King Hezekiah of Judah
(2 Kings 18.1-3)1 Hezekiah became king of Judah at the age of twenty-five, and he ruled in Jerusalem for twenty-nine years. His mother was Abijah, the daughter of Zechariah. 2 Following the example of his ancestor King David, he did what was pleasing to the Lord.
The Purification of the Temple
3 In the first month of the year after Hezekiah became king, he reopened the gates of the Temple and had them repaired. 4 He assembled a group of priests and Levites in the east courtyard of the Temple 5 and spoke to them there. He said, “You Levites are to consecrate yourselves and purify the Temple of the Lord, the God of your ancestors. Remove from the Temple everything that defiles it. 6 Our ancestors were unfaithful to the Lord our God and did what was displeasing to him. They abandoned him and turned their backs on the place where he dwells. 7 They closed the doors of the Temple, let the lamps go out, and failed to burn incense or offer burnt offerings in the Temple of the God of Israel. 8 Because of this the Lord has been angry with Judah and Jerusalem, and what he has done to them has shocked and frightened everyone. You know this very well. 9 Our fathers were killed in battle, and our wives and children have been taken away as prisoners.
10 “I have now decided to make a covenant with the Lord, the God of Israel, so that he will no longer be angry with us. 11 My sons, do not lose any time. You are the ones that the Lord has chosen to burn incense to him and to lead the people in worshiping him.”
12-14 The following Levites were there:
From the clan of Kohath, Mahath son of Amasai and Joel son of AzariahFrom the clan of Merari, Kish son of Abdi and Azariah son of JehallelelFrom the clan of Gershon, Joah son of Zimmah and Eden son of JoahFrom the clan of Elizaphan, Shimri and JeuelFrom the clan of Asaph, Zechariah and MattaniahFrom the clan of Heman, Jehuel and ShimeiFrom the clan of Jeduthun, Shemaiah and Uzziel15 These men assembled their fellow Levites, and they all made themselves ritually clean. Then, as the king had commanded them to do, they began to make the Temple ritually clean, according to the Law of the Lord. 16 The priests went inside the Temple to purify it, and they carried out into the Temple courtyard everything that was ritually unclean. From there the Levites took it all outside the city to Kidron Valley.
17 The work was begun on the first day of the first month, and by the eighth day they had finished it all, including the entrance room to the Temple. Then they worked for the next eight days, until the sixteenth of the month, preparing the Temple for worship.
The Temple Is Rededicated
18 The Levites made the following report to King Hezekiah: “We have completed the ritual purification of the whole Temple, including the altar for burnt offerings, the table for the sacred bread, and all their equipment. 19 We have also brought back all the equipment which King Ahaz took away during those years he was unfaithful to God, and we have rededicated it. It is all in front of the Lord's altar.”
20 Without delay King Hezekiah assembled the leading men of the city, and together they went to the Temple. 21 As an offering to take away the sins of the royal family and of the people of Judah and to purify the Temple, they took seven bulls, seven sheep, seven lambs, and seven goats. The king told the priests, who were descendants of Aaron, to offer the animals as sacrifices on the altar. 22 The priests killed the bulls first, then the sheep, and then the lambs, and sprinkled the blood of each sacrifice on the altar. 23 Finally they took the goats to the king and to the other worshipers, who laid their hands on them. 24 Then the priests killed the goats and poured their blood on the altar as a sacrifice to take away the sin of all the people, for the king had commanded that burnt offerings and sin offerings be made for all Israel.
25 The king followed the instructions that the Lord had given to King David through Gad, the king's prophet, and through the prophet Nathan; he stationed Levites in the Temple, with harps and cymbals, 26 instruments like those that King David had used. The priests also stood there with trumpets. 27 Hezekiah gave the order for the burnt offering to be presented; and as the offering began, the people sang praise to the Lord, and the musicians began to play the trumpets and all the other instruments. 28 Everyone who was there joined in worship, and the singing and the rest of the music continued until all the sacrifices had been burned. 29 Then King Hezekiah and all the people knelt down and worshiped God. 30 The king and the leaders of the nation told the Levites to sing to the Lord the songs of praise that were written by David and by Asaph the prophet. So everyone sang with great joy as they knelt and worshiped God.
