The Northern Tribes Revolt
(1 Kings 12.1-20)1 Rehoboam went to Shechem, where all the people of northern Israel had gathered to make him king. 2 When Jeroboam son of Nebat, who had gone to Egypt to escape from King Solomon, heard this news, he returned home. 3 The people of the northern tribes sent for him, and they all went together to Rehoboam and said to him, 4 “Your father placed heavy burdens on us. If you make these burdens lighter and make life easier for us, we will be your loyal subjects.”
5 Rehoboam replied, “Give me three days to consider the matter. Then come back.” So the people left.
6 King Rehoboam consulted the older men who had served as his father Solomon's advisers. “What answer do you advise me to give these people?” he asked.
7 They replied, “If you are kind to these people and try to please them by giving a considerate answer, they will always serve you loyally.”
8 But he ignored the advice of the older men and went instead to the young men who had grown up with him and who were now his advisers. 9 “What do you advise me to do?” he asked. “What shall I say to the people who are asking me to make their burdens lighter?”
10 They replied, “This is what you should tell them: ‘My little finger is thicker than my father's waist.’ 11 Tell them, ‘My father placed heavy burdens on you; I will make them even heavier. He beat you with whips; I'll flog you with bullwhips!’”
12 Three days later Jeroboam and all the people returned to King Rehoboam, as he had instructed them. 13 The king ignored the advice of the older men and spoke harshly to the people, 14 as the younger men had advised. He said, “My father placed heavy burdens on you; I will make them even heavier. He beat you with whips; I'll flog you with bullwhips!” 15 It was the will of the Lord God to bring about what he had spoken to Jeroboam son of Nebat through the prophet Ahijah from Shiloh. This is why the king did not pay any attention to the people.
16 When the people saw that the king would not listen to them, they shouted, “Down with David and his family! What have they ever done for us? People of Israel, let's go home! Let Rehoboam look out for himself!”
So the people of Israel rebelled, 17 leaving Rehoboam as king only of the people who lived in the territory of Judah.
18 Then King Rehoboam sent Adoniram, who was in charge of the forced labor, to go to the Israelites, but they stoned him to death. At this, Rehoboam hurriedly got in his chariot and escaped to Jerusalem. 19 Ever since that time the people of the northern kingdom of Israel have been in rebellion against the dynasty of David.
Bunt Izraela pod wodzą Jeroboama
(I Król. 12,1—24)1 Rechabeam udał się do Sychem, gdyż do Sychem przybył cały Izrael, aby go obwołać królem.
2 Gdy usłyszał o tym Jeroboam, syn Nebata, który przebywał w Egipcie, dokąd uciekł przed królem Salomonem, powrócił Jeroboam z Egiptu.
3 Posłano bowiem po niego i wezwano go. Gdy przyszedł Jeroboam i cały Izrael, wówczas powiedzieli do Rechabeama tak:
4 Twój ojciec nałożył na nas twarde jarzmo, teraz więc ty uczyń lżejszą twardą pańszczyznę twojego ojca, ciężkie jego jarzmo, jakie na nas nałożył, a będziemy ci służyli.
5 A on rzekł do nich: Przyjdźcie do mnie ponownie za trzy dni. I lud odszedł.
6 Wtedy król Rechabeam zasięgnął rady starszych, którzy stawali przed Salomonem, jego ojcem, gdy jeszcze żył, pytając ich: Jak radzicie mi odpowiedzieć temu ludowi?
7 Oni odpowiedzieli mu tak: Jeżeli będziesz dobry dla tego ludu i okażesz im życzliwość, i przemówisz do nich słowami łaskawymi, będą twoimi sługami po wszystkie dni.
8 Lecz on odrzucił radę starszych, której mu udzielili, a zasięgnął rady młodzieńców, którzy razem z nim wyrośli, a obecnie byli w jego orszaku.
9 I zapytał ich: Jak wy radzicie mi odpowiedzieć temu ludowi, który mnie prosił: Uczyń nam lżejszym jarzmo, jakie nałożył na nas twój ojciec.
10 I rzekli do niego młodzieńcy, którzy razem z nim wyrośli: Powiedz tak temu ludowi, który rzekł do ciebie: Ojciec twój uczynił ciężkim jarzmo nasze, lecz ty uczyń nam je lżejszym. Tak powiedz do nich: Mój mały palec jest grubszy niż biodra mojego ojca.
11 Otóż jeżeli mój ojciec nałożył na was ciężkie jarzmo, to ja jeszcze dołożę do waszego jarzma; mój ojciec chłostał was biczami, a ja chłostać was będę kańczugami.
12 A gdy Jeroboam i cały lud przyszedł do Rechabeama trzeciego dnia, jak król polecił w słowach: Powróćcie do mnie trzeciego dnia,
13 Król odezwał się do nich twardo. Król Rechabeam odrzucił radę starszych
14 I przemówił do nich według rady młodzieńców tak: Mój ojciec uczynił ciężkim wasze jarzmo, lecz ja dołożę jeszcze do waszego jarzma; mój ojciec chłostał was biczami, a ja chłostać was będę kańczugami.
15 I nie wysłuchał król ludu, gdyż takie było zrządzenie Boże, aby Pan mógł utrzymać w mocy swoje słowo, które wyrzekł przez Achiasza z Sylo do Jeroboama, syna Nebata.
16 Ponieważ król ich nie wysłuchał, cały Izrael dał taką odpowiedź królowi:
Co nas obchodzi Dawid?
Nie mamy dziedzictwa z synem Isajego.
Każdy do swoich namiotów, Izraelu!
Teraz troskaj się ty o swój dom, Dawidzie!
I rozszedł się cały Izrael do swoich namiotów,
17 Tak iż Rechabeam królował tylko nad synami izraelskimi, którzy mieszkali w miastach judzkich.
18 Gdy zaś król Rechabeam wyprawił Hadorama, który miał nadzór nad robotami pańszczyźnianymi, synowie izraelscy ukamienowali go na śmierć. Król Rechabeam wsiadł spiesznie na swój wóz i uciekł do Jeruzalemu.
19 Tak odpadł Izrael od rodu Dawidowego aż po dziś dzień.