Jesus Heals a Paralyzed Man
(Matthew 9.1-8Luke 5.17-26)1 A few days later Jesus went back to Capernaum, and the news spread that he was at home. 2 So many people came together that there was no room left, not even out in front of the door. Jesus was preaching the message to them 3 when four men arrived, carrying a paralyzed man to Jesus. 4 Because of the crowd, however, they could not get the man to him. So they made a hole in the roof right above the place where Jesus was. When they had made an opening, they let the man down, lying on his mat. 5 Seeing how much faith they had, Jesus said to the paralyzed man, “My son, your sins are forgiven.”
6 Some teachers of the Law who were sitting there thought to themselves, 7 “How does he dare talk like this? This is blasphemy! God is the only one who can forgive sins!”
8 At once Jesus knew what they were thinking, so he said to them, “Why do you think such things? 9 Is it easier to say to this paralyzed man, ‘Your sins are forgiven,’ or to say, ‘Get up, pick up your mat, and walk’? 10 I will prove to you, then, that the Son of Man has authority on earth to forgive sins.” So he said to the paralyzed man, 11 “I tell you, get up, pick up your mat, and go home!”
12 While they all watched, the man got up, picked up his mat, and hurried away. They were all completely amazed and praised God, saying, “We have never seen anything like this!”
Jesus Calls Levi
(Matthew 9.9-13Luke 5.27-32)13 Jesus went back again to the shore of Lake Galilee. A crowd came to him, and he started teaching them. 14 As he walked along, he saw a tax collector, Levi son of Alphaeus, sitting in his office. Jesus said to him, “Follow me.” Levi got up and followed him.
15 Later on Jesus was having a meal in Levi's house. A large number of tax collectors and other outcasts was following Jesus, and many of them joined him and his disciples at the table. 16 Some teachers of the Law, who were Pharisees, saw that Jesus was eating with these outcasts and tax collectors, so they asked his disciples, “Why does he eat with such people?”
17 Jesus heard them and answered, “People who are well do not need a doctor, but only those who are sick. I have not come to call respectable people, but outcasts.”
The Question about Fasting
(Matthew 9.14-17Luke 5.33-39)18 On one occasion the followers of John the Baptist and the Pharisees were fasting. Some people came to Jesus and asked him, “Why is it that the disciples of John the Baptist and the disciples of the Pharisees fast, but yours do not?”
19 Jesus answered, “Do you expect the guests at a wedding party to go without food? Of course not! As long as the bridegroom is with them, they will not do that. 20 But the day will come when the bridegroom will be taken away from them, and then they will fast.
21 “No one uses a piece of new cloth to patch up an old coat, because the new patch will shrink and tear off some of the old cloth, making an even bigger hole. 22 Nor does anyone pour new wine into used wineskins, because the wine will burst the skins, and both the wine and the skins will be ruined. Instead, new wine must be poured into fresh wineskins.”
The Question about the Sabbath
(Matthew 12.1-8Luke 6.1-5)23 Jesus was walking through some wheat fields on a Sabbath. As his disciples walked along with him, they began to pick the heads of wheat. 24 So the Pharisees said to Jesus, “Look, it is against our Law for your disciples to do that on the Sabbath!”
25 Jesus answered, “Have you never read what David did that time when he needed something to eat? He and his men were hungry, 26 so he went into the house of God and ate the bread offered to God. This happened when Abiathar was the High Priest. According to our Law only the priests may eat this bread—but David ate it and even gave it to his men.”
27 And Jesus concluded, “The Sabbath was made for the good of human beings; they were not made for the Sabbath. 28 So the Son of Man is Lord even of the Sabbath.”
Uzdrowienie sparaliżowanego
(Mat. 9,1—8Łuk. 5,17—26)1 I znowu, po kilku dniach, przyszedł do Kafarnaum i usłyszano, że jest w domu.
