Queen Athaliah of Judah
(2 Chronicles 22.10—23.15)1 As soon as King Ahaziah's mother Athaliah learned of her son's murder, she gave orders for all the members of the royal family to be killed. 2 Only Ahaziah's son Joash escaped. He was about to be killed with the others, but was rescued by his aunt Jehosheba, who was King Jehoram's daughter and Ahaziah's half sister. She took him and his nurse into a bedroom in the Temple and hid him from Athaliah, so that he was not killed. 3 For six years Jehosheba took care of the boy and kept him hidden in the Temple, while Athaliah ruled as queen.
4 But in the seventh year Jehoiada the priest sent for the officers in charge of the royal bodyguard and of the palace guards, and told them to come to the Temple, where he made them agree under oath to what he planned to do. He showed them King Ahaziah's son Joash 5 and gave them the following orders: “When you come on duty on the Sabbath, one third of you are to guard the palace; 6 another third are to stand guard at the Sur Gate, and the other third are to stand guard at the gate behind the other guards. 7 The two groups that go off duty on the Sabbath are to stand guard at the Temple to protect the king. 8 You are to guard King Joash with drawn swords and stay with him wherever he goes. Anyone who comes near you is to be killed.”
9 The officers obeyed Jehoiada's instructions and brought their men to him—those going off duty on the Sabbath and those going on duty. 10 He gave the officers the spears and shields that had belonged to King David and had been kept in the Temple, 11 and he stationed the men with drawn swords all around the front of the Temple, to protect the king. 12 Then Jehoiada led Joash out, placed the crown on his head, and gave him a copy of the laws governing kingship. Then Joash was anointed and proclaimed king. The people clapped their hands and shouted, “Long live the king!”
13 Queen Athaliah heard the noise being made by the guards and the people, so she hurried to the Temple, where the crowd had gathered. 14 There she saw the new king standing by the column at the entrance of the Temple, as was the custom. He was surrounded by the officers and the trumpeters, and the people were all shouting joyfully and blowing trumpets. Athaliah tore her clothes in distress and shouted, “Treason! Treason!”
15 Jehoiada did not want Athaliah killed in the Temple area, so he ordered the army officers: “Take her out between the rows of guards, and kill anyone who tries to rescue her.” 16 They seized her, took her to the palace, and there at the Horse Gate they killed her.
Jehoiada's Reforms
(2 Chronicles 23.16-21)17 The priest Jehoiada had King Joash and the people make a covenant with the Lord that they would be the Lord's people; he also made a covenant between the king and the people. 18 Then the people went to the temple of Baal and tore it down; they smashed the altars and the idols, and killed Mattan, the priest of Baal, in front of the altars.
Jehoiada put guards on duty at the Temple, 19 and then he, the officers, the royal bodyguard, and the palace guards escorted the king from the Temple to the palace, followed by all the people. Joash entered by the Guard Gate and took his place on the throne. 20 All the people were filled with happiness, and the city was quiet, now that Athaliah had been killed in the palace.
21 Joash became king of Judah at the age of seven.
Tyrania matki królewskiej Atalii
1 A gdy Atalia, matka Achazjasza, dowiedziała się, że jej syn nie żyje, postanowiła wytracić całą rodzinę królewską.
2 Lecz Jehoszeba, córka króla Jorama, siostra Achazjasza, zabrała Joasza, syna Achazjasza, wykradła go spośród synów królewskich przeznaczonych na śmierć i umieściła go wraz z jego mamką w pokoju sypialnym, i w ten sposób ukryto go przed Atalią, tak iż uniknął śmierci.
3 Następnie ukrywał się wraz z nią w świątyni Pana sześć lat, podczas gdy Atalia sprawowała rządy nad krajem.
Spisek kapłana Jehojady przeciwko Atalii i jej obalenie
4 Lecz w siódmym roku kapłan Jehojada rozesłał wezwanie, zebrał setników straży przybocznej i gwardzistów, sprowadził ich do siebie do świątyni Pana i zawarł z nimi przymierze, odebrał od nich przysięgę w świątyni Pana i pokazał im królewicza,
5 Po czym dał im taki rozkaz: Taką rzecz macie wykonać. Jedna trzecia z was, którzy obejmujecie w sabat służbę, niech pilnuje domu królewskiego;
6 Jedna trzecia przy bramie Sur, jedna trzecia przy bramie za gwardzistami. Trzymajcie straż przy domu kolejno.
7 Dwa oddziały z was, wy wszyscy, którzy zdajecie w sabat służbę, pilnujcie przybytku Pańskiego przy królu.
8 Otoczcie króla, każdy z bronią w ręku. Ktokolwiek by podszedł do szeregów, zginie. Wy zaś bądźcie przy królu, gdy będzie wychodził i gdy będzie wchodził.
9 I setnicy uczynili wszystko tak, jak im nakazał kapłan Jehojada, mianowicie każdy wziął swoich ludzi, zarówno tych, którzy obejmowali w sabat służbę, jak i tych, którzy w sabat zdawali służbę, i przybyli do kapłana Jehojady.
10 Potem wydał kapłan setnikom włócznie i tarcze króla Dawida, które znajdowały się w świątyni Pana.
11 A gdy gwardziści ustawili się, każdy z bronią w ręku, od południowej strony świątyni do strony północnej w kierunku ołtarza i w kierunku świątyni wokoło króla,
12 Wyprowadził królewicza, włożył mu na skroń koronę i na ramię naramiennik i obwołali go królem, i namaścili, klaskając w dłonie i wołając: Niech żyje król!
13 A gdy Atalia usłyszała okrzyk gwardzistów i zbrojnego ludu, przyszła do ludu do świątyni Pana.
14 A zobaczywszy, że oto król, zgodnie ze zwyczajem, stoi przy kolumnie, przy królu zaś wodzowie i trębacze, lud prosty zaś weselący się i dmący w trąby, Atalia rozdarła swoje szaty i zawołała: Zdrada, zdrada!
15 Lecz kapłan Jehojada dał rozkaz setnikom, dowódcom wojska i rzekł do nich: Wyprowadźcie ją poza przedsionki, a ktokolwiek pójdzie za nią, tego zabijcie mieczem. Mówił bowiem kapłan: Niech nie ginie w przybytku Pana!
16 Wtedy pojmano ją, dowleczono do drogi, którędy wjeżdżają konie do domu królewskiego, i tam ją zabito.
17 Potem Jehojada zawarł przymierze między Panem a królem i ludem, że będą ludem Pana, jak również między królem a ludem.
18 Wtedy cały prosty lud wtargnął do świątyni Baala i zburzyli ją, jego ołtarze i posągi doszczętnie zniszczyli, Mattana zaś, kapłana Baala, zabili przed ołtarzami. Następnie ustanowił kapłan straż nad świątynią Pana.
19 Potem wziął setników i straż przyboczną, i gwardzistów, i cały prosty lud i sprowadzili króla ze świątyni Pana, drogą wiodącą poprzez bramę gwardzistów do domu królewskiego, gdzie król zasiadł na tronie królewskim.
20 A cały prosty lud weselił się i w mieście nastał spokój, chociaż Atalię zabito mieczem w obrębie domu królewskiego.