31 Hezekiah said to the people, “Now that you are ritually clean, bring sacrifices as offerings of thanksgiving to the Lord.” They obeyed, and some of them also voluntarily brought animals to be sacrificed as burnt offerings. 32 They brought 70 bulls, 100 sheep, and 200 lambs as burnt offerings for the Lord; 33 they also brought 600 bulls and 3,000 sheep as sacrifices for the people to eat. 34 Since there were not enough priests to kill all these animals, the Levites helped them until the work was finished. By then more priests had made themselves ritually clean. (The Levites were more faithful in keeping ritually clean than the priests were.) 35 In addition to offering the sacrifices that were burned whole, the priests were responsible for burning the fat that was offered from the sacrifices which the people ate, and for pouring out the wine that was presented with the burnt offerings.
And so worship in the Temple was begun again. 36 King Hezekiah and the people were happy, because God had helped them to do all this so quickly.
Panowanie Hiskiasza
(II Król. 18,1—3)1 Hiskiasz objął władzę królewską, mając dwadzieścia pięć lat, panował zaś w Jeruzalemie dwadzieścia dziewięć lat. Matka jego miała na imię Abijja, a była córką Zachariasza.
2 Czynił on to, co prawe w oczach Pana, zupełnie tak samo, jak czynił Dawid, jego praojciec.
Odrodzenie religijne za Hiskiasza
(II Król. 18,4—7)3 On to w pierwszym roku swojego panowania, w pierwszym miesiącu kazał otworzyć bramy świątyni Pańskiej i naprawić je,
4 Następnie sprowadził kapłanów i Lewitów, a zebrawszy ich na wschodnim dziedzińcu,
5 Rzekł do nich: Słuchajcie mnie, Lewici! Poświęćcie się teraz i poświęćcie świątynię Pana, Boga waszych ojców, i usuńcie nieczystość z miejsca świętego.
6 Sprzeniewierzyli się bowiem nasi ojcowie i czynili to, co złe w oczach Pana, naszego Boga, opuścili go, odwrócili swoje oblicza od mieszkania Pana, a obrócili się ku niemu tyłem.
7 Zamknęli także drzwi przedsionka, pogasili lampy, nie składali ofiar z kadzidła ani całopalnych w świątyni Boga izraelskiego.
8 Toteż gniew Pana spadł na Judę i na Jeruzalem, więc uczynił z nich przedmiot zgrozy, zdumienia i drwiny, jak na własne oczy widzicie.
9 Oto nasi ojcowie polegli od miecza, a nasi synowie, nasze córki i nasze żony poszły za to do niewoli.
10 Zamierzam tedy zawrzeć przymierze z Panem, Bogiem Izraela, aby odwrócił od nas żar swego gniewu.
11 Nuże więc, synowie moi, nie gnuśniejcie, gdyż was wybrał Pan, abyście stali przed nim, służąc mu, i byli mu sługami, i składali mu ofiary z kadzidła.
12 Wtedy wystąpili Lewici: z Kehatytów Machat, syn Amasaja, i Joel, syn Azariasza, z Merarytów Kisz, syn Abdiego, i Azariasz, syn Jehallelela, a z Gerszonitów Joach, syn Zimmy, i Eden, syn Joacha,
13 Z synów Elisafana zaś Szimri i Jeiel, a z synów Asafa Zachariasz i Mittaniasz;
14 Z synów Hemana Jechiel i Szimei, a z synów Jedutuna Szemajasz i Uzzjel.
15 Zebrali oni swoich pobratymców, poświęcili się i na rozkaz króla, zgodnie ze słowami Pana, poszli, aby oczyścić świątynię Pańską.
16 Kapłani weszli do wnętrza świątyni Pańskiej celem oczyszczenia jej i wynieśli wszystkie nieczystości, jakie zastali w przybytku Pańskim, na dziedziniec świątyni, stąd zaś zabierali to Lewici, aby wynieść to precz do potoku Kidron.
