The Woman from Shunem Returns
1 Now Elisha had told the woman who lived in Shunem, whose son he had brought back to life, that the Lord was sending a famine on the land, which would last for seven years, and that she should leave with her family and go and live somewhere else. 2 She had followed his instructions and had gone with her family to live in Philistia for the seven years.
3 At the end of the seven years she returned to Israel and went to the king to ask that her house and her land be restored to her. 4 She found the king talking with Gehazi, Elisha's servant; the king wanted to know about Elisha's miracles. 5 While Gehazi was telling the king how Elisha had brought a dead person back to life, the woman made her appeal to the king. Gehazi said to him, “Your Majesty, here is the woman and here is her son whom Elisha brought back to life!” 6 In answer to the king's question, she confirmed Gehazi's story, and so the king called an official and told him to give back to her everything that was hers, including the value of all the crops that her fields had produced during the seven years she had been away.
Elisha and King Benhadad of Syria
7 Elisha went to Damascus at a time when King Benhadad of Syria was sick. When the king was told that Elisha was there, 8 he said to Hazael, one of his officials, “Take a gift to the prophet and ask him to consult the Lord to find out whether or not I am going to get well.” 9 So Hazael loaded forty camels with all kinds of the finest products of Damascus and went to Elisha. When Hazael met him, he said, “Your servant King Benhadad has sent me to ask you whether or not he will recover from his sickness.”
10 Elisha answered, “The Lord has revealed to me that he will die; but go to him and tell him that he will recover.” 11 Then Elisha stared at him with a horrified look on his face until Hazael became ill at ease. Suddenly Elisha burst into tears. 12 “Why are you crying, sir?” Hazael asked.
“Because I know the horrible things you will do against the people of Israel,” Elisha answered. “You will set their fortresses on fire, slaughter their finest young men, batter their children to death, and rip open their pregnant women.”
13 “How could I ever be that powerful?” Hazael asked. “I'm a nobody!”
“The Lord has shown me that you will be king of Syria,” Elisha replied.
14 Hazael went back to Benhadad, who asked him, “What did Elisha say?”
“He told me that you would certainly get well,” Hazael answered. 15 But on the following day Hazael took a blanket, soaked it in water, and smothered the king.
And Hazael succeeded Benhadad as king of Syria.
King Jehoram of Judah
(2 Chronicles 21.1-20)16 In the fifth year of the reign of Joram son of Ahab as king of Israel, Jehoram son of Jehoshaphat became king of Judah 17 at the age of thirty-two, and he ruled in Jerusalem for eight years. 18 His wife was Ahab's daughter, and like the family of Ahab he followed the evil ways of the kings of Israel. He sinned against the Lord, 19 but the Lord was not willing to destroy Judah, because he had promised his servant David that his descendants would always continue to rule.
20 During Jehoram's reign Edom revolted against Judah and became an independent kingdom. 21 So Jehoram set out with all his chariots to Zair, where the Edomite army surrounded them. During the night he and his chariot commanders managed to break out and escape, and his soldiers scattered to their homes. 22 Edom has been independent of Judah ever since. During this same period the city of Libnah also revolted.
23 Everything else that Jehoram did is recorded in The History of the Kings of Judah. 24 Jehoram died and was buried in the royal tombs in David's City, and his son Ahaziah succeeded him as king.
King Ahaziah of Judah
(2 Chronicles 22.1-6)25 In the twelfth year of the reign of Joram son of Ahab as king of Israel, Ahaziah son of Jehoram became king of Judah 26 at the age of twenty-two, and he ruled in Jerusalem for one year. His mother was Athaliah, the daughter of King Ahab and granddaughter of King Omri of Israel. 27 Since Ahaziah was related to King Ahab by marriage, he sinned against the Lord, just as Ahab's family did.
28 King Ahaziah joined King Joram of Israel in a war against King Hazael of Syria. The armies clashed at Ramoth in Gilead, and Joram was wounded in battle. 29 He returned to the city of Jezreel to recover from his wounds, and Ahaziah went there to visit him.
Elizeusz dopomaga Szunamitce w odzyskaniu mienia
1 Pewnego razu Elizeusz powiedział do kobiety, której synowi przywrócił życie, tak: Wstań i odejdź wraz ze swoją rodziną, i zamieszkaj w jakimkolwiek obcym kraju, gdyż Pan postanowił nawiedzić ten kraj głodem przez siedem lat.
2 Wstała więc ta kobieta i postąpiła zgodnie ze słowem męża Bożego, i wyruszyła wraz ze swoją rodziną, i przebywała przez siedem lat w kraju Filistyńczyków.
3 Po upływie siedmiu lat powróciła ta kobieta z kraju Filistyńczyków i poszła do króla, aby upomnieć się o swój dom i swoje pole.
4 A król rozmawiał wtedy z Gehazim, sługą męża Bożego, i rzekł do niego: Opowiedzże mi o wszystkich tych wielkich sprawach, jakich dokonał Elizeusz:
5 A gdy właśnie opowiadał królowi, jak przywrócił życie zmarłemu, oto nadeszła ta kobieta, której synowi przywrócił życie, i wniosła przed króla sprawę swojego domu i swojego pola. Gehazi więc rzekł: Panie mój, królu! To jest ta kobieta i to jej syn, któremu Elizeusz przywrócił życie.
