King Abijah of Judah
(2 Chronicles 13.1—14.1)
1 In the eighteenth year of the reign of King Jeroboam of Israel, Abijah became king of Judah, 2 and he ruled three years in Jerusalem. His mother was Maacah, the daughter of Absalom. 3 He committed the same sins as his father and was not completely loyal to the Lord his God, as his great-grandfather David had been. 4 But for David's sake the Lord his God gave Abijah a son to rule after him in Jerusalem and to keep Jerusalem secure. 5 The Lord did this because David had done what pleased him and had never disobeyed any of his commands, except in the case of Uriah the Hittite. 6 The war which had begun between Rehoboam and Jeroboam continued throughout Abijah's lifetime. 7 And everything else that Abijah did is recorded in The History of the Kings of Judah.
8 Abijah died and was buried in David's City, and his son Asa succeeded him as king.
King Asa of Judah
(2 Chronicles 14.1-52 15.16—16.6,11-14)
9 In the twentieth year of the reign of King Jeroboam of Israel, Asa became king of Judah, 10 and he ruled forty-one years in Jerusalem. His grandmother was Maacah, the daughter of Absalom. 11 Asa did what pleased the Lord, as his ancestor David had done. 12 He expelled from the country all the male and female prostitutes serving at the pagan places of worship, and he removed all the idols his predecessors had made. 13 He removed his grandmother Maacah from her position as queen mother, because she had made an obscene idol of the fertility goddess Asherah. Asa cut down the idol and burned it in Kidron Valley. 14 Even though Asa did not destroy all the pagan places of worship, he remained faithful to the Lord all his life. 15 He placed in the Temple all the objects his father had dedicated to God, as well as the gold and silver objects that he himself dedicated.
16 King Asa of Judah and King Baasha of Israel were constantly at war with each other as long as they were in power. 17 Baasha invaded Judah and started to fortify Ramah in order to cut off all traffic in and out of Judah. 18 So King Asa took all the silver and gold that was left in the Temple and the palace, and sent it by some of his officials to Damascus, to King Benhadad of Syria, the son of Tabrimmon and grandson of Hezion, with this message: 19 “Let us be allies, as our fathers were. This silver and gold is a present for you. Now break your alliance with King Baasha of Israel, so that he will have to pull his troops out of my territory.”
20 King Benhadad agreed to Asa's proposal and sent his commanding officers and their armies to attack the cities of Israel. They captured Ijon, Dan, Abel Beth Maacah, the area near Lake Galilee, and the whole territory of Naphtali. 21 When King Baasha heard what had happened, he stopped fortifying Ramah and went to Tirzah.
22 Then King Asa sent out an order throughout all of Judah requiring everyone, without exception, to help carry away from Ramah the stones and timber that Baasha had been using to fortify it. With this material Asa fortified Mizpah and Geba, a city in the territory of Benjamin.
23 Everything else that King Asa did, his brave deeds and the towns he fortified, are all recorded in The History of the Kings of Judah. But in his old age he was crippled by a foot disease. 24 Asa died and was buried in the royal tombs in David's City, and his son Jehoshaphat succeeded him as king.
King Nadab of Israel
25 In the second year of the reign of King Asa of Judah, King Jeroboam's son Nadab became king of Israel, and he ruled for two years. 26 Like his father before him, he sinned against the Lord and led Israel into sin.
27 Baasha son of Ahijah, of the tribe of Issachar, plotted against Nadab and killed him as Nadab and his army were besieging the city of Gibbethon in Philistia. 28 This happened during the third year of the reign of King Asa of Judah. And so Baasha succeeded Nadab as king of Israel. 29 At once he began killing all the members of Jeroboam's family. In accordance with what the Lord had said through his servant, the prophet Ahijah from Shiloh, all of Jeroboam's family were killed; not one survived. 30 This happened because Jeroboam aroused the anger of the Lord, the God of Israel, by the sins that he committed and that he caused Israel to commit.
31 Everything else that Nadab did is recorded in The History of the Kings of Israel. 32 King Asa of Judah and King Baasha of Israel were constantly at war with each other as long as they were in power.
King Baasha of Israel
33 In the third year of the reign of King Asa of Judah, Baasha son of Ahijah became king of all Israel, and he ruled in Tirzah for twenty-four years. 34 Like King Jeroboam before him, he sinned against the Lord and led Israel into sin.
Królowie Judzcy: Abijjam i Asa
1 Abijjam objął władzę królewską nad Judą w osiemnastym roku panowania Jeroboama, syna Nebata,
2 A sprawował ją w Jeruzalemie trzy lata. Matka zaś jego nazywała się Maacha, a była córką Abszaloma.
3 Popełniał on wszystkie grzechy swojego ojca, które ten czynił przed nim, a jego serce nie było szczerze oddane Panu, Bogu jego, jak serce Dawida, jego praojca.
4 Lecz przez wzgląd na Dawida pozwolił Pan świecić jego pochodni w Jeruzalemie, wzbudzając mu syna jako następcę i pozwalając ostać się Jeruzalemowi.
5 Dawid bowiem czynił to, co prawe w oczach Pana, i przez całe swoje życie nie odstąpił od niczego, co On mu nakazał, wyjąwszy sprawę z Uriaszem Chetejczykiem.
