej, którzy pilnowali wejścia do pałacu królewskiego.
11 Ilekroć król wchodził do świątyni Pańskiej, przychodziła straż przyboczna i zabierała je, po czym znowu przynosiła je z powrotem do wartowni straży przybocznej.
12 Ponieważ król ukorzył się, odwrócił się od niego gniew Pana i nie wytracił go całkowicie; boć także w Judzie działy się dobre rzeczy.
13 I znów stał się król Rechabeam potężnym w Jeruzalemie, i panował. Miał zaś Rechabeam czterdzieści jeden lat, gdy objął władzę królewską, a panował siedemnaście lat w Jeruzalemie, mieście, które wybrał Pan ze wszystkich plemion izraelskich, ażeby tam złożyć imię swoje. Matka jego miała na imię Naama, a była Ammonitką.
14 Czynił zaś to, co złe, gdyż nie zwrócił swego serca, aby szukać Pana.
15 A sprawy Rechabeama, od pierwszych do ostatnich, są spisane w Dziejach Proroka Szemajasza i Jasnowidza Iddo. Wojny zaś między Rechabeamem a Jeroboamem trwały przez cały czas.
16 I spoczął Rechabeam ze swoimi ojcami i został pochowany w Mieście, Dawida, władzę zaś królewską po nim objął Abiasz, jego syn.