17 Zaczęli oczyszczanie w pierwszym dniu pierwszego miesiąca, a w ósmym dniu tego miesiąca doszli do przedsionka Pana. Świątynię Pańską poświęcali przez osiem dni, a w szesnastym dniu pierwszego miesiąca zakończyli.
18 Następnie poszli do króla Hiskiasza i rzekli: Oczyściliśmy całą świątynię Pańską, ołtarz całopaleń i wszystkie jego przybory oraz stół chlebów pokładnych i wszystkie jego przybory,
19 I wszystkie przybory, które za swojego panowania przy swoim odstępstwie wycofał z użytku król Achaz, przygotowaliśmy i poświęciliśmy, i są one oto przed ołtarzem Pana.
20 Król Hiskiasz wstał wcześnie rano, zgromadził naczelników miasta i poszedł do świątyni Pana.
21 Przyprowadzono potem siedem cielców i siedem baranów, siedem jagniąt i siedem kozłów na ofiarę przebłagalną za królestwo, za świątynię i za Judę. I kazał synom Aaronowym, kapłanom, aby złożyli ofiary całopalne na ołtarzu Pana.
22 A gdy zabito te cielce, kapłani wzięli ich krew i pokropili nią ołtarz. Potem zabito barany i krwią ich pokropiono ołtarz, zabito też jagnięta i krwią ich pokropiono ołtarz.
23 Potem przyprowadzono kozły na ofiarę przebłagalną przed króla i zgromadzenie, aby włożyli na nie swoje ręce.
24 A gdy kapłani je zabili, krew ich wylali na ołtarz jako przebłaganie za całego Izraela, gdyż za całego Izraela nakazał król złożyć tę ofiarę całopalną i przebłagalną.
25 Kazał też stawić się w świątyni Pańskiej Lewitom z cymbałami, lutniami i cytrami według nakazu Dawida, jasnowidza królewskiego Gada oraz proroka Natana, gdyż od Pana pochodził ten nakaz za pośrednictwem jego proroków.
26 Stanęli więc Lewici z instrumentami Dawida, kapłani zaś z trąbami.
27 Wtedy Hiskiasz kazał złożyć ofiarę całopalną na ołtarzu, w chwili zaś rozpoczęcia ofiary całopalnej zaczęto śpiew na cześć Pana przy wtórze trąb za przewodem instrumentów Dawida, króla izraelskiego.
28 Całe zgromadzenie oddawało pokłon, rozbrzmiewał śpiew i donośny głos trąb, a wszystko to trwało aż do zakończenia ofiary całopalnej.
29 Gdy zaś ofiara całopalna dobiegła końca, król i wszyscy, którzy znajdowali się przy nim, uklękli i oddali pokłon.
30 Potem król Hiskiasz i naczelnicy nakazali Lewitom wysławiać Pana słowami Dawida i jasnowidza Asafa. Zaśpiewali więc z radością pieśń pochwalną, klękali i oddawali pokłon.
31 I odezwał się Hiskiasz w te słowa: Teraz poświęciliście się Panu; przystąpcie więc i przynieście ofiary rzeźne i dziękczynne do świątyni Pańskiej. I przyniosło zgromadzenie ofiary rzeźne i dziękczynne, a kto chciał, także całopalenia.
32 A liczba całopaleń, które złożyło zgromadzenie, wynosiła: siedemdziesiąt cielców, sto baranów, dwieście jagniąt. Wszystko to na ofiarę całopalną dla Pana.
33 Jako zaś dary poświęcone: sześćset cielców, trzy tysiące owiec.
34 Lecz kapłanów było za mało i nie mogli obedrzeć ze skóry wszystkich zwierząt na ofiarę całopalną, toteż zanim poświęcili się inni kapłani, pomagali im ich bracia Lewici aż do zakończenia tej pracy, gdyż Lewici byli ochotniejsi do poświęcenia się niż kapłani.
35 Dużo było również całopaleń z tłuszczem ofiar pojednania i ofiar z płynów. W ten sposób wznowiona została służba Boża w świątyni Pańskiej.
36 I uradował się Hiskiasz i cały lud tym, co Bóg ludowi zgotował, rzecz ta bowiem dokonała się znienacka.