Instructions
1 So then, my friends, how dear you are to me and how I miss you! How happy you make me, and how proud I am of you!—this, dear friends, is how you should stand firm in your life in the Lord.
2 Euodia and Syntyche, please, I beg you, try to agree as sisters in the Lord. 3 And you too, my faithful partner, I want you to help these women; for they have worked hard with me to spread the gospel, together with Clement and all my other fellow workers, whose names are in God's book of the living.
4 May you always be joyful in your union with the Lord. I say it again: rejoice!
5 Show a gentle attitude toward everyone. The Lord is coming soon. 6 Don't worry about anything, but in all your prayers ask God for what you need, always asking him with a thankful heart. 7 And God's peace, which is far beyond human understanding, will keep your hearts and minds safe in union with Christ Jesus.
8 In conclusion, my friends, fill your minds with those things that are good and that deserve praise: things that are true, noble, right, pure, lovely, and honorable. 9 Put into practice what you learned and received from me, both from my words and from my actions. And the God who gives us peace will be with you.
Thanks for the Gift
10 In my life in union with the Lord it is a great joy to me that after so long a time you once more had the chance of showing that you care for me. I don't mean that you had stopped caring for me—you just had no chance to show it. 11 And I am not saying this because I feel neglected, for I have learned to be satisfied with what I have. 12 I know what it is to be in need and what it is to have more than enough. I have learned this secret, so that anywhere, at any time, I am content, whether I am full or hungry, whether I have too much or too little. 13 I have the strength to face all conditions by the power that Christ gives me.
14 But it was very good of you to help me in my troubles. 15 You Philippians know very well that when I left Macedonia in the early days of preaching the Good News, you were the only church to help me; you were the only ones who shared my profits and losses. 16 More than once when I needed help in Thessalonica, you sent it to me. 17 It is not that I just want to receive gifts; rather, I want to see profit added to your account. 18 Here, then, is my receipt for everything you have given me—and it has been more than enough! I have all I need now that Epaphroditus has brought me all your gifts. They are like a sweet-smelling offering to God, a sacrifice which is acceptable and pleasing to him. 19 And with all his abundant wealth through Christ Jesus, my God will supply all your needs. 20 To our God and Father be the glory forever and ever! Amen.
Final Greetings
21 Greetings to each one of God's people who belong to Christ Jesus. The believers here with me send you their greetings. 22 All God's people here send greetings, especially those who belong to the Emperor's palace.
23 May the grace of the Lord Jesus Christ be with you all.
Napomnienia
1 Przeto, bracia moi umiłowani i pożądani, radości i korono moja, trwajcie w Panu, umiłowani.
2 Upominam Ewodię i upominam Syntychę, aby były jednomyślne w Panu.
3 Proszę także i ciebie, wierny mój towarzyszu, zajmij się nimi, wszak one dla ewangelii razem ze mną walczyły wespół z Klemensem i z innymi współpracownikami moimi, których imiona są w księdze żywota.
4 Radujcie się w Panu zawsze; powtarzam, radujcie się.
5 Skromność wasza niech będzie znana wszystkim ludziom: Pan jest blisko.
6 Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim w modlitwie i błaganiach z dziękczynieniem powierzcie prośby wasze Bogu.
7 A pokój Boży, który przewyższa wszelki rozum, strzec będzie serc waszych i myśli waszych w Chrystusie Jezusie.
8 Wreszcie, bracia, myślcie tylko o tym, co prawdziwe, co poczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, co jest cnotą i godne pochwały.
9 Czyńcie to, czego się nauczyliście i co przejęliście, co słyszeliście, i co widzieliście u mnie; a Bóg pokoju będzie z wami.
Podziękowanie Pawła za przysłany dar
10 A uradowałem się wielce w Panu, że nareszcie zakwitło staranie wasze o mnie, ponieważ już dawno o tym myśleliście, tylko nie mieliście po temu sposobności.
11 A nie mówię tego z powodu niedostatku, bo nauczyłem się przestawać na tym, co mam.
12 Umiem się ograniczyć, umiem też żyć w obfitości; wszędzie i we wszystkim jestem wyćwiczony; umiem być nasycony, jak i głód cierpieć, obfitować i znosić niedostatek.
13 Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie.
14 Wszakże dobrze uczyniliście, uczestnicząc w mojej udręce.
15 A wy, Filipianie, wiecie, że na początku zwiastowania ewangelii, gdy wyszedłem z Macedonii, wy byliście jedynym zborem, który był wspólnikiem moim w dawaniu i przyjmowaniu,
16 Bo już do Tesaloniki i raz, i drugi przysłaliście dla mnie zapomogę.
17 Nie żebym oczekiwał daru, ale oczekuję plonu, który obficie będzie zaliczony na wasze dobro.
18 Poświadczam zaś, że odebrałem wszystko, nawet więcej niż mi potrzeba; mam wszystkiego pod dostatkiem, otrzymawszy od Epafrodyta wasz dar, przyjemną wonność, ofiarę mile widzianą, w której Bóg ma upodobanie.
19 A Bóg mój zaspokoi wszelką potrzebę waszą według bogactwa swego w chwale, w Chrystusie Jezusie.
20 Bogu zaś i Ojcu naszemu niechaj będzie chwała na wieki wieków. Amen.
Końcowe pozdrowienia
21 Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie. Was pozdrawiają bracia, którzy są ze mną.
22 Pozdrawiają was wszyscy święci, zwłaszcza zaś ci z domu cesarskiego.
23 Łaska Pana Jezusa Chrystusa niechaj będzie z duchem waszym. Amen.