A Prayer for the King
1 Teach the king to judge with your righteousness, O God;
share with him your own justice,
2 so that he will rule over your people with justice
and govern the oppressed with righteousness.
3 May the land enjoy prosperity;
may it experience righteousness.
4 May the king judge the poor fairly;
may he help the needy
and defeat their oppressors.
5 May your people worship you as long as the sun shines,
as long as the moon gives light, for ages to come.
6 May the king be like rain on the fields,
like showers falling on the land.
7 May righteousness flourish in his lifetime,
and may prosperity last as long as the moon gives light.
8 His kingdom will reach from sea to sea,
from the Euphrates to the ends of the earth.
9 The peoples of the desert will bow down before him;
his enemies will throw themselves to the ground.
10 The kings of Spain and of the islands will offer him gifts;
the kings of Sheba and Seba will bring him offerings.
11 All kings will bow down before him;
all nations will serve him.
12 He rescues the poor who call to him,
and those who are needy and neglected.
13 He has pity on the weak and poor;
he saves the lives of those in need.
14 He rescues them from oppression and violence;
their lives are precious to him.
15 Long live the king!
May he be given gold from Sheba;
may prayers be said for him at all times;
may God's blessings be on him always!
16 May there be plenty of grain in the land;
may the hills be covered with crops,
as fruitful as those of Lebanon.
May the cities be filled with people,
like fields full of grass.
17 May the king's name never be forgotten;
may his fame last as long as the sun.
May all nations ask God to bless them
as he has blessed the king.
18 Praise the Lord, the God of Israel!
He alone does these wonderful things.
19 Praise his glorious name forever!
May his glory fill the whole world.
Amen! Amen!
20 This is the end of the prayers of David son of Jesse.
O pomyślne rządy sprawiedliwego króla
1 Salomonowy.
Boże! Daj królowi prawa swoje
I sprawiedliwość swoją synowi królewskiemu,
2 Aby sądził lud twój sprawiedliwie,
A ubogich twoich wedle prawa!
3 Niech góry przyniosą ludowi pokój,
A pagórki sprawiedliwość!
4 Niechaj sądzi ubogich ludu, wybawi biednych,
Ale niech zdepcze ciemiężyciela.
5 Niech boją się ciebie, póki słońce
I póki księżyc świecić będzie, z pokolenia w pokolenie.
6 Niech będzie jak deszcz, który pada na łąkę skoszoną,
Jak ulewa zraszająca ziemię!
7 Niech zakwitnie sprawiedliwość za dni jego
I ofitość pokoju, póki stanie księżyca!
8 Niech panuje od morza do morza
I od Rzeki aż do krańców ziemi!
9 Niech przed nim zegną kolana przeciwnicy,
A nieprzyjaciele jego niech proch liżą!
10 Królowie Tarszysz i wysp niech przynoszą dary;
Królowie Saby i Seby niech złożą daninę!
11 Niech mu oddają pokłon wszyscy królowie,
Niech mu służą wszystkie narody!
12 Bo ocali biedaka, który woła o ratunek,
I ubogiego, który nie ma pomocy.
13 Zlituje się nad nędzarzem i biednym
I wybawi dusze biednych.
14 Z ucisku i gwałtu wyzwoli ich życie,
Bo krew ich jest droga w oczach jego.
15 Niech więc żyje i niechaj mu składają złoto z Saby,
Niech zawsze modlą się za niego!
Niech każdego dnia mu błogosławią!
16 Niech będzie nadmiar zboża w kraju,
Aż po szczyty gór,
Niech zaszumi jak Liban plon jego,
Niech zakwitną mieszkańcy miasta jak trawa polna.
17 Niech imię jego trwa wiecznie,
Niech imię jego kwitnie, póki świeci słońce!
Niech ludzie błogosławią się nim wzajemnie!
Niech sławią go wszystkie narody!
18 Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela,
Który sam jeden czyni cuda!
19 I niech będzie chwalebne imię jego błogosławione na wieki,
A cała ziemia niech będzie pełna chwały jego! Amen, Amen.
20 Koniec modlitw Dawida, syna Isajego.