2 I zeszło się wielu, tak iż się i przed drzwiami już pomieścić nie mogli, a On głosił im słowo.
3 I przyszli do niego, niosąc paralityka, a dźwigało go czterech.
4 A gdy z powodu tłumu nie mogli do niego się zbliżyć, zdjęli dach nad miejscem, gdzie był, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk.
5 A Jezus, ujrzawszy wiarę ich, rzekł paralitykowi: Synu, odpuszczone są grzechy twoje.
6 A byli tam niektórzy z uczonych w Piśmie; ci siedzieli i rozważali w sercach swoich:
7 Czemuż ten tak mówi? On bluźni. Któż może grzechy odpuszczać oprócz jednego, Boga?
8 A Jezus zaraz poznał w duchu swoim, że tak myślą w sobie, i rzekł im: Czemuż tak myślicie w sercach swoich?
9 Cóż jest łatwiej, rzec paralitykowi: Odpuszczone są ci grzechy, czy rzec: Wstań, weź łoże swoje i chodź?
10 Lecz abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma móc odpuszczać grzechy na ziemi, rzekł paralitykowi:
11 Tobie mówię: Wstań, weź łoże swoje i idź do domu swego.
12 I wstał, i zaraz wziął łoże, i wyszedł wobec wszystkich, tak iż się wszyscy zdumiewali i chwalili Boga, i mówili: Nigdyśmy nic podobnego nie widzieli.
Powołanie Lewiego
(Mat. 9,9—13Łuk. 5,27—32)13 I wyszedł znów nad morze, i wszystek lud przychodził do niego, a On ich nauczał.
14 A gdy przechodził, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego przy cle, i rzekł mu: Pójdź za mną. I wstał, i poszedł za nim.
15 A kiedy potem siedział przy stole w domu jego, siedziało z Jezusem i jego uczniami wielu celników i grzeszników, bo wielu ich było, którzy chodzili za nim.
16 A gdy uczeni w Piśmie spośród faryzeuszów widzieli, że je z grzesznikami i celnikami, rzekli do uczniów jego: Czemu je z celnikami i grzesznikami?
17 A Jezus, usłyszawszy to, rzekł im: Nie potrzebują zdrowi lekarza, lecz ci, co się źle mają; nie przyszedłem wzywać do upamiętania sprawiedliwych, lecz grzeszników.
Sprawa postu
(Mat. 9,14—17Łuk. 5,33—39)18 A uczniowie Jana i faryzeusze pościli. Oni też przyszli i powiedzieli do niego: Czemuż uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a twoi uczniowie nie poszczą?
19 I rzekł im Jezus: Czyż mogą goście weselni pościć, gdy z nimi jest oblubieniec? Dopóki mają z sobą oblubieńca, nie mogą pościć.
20 Ale przyjdą dni, kiedy im zostanie zabrany oblubieniec, a wówczas, owego dnia będą pościć.
21 Nikt nie przyszywa łaty z nowego sukna do starej szaty, bo inaczej łata obrywa nowe od starego i rozdarcie staje się większe.
22 Nikt też nie wlewa młodego wina do starych bukłaków, bo inaczej wino rozsadzi bukłaki, i wino i bukłaki zniszczeją. Lecz młode wino należy lać do nowych bukłaków.
O przestrzeganiu sabatu
(Mat. 12,1—8Łuk. 6,1—5)23 I stało się, że Jezus szedł w sabat przez zboża, a uczniowie jego w drodze zaczęli rwać kłosy.
24 Wtedy rzekli do niego faryzeusze: Patrz! Czemu czynią w sabat to, czego czynić nie wolno?
25 A On im rzekł: Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy był w potrzebie i był głodny, on i ci, którzy z nim byli?
26 Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, arcykapłana, i jadł chleby pokładne, które wolno spożywać tylko kapłanom, a które dał również tym, którzy z nim byli?
27 Ponadto rzekł im: Sabat jest ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla sabatu.
28 Tak więc Syn Człowieczy jest Panem również i sabatu.