6 Wojna zaś, która wybuchła między Rechabeamem a Jeroboamem, trwała podczas całego jego życia.
7 A pozostałe sprawy Abijjama i wszystko, czego dokonał, a także wojna, która toczyła się między Abijjamem a Jeroboamem, zapisane są w Księdze Dziejów Królów Judzkich.
8 I spoczął Abijjam ze swoimi ojcami, i pochowano go w Mieście Dawida, a władzę królewską po nim objął Asa, jego syn.
9 Asa objął władzę królewską nad Judą w dwudziestym roku panowania Jeroboama, króla izraelskiego.
10 A sprawował ją w Jeruzalemie czterdzieści jeden lat; babka zaś jego nazywała się Maacha, a była córką Abszaloma.
11 Asa czynił to, co prawe w oczach Pana, tak jak Dawid, jego praojciec.
12 Uprawiających nierząd kultowy wypędził z kraju i usunął wszystkie bałwany, które sporządzili jego ojcowie.
13 Nawet Maachę, swoją babkę, pozbawił godności królowej matki za to, że kazała sporządzić obrzydliwego bałwana Astarty. Asa kazał zwalić obrzydliwego bałwana i spalić nad potokiem Kidron.
14 Lecz świątynki na wzgórzach nie zostały usunięte; jednak serce Asy było szczerze oddane Panu przez całe jego życie.
15 Sprowadził też do świątyni Pańskiej poświęcone dary swojego ojca i swoje własne poświęcone dary w srebrze i złocie oraz naczynia.
Przymierze Asy z Benhadadem z Damaszku
16 A między Asą a Baaszą, królem izraelskim, toczyła się wojna przez całe ich życie.
17 Baasza, król izraelski, wyruszył bowiem przeciwko Judzie i obwarował Ramę, aby odciąć ludziom dostęp do Asy, króla judzkiego.
18 Wtedy Asa wziął całe srebro i złoto, pozostałe jeszcze w skarbcu świątyni Pańskiej oraz skarby domu królewskiego, wręczył je swoim sługom i wyprawił ich do Benhadada, syna Tabirimmona, wnuka Hezjona, króla Aramu, mieszkającego w Damaszku, z takim poselstwem:
19 Niech będzie przymierze między mną a tobą, między moim ojcem a twoim ojcem. Oto ja przysyłam ci dar w srebrze i złocie, a ty zerwij swoje przymierze z Baaszą, królem izraelskim, i niech odstąpi ode mnie.
20 Benhadad przychylił się do prośby króla Asy i wyprawił dowódców swoich wojsk przeciwko miastom izraelskim, spustoszył Iljon i Dan i Abel-Bet-Maach, całe Kinneret, a poza tym całą ziemię Naftali.
21 Gdy Baasza usłyszał o tym, zaprzestał rozbudowywać Ramę i zamieszkał w Tirsie.
22 Król Asa zwołał wszystkich bez wyjątku Judejczyków i ci uprzątnęli kamienie i belki Ramy, którymi Baasza kazał ją obwarować, król Asa zaś obwarował nimi Geba Beniamin i Mispę.
23 A pozostałe sprawy Asy i cała jego potęga oraz wszystko, czego dokonał, i miasta, które obwarował, są opisane w Księdze Dziejów Królów Judzkich. Na starość atoli chorował na nogi.
24 I spoczął Asa ze swoimi ojcami, i został pochowany obok swoich ojców w Mieście Dawida, swojego praojca, a władzę królewską po nim objął Jehoszafat, jego syn.
Królowie izraelscy: Nadab i Baasza
25 W drugim roku panowania króla judzkiego Asy objął władzę królewską nad Izraelem Nadab, syn Jeroboama, a panował nad Izraelem dwa lata.
26 I czynił to, co złe w oczach Pana, i kroczył drogą swojego ojca i w jego grzechu, którym przywiódł do grzechu Izraela.
27 Ale Baasza, syn Achiasza, z plemienia Issachara, zbuntował się przeciwko niemu i zabił go Baasza w Gibbeton, które należy do Filistyńczyków, gdy Nadab i cały Izrael oblegali Gibbeton.
28 Baasza pozbawił go życia w trzecim roku panowania Asy, króla judzkiego, i objął za niego władzę królewską.
29 Objąwszy zaś władzę królewską, wytracił cały ród Jeroboama; z całego rodu Jeroboama nie pozostawił nikogo przy życiu, aż do całkowitej jego zagłady, według słowa Pana, które wypowiedział przez swojego sługę Achiasza z Sylo,
30 Za grzechy Jeroboama, które popełnił i którymi przywiódł do grzechu Izraela, pobudzając do gniewu Pana, Boga Izraela.
31 Pozostałe zaś sprawy Nadaba i wszystko, czego dokonał, zapisane jest w Księdze Dziejów Królów Izraelskich.
32 A między Asą i Baaszą, królem izraelskim, toczyła się wojna przez całe ich życie.
33 W trzecim roku panowania Asy, króla judzkiego, objął władzę królewską nad całym Izraelem Baasza, syn Achiasza, a panował w Tirsie dwadzieścia cztery lata.
34 Lecz czynił to, co złe w oczach Pana i kroczył drogą Jeroboama i w jego grzechu, którym przywiódł Izraela do grzechu.