Praise and Thanksgiving
1 O God, it is right for us to praise you in Zion
and keep our promises to you,
2 because you answer prayers.
People everywhere will come to you
3 on account of their sins.
Our faults defeat us,
but you forgive them.
4 Happy are those whom you choose,
whom you bring to live in your sanctuary.
We shall be satisfied with the good things of your house,
the blessings of your sacred Temple.
5 You answer us by giving us victory,
and you do wonderful things to save us.
People all over the world
and across the distant seas trust in you.
6 You set the mountains in place by your strength,
showing your mighty power.
7 You calm the roar of the seas
and the noise of the waves;
you calm the uproar of the peoples.
8 The whole world stands in awe
of the great things that you have done.
Your deeds bring shouts of joy
from one end of the earth to the other.
9 You show your care for the land by sending rain;
you make it rich and fertile.
You fill the streams with water;
you provide the earth with crops.
This is how you do it:
10 you send abundant rain on the plowed fields
and soak them with water;
you soften the soil with showers
and cause the young plants to grow.
11 What a rich harvest your goodness provides!
Wherever you go there is plenty.
12 The pastures are filled with flocks;
the hillsides are full of joy.
13 The fields are covered with sheep;
the valleys are full of wheat.
Everything shouts and sings for joy.
Dziękczynienie za urodzaj
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. Pieśń.
2 Tobie należy się chwała, Boże na Syjonie,
I tobie należy spełnić śluby.
3 Ty wysłuchujesz modlitwy,
Do ciebie przychodzi wszelki człowiek
4 Z wyznaniem grzechów. Gdy zbytnio ciążą nam
Występki nasze. Ty je przebaczasz.
5 Błogosławiony ten, którego Ty wybierasz i dopuszczasz,
By mieszkał w sieniach twoich;
Nasycimy się dobrami domu twego,
Świętością przybytku twego.
6 Przedziwnie wysłuchałeś nas w dobroci,
Boże zbawienia naszego,
Nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
7 Utwierdzasz góry mocą swoją,
Przepasany będąc siłą,
8 Uśmierzasz szum morza,
Szum fal jego i wzburzenie narodów;
9 Mieszkańcy krańców ziemi boją się znaków twoich;
Ty rozweselasz krańce wschodu i zachodu.
10 Nawiedzasz ziemię, zraszasz ją i wzbogacasz obficie;
Strumień Boży jest pełen wody,
Przygotowujesz zboże ich…
Albowiem tak ją przygotowujesz:
11 Napawasz jej zagony, równasz jej skiby,
Rozmiękczasz ją deszczami, błogosławisz jej roślinom.
12 Wieńczysz rok dobrocią swą,
A drogi twoje ociekają tłustością,
13 Stepowe pastwiska obficie są zroszone,
A pagórki przepasują się weselem.
14 Łąki przyodziewają się w stada owiec,
A doliny okrywają się zbożem;
Wykrzykują radośnie i śpiewają.