David Is Persecuted by Saul
1 Saul told his son Jonathan and all his officials that he planned to kill David. But Jonathan was very fond of David, 2 and so he told him, “My father is trying to kill you. Please be careful tomorrow morning; hide in some secret place and stay there. 3 I will go and stand by my father in the field where you are hiding, and I will speak to him about you. If I find out anything, I will let you know.”
4 Jonathan praised David to Saul and said, “Sir, don't do wrong to your servant David. He has never done you any wrong; on the contrary, everything he has done has been a great help to you. 5 He risked his life when he killed Goliath, and the Lord won a great victory for Israel. When you saw it, you were glad. Why, then, do you now want to do wrong to an innocent man and kill David for no reason at all?”
6 Saul was convinced by what Jonathan said and made a vow in the Lord's name that he would not kill David. 7 So Jonathan called David and told him everything; then he took him to Saul, and David served the king as he had before.
8 War with the Philistines broke out again. David attacked them and defeated them so thoroughly that they fled.
9 One day an evil spirit from the Lord took control of Saul. He was sitting in his house with his spear in his hand, and David was there, playing his harp. 10 Saul tried to pin David to the wall with his spear, but David dodged, and the spear stuck in the wall. David ran away and escaped.
11 That same night Saul sent some men to watch David's house and kill him the next morning. Michal, David's wife, warned him, “If you don't get away tonight, tomorrow you will be dead.” 12 She let him down from a window, and he ran away and escaped. 13 Then she took the household idol, laid it on the bed, put a pillow made of goats' hair at its head, and put a cover over it. 14 When Saul's men came to get David, Michal told them that he was sick. 15 But Saul sent them back to see David for themselves. He ordered them, “Carry him here in his bed, and I will kill him.” 16 They went inside and found the household idol in the bed and the goats' hair pillow at its head. 17 Saul asked Michal, “Why have you tricked me like this and let my enemy escape?”
She answered, “He said he would kill me if I didn't help him escape.”
18 David escaped and went to Samuel in Ramah and told him everything that Saul had done to him. Then he and Samuel went to Naioth and stayed there. 19 Saul was told that David was in Naioth in Ramah, 20 so he sent some men to arrest him. They saw the group of prophets dancing and shouting, with Samuel as their leader. Then the spirit of God took control of Saul's men, and they also began to dance and shout. 21 When Saul heard of this, he sent more messengers, and they also began to dance and shout. He sent messengers the third time, and the same thing happened to them. 22 Then he himself started out to Ramah. When he came to the large well in Secu, he asked where Samuel and David were and was told that they were at Naioth. 23 As he was going there, the spirit of God took control of him also, and he danced and shouted all the way to Naioth. 24 He took off his clothes and danced and shouted in Samuel's presence, and lay naked all that day and all that night. (This is how the saying originated, “Has even Saul become a prophet?”)
Zamachy Saula na Dawida
1 A Saul mawiał do Jonatana, swego syna, i do wszystkich swoich sług, że chce zabić Dawida; Jonatan jednak, syn Saula, sprzyjał bardzo Dawidowi.
2 Jonatan zawiadomił o tym Dawida, mówiąc: Ojciec mój Saul chce cię zabić, strzeż się więc jutro rano, pozostań w ukryciu i schowaj się.
3 Ja zaś wyjdę i stanę przy moim ojcu na polu tam, gdzie ty będziesz, i porozmawiam o tobie z moim ojcem, a gdy się czegoś dowiem, powiadomię cię.
4 Jonatan rozmawiał z Saulem, swoim ojcem, o Dawidzie życzliwie i rzekł do niego: Niechaj nie zgrzeszy król przeciwko swemu słudze Dawidowi, gdyż nie zgrzeszył on przeciw tobie, a czyny jego są raczej dla ciebie korzystne.
5 Wszak naraził on swoje życie i zabił Filistyńczyka, dzięki czemu Pan dał wielkie zwycięstwo całemu Izraelowi. Sam to widziałeś i cieszyłeś się; dlaczego więc miałbyś zgrzeszyć przeciw krwi niewinnej, zabijając Dawida bez przyczyny.
