Sin
(Matthew 18.6Matthew 7Matthew 21Matthew 22Mark 9.42)1 Jesus said to his disciples, “Things that make people fall into sin are bound to happen, but how terrible for the one who makes them happen! 2 It would be better for him if a large millstone were tied around his neck and he were thrown into the sea than for him to cause one of these little ones to sin. 3 So watch what you do!
“If your brother sins, rebuke him, and if he repents, forgive him. 4 If he sins against you seven times in one day, and each time he comes to you saying, ‘I repent,’ you must forgive him.”
Faith
5 The apostles said to the Lord, “Make our faith greater.”
6 The Lord answered, “If you had faith as big as a mustard seed, you could say to this mulberry tree, ‘Pull yourself up by the roots and plant yourself in the sea!’ and it would obey you.
A Servant's Duty
7 “Suppose one of you has a servant who is plowing or looking after the sheep. When he comes in from the field, do you tell him to hurry along and eat his meal? 8 Of course not! Instead, you say to him, ‘Get my supper ready, then put on your apron and wait on me while I eat and drink; after that you may have your meal.’ 9 The servant does not deserve thanks for obeying orders, does he? 10 It is the same with you; when you have done all you have been told to do, say, ‘We are ordinary servants; we have only done our duty.’”
Jesus Heals Ten Men
11 As Jesus made his way to Jerusalem, he went along the border between Samaria and Galilee. 12 He was going into a village when he was met by ten men suffering from a dreaded skin disease. They stood at a distance 13 and shouted, “Jesus! Master! Have pity on us!”
14 Jesus saw them and said to them, “Go and let the priests examine you.”
On the way they were made clean. 15 When one of them saw that he was healed, he came back, praising God in a loud voice. 16 He threw himself to the ground at Jesus' feet and thanked him. The man was a Samaritan. 17 Jesus spoke up, “There were ten who were healed; where are the other nine? 18 Why is this foreigner the only one who came back to give thanks to God?” 19 And Jesus said to him, “Get up and go; your faith has made you well.”
The Coming of the Kingdom
(Matthew 24.23-28Matthew 37-41)20 Some Pharisees asked Jesus when the Kingdom of God would come. His answer was, “The Kingdom of God does not come in such a way as to be seen. 21 No one will say, ‘Look, here it is!’ or, ‘There it is!’; because the Kingdom of God is within you.”
22 Then he said to the disciples, “The time will come when you will wish you could see one of the days of the Son of Man, but you will not see it. 23 There will be those who will say to you, ‘Look, over there!’ or, ‘Look, over here!’ But don't go out looking for it. 24 As the lightning flashes across the sky and lights it up from one side to the other, so will the Son of Man be in his day. 25 But first he must suffer much and be rejected by the people of this day. 26 As it was in the time of Noah so shall it be in the days of the Son of Man. 27 Everybody kept on eating and drinking, and men and women married, up to the very day Noah went into the boat and the flood came and killed them all. 28 It will be as it was in the time of Lot. Everybody kept on eating and drinking, buying and selling, planting and building. 29 On the day Lot left Sodom, fire and sulfur rained down from heaven and killed them all. 30 That is how it will be on the day the Son of Man is revealed.
31 “On that day someone who is on the roof of a house must not go down into the house to get any belongings; in the same way anyone who is out in the field must not go back to the house. 32 Remember Lot's wife! 33 Those who try to save their own life will lose it; those who lose their life will save it. 34 On that night, I tell you, there will be two people sleeping in the same bed: one will be taken away, the other will be left behind. 35 Two women will be grinding meal together: one will be taken away, the other will be left behind.”
37 The disciples asked him, “Where, Lord?”
Jesus answered, “Wherever there is a dead body, the vultures will gather.”
Różne wypowiedzi Jezusa
(Mat. 18,6—7.Mat. 21—22Mar. 9,42)1 I rzekł do uczniów swoich: Niepodobna, by zgorszenia nie przyszły, lecz biada temu, przez którego przychodzą.
