God Promises to Rescue His People
1 Israel, the Lord who created you says,
“Do not be afraid—I will save you.
I have called you by name—you are mine.
2 When you pass through deep waters, I will be with you;
your troubles will not overwhelm you.
When you pass through fire, you will not be burned;
the hard trials that come will not hurt you.
3 For I am the Lord your God,
the holy God of Israel, who saves you.
I will give up Egypt to set you free;
I will give up Ethiopia and Seba.
4 I will give up whole nations to save your life,
because you are precious to me
and because I love you and give you honor.
5 Do not be afraid—I am with you!
“From the distant east and the farthest west
I will bring your people home.
6 I will tell the north to let them go
and the south not to hold them back.
Let my people return from distant lands,
from every part of the world.
7 They are my own people,
and I created them to bring me glory.”
Israel Is the Lord's Witness
8 God says,
“Summon my people to court.
They have eyes, but they are blind;
they have ears, but they are deaf!
9 Summon the nations to come to the trial.
Which of their gods can predict the future?
Which of them foretold what is happening now?
Let these gods bring in their witnesses
to prove that they are right,
to testify to the truth of their words.
10 “People of Israel, you are my witnesses;
I chose you to be my servant,
so that you would know me and believe in me
and understand that I am the only God.
Besides me there is no other god;
there never was and never will be.
11 “I alone am the Lord,
the only one who can save you.
12 I predicted what would happen,
and then I came to your aid.
No foreign god has ever done this;
you are my witnesses.
13 I am God and always will be.
No one can escape from my power;
no one can change what I do.”
Escape from Babylon
14 Israel's holy God, the Lord who saves you, says,
“To save you, I will send an army against Babylon;
I will break down the city gates,
and the shouts of her people will turn into crying.
15 I am the Lord, your holy God.
I created you, Israel, and I am your king.”
16 Long ago the Lord made a road through the sea,
a path through the swirling waters.
17 He led a mighty army to destruction,
an army of chariots and horses.
Down they fell, never to rise,
snuffed out like the flame of a lamp!
18 But the Lord says,
“Do not cling to events of the past
or dwell on what happened long ago.
19 Watch for the new thing I am going to do.
It is happening already—you can see it now!
I will make a road through the wilderness
and give you streams of water there.
20 Even the wild animals will honor me;
jackals and ostriches will praise me
when I make rivers flow in the desert
to give water to my chosen people.
21 They are the people I made for myself,
and they will sing my praises!”
Israel's Sin
22 The Lord says,
“But you were tired of me, Israel;
you did not worship me.
23 You did not bring me your burnt offerings of sheep;
you did not honor me with your sacrifices.
I did not burden you by demanding offerings
or wear you out by asking for incense.
24 You didn't buy incense for me
or satisfy me with the fat of your animals.
Instead you burdened me with your sins;
you wore me out with the wrongs you have committed.
25 And yet, I am the God who forgives your sins,
and I do this because of who I am.
I will not hold your sins against you.
26 “Let us go to court; bring your accusation!
Present your case to prove you are in the right!
27 Your earliest ancestor sinned;
your leaders sinned against me,
28 and your rulers profaned my sanctuary.
So I brought destruction on Israel;
I let my own people be insulted.”
Pan jedynym odkupicielem
1 Lecz teraz — tak mówi Pan — który cię stworzył, Jakubie,
i który cię ukształtował, Izraelu:
Nie bój się, bo cię wykupiłem,
nazwałem cię twoim imieniem — moim jesteś!
2 Gdy będziesz przechodził przez wody, będę z tobą,
a gdy przez rzeki, nie zaleją cię;
gdy pójdziesz przez ogień, nie spłoniesz,
a płomień nie spali cię.
3 Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem,
Ja, Święty Izraelski, twoim wybawicielem;
daję Egipt na okup za ciebie,
Etiopię i Sabę zamiast ciebie.
4 Dlatego że jesteś, w moich oczach drogi,
cenny i Ja cię miłuję,
więc daję ludzi za ciebie
i narody za twoje życie.