6 I usłuchał Saul Jonatana i poprzysiągł: Jako żyje Pan, nie będzie zabity.
7 Potem przywołał Jonatan Dawida; i opowiedział mu Jonatan o tym wszystkim, co zaszło. Przyprowadził też Jonatan Dawida do Saula i był przy nim, jak poprzednio.
8 Gdy zaś wojna na nowo wybuchła, wyruszył Dawid w pole i walczył z Filistyńczykami, zadając im wielką klęskę, tak iż pierzchnęli przed nim.
9 Saula zaś opadł zły duch, zesłany przez Pana; gdy pewnego razu przebywał w swoim domu, trzymając w ręku włócznię, Dawid zaś grał na harfie,
10 Chciał Saul przebić Dawida włócznią i przygwoździć go do ściany, lecz ten wymknął się Saulowi, tak iż tamten wbił włócznię w ścianę, Dawid zaś uciekł i uratował się. Tejże nocy
11 Wysłał Saul oprawców pod dom Dawida, by go pilnowali i rano go zabili. Lecz Michal, jego żona, doniosła o tym Dawidowi, mówiąc: Jeżeli w ciągu tej nocy nie ujdziesz z życiem, jutro zostaniesz zabity.
12 I Michal spuściła Dawida na dół przez okno, tak iż uszedł i wymknął się, i uratował.
13 Potem wzięła Michal bożka domowego i położyła go na łożu, a plecionkę z koziej sierści położyła u jego wezgłowia i przykryła płaszczem.
14 A gdy Saul wysłał oprawców, aby pojmali Dawida, rzekła: Chory jest.
15 Saul wysłał ponownie oprawców, aby zobaczyli Dawida, nakazując im: Sprowadźcie go do mnie na łożu, a zabiję go.
16 A gdy oprawcy przybyli, oto na łożu leżał bożek domowy i plecionka z koziej sierści była u jego wezgłowia.
17 Wtedy rzekł Saul do Michal: Dlaczego mnie tak oszukałaś i wypuściłaś mojego wroga, tak iż się uratował? A Michal odpowiedziała Saulowi: On mi zagroził: Puść mnie, inaczej cię zabiję.
Dawid chroni się u Samuela w osiedlu prorockim
18 A gdy Dawid uciekł i ocalał, przybył do Samuela do Ramy i opowiedział mu wszystko, jak z nim postąpił Saul. Potem poszedł wraz z Samuelem i zamieszkali w osiedlu prorockim.
19 I doniesiono Saulowi: Oto Dawid przebywa w osiedlu prorockim w Ramie.
Zamachowcy wraz z Saulem wpadają w zachwycenie
20 Wysłał więc Saul oprawców, aby pojmali Dawida. A gdy oni ujrzeli poczet proroków będących w zachwyceniu, a na ich czele Samuela, na oprawców Saula zstąpił Duch Boży i oni również wpadli w zachwycenie.
21 I donieśli o tym Saulowi; wysłał więc innych oprawców, lecz także oni wpadli w zachwycenie. Toteż Saul wysłał ponownie trzecich już oprawców, ale i oni wpadli w zachwycenie.
22 Wreszcie i on sam udał się do Ramy, a przyszedłszy do wielkiej studni, która jest przy Sek, zapytał: Gdzie jest Samuel i Dawid? I odpowiedziano mu: W osiedlu prorockim w Ramie.
23 Udał się tedy do osiedla prorockiego w Ramie; lecz i nim owładnął Duch Boży i wpadł w zachwycenie, i był w tym zachwyceniu, aż doszedł do osiedla prorockiego w Ramie;
24 Tam także i on zrzucił z siebie swoje szaty i był w zachwyceniu przed Samuelem, a padłszy na ziemię leżał nagi przez cały ten dzień i przez całą noc; dlatego mówi się: Czy i Saul między prorokami?