6 Wtedy król zapytał tę kobietę, a ona przedstawiła mu sprawę. Król przydzielił jej więc jednego urzędnika dworskiego z takim rozkazem: Spraw, aby jej zwrócono wszystko, co do niej należy wraz ze wszystkimi plonami pola od dnia, kiedy opuściła kraj, aż do chwili obecnej.
Elizeusz inspiratorem zmiany władzy w Damaszku
7 Elizeusz zaś przybył do Damaszku właśnie wtedy, gdy Ben-Hadad, król Aramu, chorował. Toteż gdy mu doniesiono: Przybył tutaj mąż Boży,
8 Król rzekł do Chazaela: Weź z sobą dar i wyjdź na spotkanie męża Bożego, i przez niego poproś Pana o wyrocznię: Czy wyzdrowieję z tej choroby?
9 Chazael wyszedł więc na jego spotkanie, zabrawszy z sobą jako dar wszelkiego rodzaju cenne towary damasceńskie, załadowane na czterdziestu wielbłądach. A gdy przyszedł do niego i stanął przed nim, rzekł: Twój syn Ben-Hadad, król Aramu, wysłał mnie do ciebie z zapytaniem: Czy wyzdrowieję z tej choroby?
10 Elizeusz rzekł do niego: Idź i powiedz mu: Na pewno wyzdrowiejesz, chociaż Pan mi objawił, że na pewno umrze.
11 I mąż Boży zatrzymał na nim swoje spojrzenie, i patrzył na niego długo aż do uprzykrzenia, a potem wybuchnął płaczem.
12 A Chazael zapytał: Dlaczego mój pan wybuchnął płaczem? A on odpowiedział: Dlatego, bo wiem, jakie zło wyrządzisz synom izraelskim. Grody ich puścisz z dymem, młodzież ich pobijesz mieczem, niemowlętom ich roztrzaskasz głowy, a brzemiennym porozcinasz brzuchy.
13 Chazael odpowiedział: Czymże jest twój sługa, który wszak jest tylko psem, że miałby dokonać tej okropnej rzeczy? Elizeusz zaś na to: Pan ukazał mi ciebie jako króla nad Aramem.
14 A gdy odszedł od Elizeusza i przybył do swojego pana, ten zapytał go: Co ci powiedział Elizeusz? A on rzekł: Powiedział mi, że na pewno wyzdrowiejesz.
Ben-Hadad uśmiercony przez uzurpatora Chazaela
15 Lecz następnego dnia wziął Chazael derkę, zamoczył ją w wodzie i narzucił ją na jego twarz tak, że umarł. Potem Chazael objął po nim władzę królewską.
Jehoram królem judzkim
16 W piątym roku Jorama, syna Achaba, króla izraelskiego, władzę królewską nad Judą objął — choć królem Judy był jeszcze Jehoszafat — Jehoram, syn Jehoszafata.
17 Miał trzydzieści dwa lata, gdy objął władzę królewską, a panował w Jeruzalemie osiem lat.
18 Lecz kroczył drogą królów Izraelskich, tak jak postępował ród Achaba, gdyż córka Achaba była jego żoną; toteż czynił to, co złe w oczach Pana.
19 Lecz Pan nie chciał zniszczyć Judy przez wzgląd na Dawida, swojego sługę, zgodnie z tym, co mu obiecał, że da pochodnię jemu i jego synom po wszystkie czasy.
20 Za jego czasów Edomici wyzwolili się spod zwierzchnictwa Judy i ustanowili sobie własnego króla.
21 Wtedy Joram wyruszył ze wszystkimi swoimi wozami wojennymi do Sair. Zdarzyło się wtedy, że zerwał się w nocy i przebił się przez Edomitów, którzy otoczyli jego i dowódców wozów wojennych, a wojownicy uciekli do swoich domów.
22 W ten sposób Edomici wyzwolili się spod zwierzchnictwa Judy aż do dnia dzisiejszego. Również Libna odpadła w tym samym czasie.
23 Pozostałe zaś sprawy Jehorama i wszystko, czego dokonał, jest zapisane w Księdze Dziejów Królów Judzkich.
24 I spoczął Jehoram ze swoimi ojcami, i został pochowany obok swoich ojców w Mieście Dawida, a władzę królewską po nim objął jego syn, Achazjasz.
Achazjasz królem judzkim
25 W dwunastym roku Jorama, syna Achaba, króla izraelskiego, objął władzę królewską Achazjasz, syn Jehorama, króla judzkiego.
26 Achazjasz miał dwadzieścia dwa lata, gdy objął władzę królewską, a panował jeden rok w Jeruzalemie; matka jego zaś nazywała się Atalia, a była córką Omriego, króla izraelskiego.
27 Lecz kroczył on drogą rodu Achaba i czynił to, co złe w oczach Pana, jak ród Achaba, ponieważ był zięciem rodu Achaba.
28 Wyruszył on z Joramem, synem Achaba, na wojnę z Chazaelem, królem Aramu, pod Ramot Gileadzkie, lecz Aramejczycy zranili Jorama.
29 Wobec tego król Joram wycofał się, aby się leczyć w Jezreel z ran, jakie mu zadali Aramejczycy pod Ramą, gdy walczył z Chazaelem, królem Aramu, Achazjasz zaś, syn Jehorama, król judzki przybył, aby odwiedzić Jorama, syna Achaba w Jezreel, ponieważ był chory.