Rules about Vows
1 Moses gave the following instructions to the leaders of the tribes of Israel. 2 When a man makes a vow to give something to the Lord or takes an oath to abstain from something, he must not break his promise, but must do everything that he said he would.
3 When a young woman still living in her father's house makes a vow to give something to the Lord or promises to abstain from something, 4 she must do everything that she vowed or promised unless her father raises an objection when he hears about it. 5 But if her father forbids her to fulfill the vow when he hears about it, she is not required to keep it. The Lord will forgive her, because her father refused to let her keep it.
6 If an unmarried woman makes a vow, whether deliberately or carelessly, or promises to abstain from something, and then marries, 7 she must do everything that she vowed or promised unless her husband raises an objection when he hears about it. 8 But if her husband forbids her to fulfill the vow when he hears about it, she is not required to keep it. The Lord will forgive her.
9 A widow or a divorced woman must keep every vow she makes and every promise to abstain from something.
10 If a married woman makes a vow or promises to abstain from something, 11 she must do everything that she vowed or promised unless her husband raises an objection when he hears about it. 12 But if her husband forbids her to fulfill the vow when he hears about it, she is not required to keep it. The Lord will forgive her, because her husband prevented her from keeping her vow. 13 Her husband has the right to affirm or to annul any vow or promise that she has made. 14 But if, by the day after he hears of the vow, he has raised no objection, she must do everything that she has vowed or promised. He has affirmed the vow by not objecting on the day he heard of it. 15 But if he later annuls the vow, he must suffer the consequences for the failure to fulfill the vow.
16 These are the rules that the Lord gave Moses concerning vows made by an unmarried woman living in her father's house or by a married woman.
1 I powiedział Mojżesz synom izraelskim wszystko, co mu rozkazał Pan.
Przepisy o ślubach
2 Do naczelników plemion izraelskich przemówił Mojżesz tymi słowy: Oto, co Pan rozkazał!
3 Jeżeli mężczyzna złoży Panu ślub albo przysięgę, zobowiązując się do wstrzemięźliwości, to niech nie łamie swego słowa, lecz wykona wszystko, co wychodzi z jego ust.
4 Jeżeli jednak kobieta złoży ślub Panu i zobowiąże się do wstrzemięźliwości jeszcze w domu swego ojca w swojej młodości,
5 To gdy jej ojciec słyszał jej ślub i zobowiązanie, którym zobowiązała się do wstrzemięźliwości, a nie odezwał się do niej, ważne będą wszystkie jej śluby i wszelkie zobowiązanie do wstrzemięźliwości, które na się wzięła.
6 Lecz jeżeli jej ojciec sprzeciwi się jej w dniu, kiedy usłyszał o wszystkich jej ślubach i zobowiązaniach, którymi zobowiązała się do wstrzemięźliwości, to nie będą one ważne. Pan jej odpuści, gdyż jej ojciec się jej sprzeciwił.
7 A jeżeli wyjdzie za mąż, a będzie jeszcze związana swoimi ślubami lub wypowiedzią swych ust, którą się zobowiązała do wstrzemięźliwości,
8 A jej mąż usłyszał o tym, lecz nie odezwał się do niej wtedy, gdy o tym usłyszał, to śluby jej są ważne, i ważne jej zobowiązania, którymi zobowiązała się do wstrzemięźliwości.
9 Jeżeli jednak jej mąż sprzeciwi się jej w dniu, gdy usłyszy o tym, to unieważnia jej ślub, który na niej ciąży, i wypowiedź jej ust, którą się zobowiązała do wstrzemięźliwości, a Pan jej odpuści.
10 Każdy ślub wdowy lub rozwiedzionej, którym się związała, będzie dla niej ważny.
11 Jeżeli jednak w domu swego męża złożyła ślub lub zobowiązała się przysięgą do wstrzemięźliwości,
12 A jej mąż usłyszy o tym, lecz nie odezwie się do niej i jej się nie sprzeciwi, to ważne będą wszystkie jej śluby i wszystkie zobowiązania, którymi zobowiązała się do wstrzemięźliwości.
13 Jeżeli jednak mąż unieważni je w dniu, kiedy o nich usłyszy, to wtedy wszystko, co wyszło z jej ust, więc jej śluby i zobowiązania do wstrzemięźliwości, nie będą ważne. Mąż je unieważnił, a Pan jej odpuści.
14 Każdy ślub i każdą przysięgę wstrzemięźliwości złożoną w celu umartwienia się może jej mąż zatwierdzić i może unieważnić.
15 Lecz jeżeli jej mąż milczy o tej sprawie do następnego dnia, to uznaje za ważne wszystkie jej śluby i wszystkie jej zobowiązania do wstrzemięźliwości, które na niej ciążą; zatwierdził je, ponieważ nie odezwał się do niej w dniu, gdy o tym usłyszał.
16 Jeżeli chciałby je unieważnić dopiero w jakiś czas po tym, gdy o nich usłyszał, to poniesie jej winę.
17 To są przepisy, które nadał Pan Mojżeszowi, dotyczące spraw między mężem a jego żoną, między ojcem a jego córką jeszcze niezamężną, gdy w swojej młodości przebywała w domu swego ojca.