5 Nie bój się, bo Ja jestem z tobą.
Ze Wschodu przywiodę twoje potomstwo
i z Zachodu zgromadzę cię.
6 Do Północy powiem: Wydaj!
A do Południa: Nie zatrzymuj!
Przyprowadź moich synów z daleka
i moje córki z krańców ziemi!
7 Wszystkich, którzy są nazwani moim imieniem
i których ku swojej chwale stworzyłem,
których ukształtowałemi uczyniłem.
8 Wyprowadźcie lud ślepy, chociaż ma oczy,
i głuchych, chociaż mają uszy.
9 Niech wszystkie narody zbiorą się razem
i niech się zgromadzą ludy.
Kto wśród nich może to zwiastować
i opowiedzieć nam o przeszłych wydarzeniach?
Niech postawią swoich świadków, aby byli bez zarzutu
i aby słyszano i mówiono: To prawda!
10 Wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan —
i moimi sługami, których wybrałem,
abyście poznali i wierzyli mi,
i zrozumieli, że to Ja jestem,
że przede mną Boga nie stworzono
i po mnie się go nie stworzy.
11 Ja, jedynie Ja, jestem Panem,
a oprócz mnie nie ma wybawiciela.
12 Ja zwiastowałem, wybawiałem i opowiadałem,
a nie kto inny wśród was,
i wy jesteście moimi świadkami — mówi Pan — a Ja jestem Bogiem
13 I nadal nim będę, a nie ma nikogo,
kto by mógł wyrwać z mojej ręki.
Gdy Ja coś czynię, któż to zmieni?
14 Tak mówi Pan, wasz Odkupiciel, Święty Izraelski:
Ze względu na was skierowałem wyprawę do Babilonu,
skruszyłem wszystkie zawory więzień,
w biadanie przemienię też radosne okrzyki Chaldejczyków.
15 Ja, Pan, jestem waszym Świętym;
Ja, Stwórca Izraela, jestem waszym Królem.
16 Tak mówi Pan, który toruje drogę przez morze
i ścieżkę przez potężne wody,
17 Który wyprowadza do boju wozy i konie,
wojsko i siły zbrojne razem;
a oto leżą i już nie powstaną,
zgaśli, spłonęli jak knot.
18 Nie wspominajcie dawnych wydarzeń,
a na to, co minęło, już nie zważajcie!
19 Oto Ja czynię rzecz nową:
Już się rozwija, czy tego nie spostrzegacie?
Tak, przygotowuję na pustyni drogę,
rzeki na pustkowiu.
20 Chwalić mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie,
że dostarczyłem na pustyni wody, rzeki ha pustkowiu,
aby napoić mój lud, mojego wybrańca.
21 Lud, który sobie stworzyłem,
będzie zwiastował moją chwałę.
Niewdzięczność Izraela
22 A jednak nie wzywałeś mnie, Jakubie,
ani z powodu mnie się nie trudziłeś, Izraelu.
23 Nie ofiarowałeś mi owiec na całopalenie
ani nie uczciłeś mnie krwawymi ofiarami.
Nie obciążyłem cię ofiarami z pokarmów
ani nie utrudziłem cię ofiarą z kadzidła.
24 Nie kupiłeś mi za pieniądze wonnych rzeczy
ani nie nasyciłeś mnie tłuszczem swoich krwawych ofiar,
lecz obciążyłeś mnie swoimi grzechami,
utrudziłeś mnie swoimi przewinieniami.
25 Ja, jedynie Ja, mogę przez wzgląd na siebie zmazać twoje przestępstwa
i twoich grzechów nie wspomnę.
26 Przypomnij mi, rozprawmy się z sobą!
Wylicz, co masz na swoje usprawiedliwienie!
27 Twój praojciec zgrzeszył,
a twoi orędownicy sprzeniewierzyli mi się,
28 Twoi książęta znieważyli moją świętość.
Dlatego Jakuba obłożyłem klątwą,
a Izraela wystawiłem na zniewagi.