2 Lepiej by było dla niego, gdyby kamień młyński zawisł na szyi jego, a jego wrzucono do morza, niż żeby zgorszył jednego ż tych maluczkich.
3 Miejcie się na baczności. Jeśliby zgrzeszył twój brat, strofuj go, a jeśli się upamięta, odpuść mu.
4 A jeśliby siedemkroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedemkroć zwrócił się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego, odpuść mu.
5 I rzekli apostołowie do Pana: Przydaj nam wiary.
6 A Pan rzekł: Jeślibyście mieli wiarę jak ziarno gorczyczne, i rzeklibyście do tego figowca: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, usłuchałby was.
7 Kto zaś z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie do niego, gdy powróci z pola: Chodź zaraz i zasiądź do stołu?
8 Czy nie powie mu raczej: Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż się najem i napiję, a potem i ty będziesz jadł i pił?
9 Czy dziękuje słudze, że uczynił to, co mu polecono?
10 Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: Sługami nieużytecznymi jesteśmy, bo co winniśmy byli uczynić, uczyniliśmy.
Uzdrowienie dziesięciu trędowatych
11 A w drodze do Jerozolimy przechodził między Samarią i Galileą.
12 Gdy wszedł do pewnej wioski, wyszło naprzeciw niego dziesięciu trędowatych mężów, którzy stanęli z daleka.
13 I podnieśli swój głos, mówiąc: Jezusie, Mistrzu! Zmiłuj się nad nami.
14 A gdy ich ujrzał, rzekł do nich: Idźcie, ukażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni.
15 Jeden zaś z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, donośnym głosem chwaląc Boga.
16 I padł na twarz do nóg jego, dziękując mu, a był to Samarytanin.
17 A Jezus odezwał się i rzekł: Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? A gdzie jest dziewięciu?
18 Czyż nikt się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?
19 I rzekł mu: Wstań, idź! Wiara twoja uzdrowiła cię.
O nadejściu Królestwa Bożego
(Mat. 24,26—28.Mat. 37—41)20 Zapytany zaś przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie Królestwo Boże, odpowiedział im i rzekł: Królestwo Boże nie przychodzi dostrzegalnie,
21 Ani nie będą mówić: Oto tutaj jest, albo: Tam; oto bowiem Królestwo Boże jest pośród was.
22 Rzekł też do uczniów: Przyjdą czasy, kiedy będziecie pragnęli widzieć jeden z dni Syna Człowieczego, a nie ujrzycie.
23 I będą mówić do was: Oto tam, oto tu. Nie chodźcie, ani się tam nie udawajcie.
24 Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca nieba aż po drugi, tak będzie i Syn Człowieczy w dniu swoim.
25 Lecz przedtem musi wiele cierpieć i być odrzucony przez to pokolenie.
26 A jak było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna Człowieczego.
27 Jedli, pili, żenili się i za mąż wychodzili aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki i nastał potop, i wytracił wszystkich.
28 Podobnie też było za dni Lota: Jedli, pili, kupowali, sprzedawali, szczepili, budowali;
29 A w dniu kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba ogień z siarką i wytracił wszystkich.
30 Tak też będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.
31 Jeśli kto w owym dniu będzie na dachu, a rzeczy jego w mieszkaniu, niechaj nie schodzi na dół, aby je zabrać; a kto będzie na polu, podobnie, niechaj nie wraca.
32 Wspomnijcie żonę Lota.
33 Ten, który zabiegać będzie o życie swoje, by je zachować, utraci je, a kto je utraci, odzyska je.
34 Powiadam wam: Tej nocy dwaj będą na jednym łożu, jeden będzie zabrany, a drugi pozostawiony.
35 Dwie mleć będą na jednym miejscu, jedna będzie zabrana, a drugą pozostawiona.
36 Dwóch będzie na roli; jeden będzie zabrany, a drugi pozostawiony.
37 A odpowiadając, mówią do niego: Gdzie, Panie? On zaś rzekł do nich: Gdzie jest padlina, tam zlatują się i sępy.