The Fall of Nineveh
1 Nineveh, you are under attack!
The power that will shatter you has come.
Prepare the defenses!
Guard the road!
Prepare for battle!
( 2 The Lord is about to restore the glory of Israel, as it was before her enemies plundered her.)
3 The enemy soldiers carry red shields
and wear uniforms of red.
They are preparing to attack!
Their chariots flash like fire!
Their horses prance!
4 Chariots dash wildly through the streets,
rushing back and forth in the city squares.
They flash like torches
and dart about like lightning.
5 The officers are summoned;
they stumble as they press forward.
The attackers rush to the wall
and set up the shield for the battering ram.
6 The gates by the river burst open;
the palace is filled with terror.
7 The queen is taken captive;
her servants moan like doves
and beat their breasts in sorrow.
8 Like water from a broken dam
the people rush from Nineveh!
“Stop! Stop!” the cry rings out—
but no one turns back.
9 Plunder the silver!
Plunder the gold!
The city is full of treasure!
10 Nineveh is destroyed, deserted, desolate!
Hearts melt with fear;
knees tremble, strength is gone;
faces grow pale.
11 Where now is the city
that was like a den of lions,
the place where young lions were fed,
where the lion and the lioness would go
and their cubs would be safe?
12 The lion killed his prey
and tore it to pieces for his mate and her cubs;
he filled his den with torn flesh.
13 “I am your enemy!” says the Lord Almighty. “I will burn up your chariots. Your soldiers will be killed in war, and I will take away everything that you took from others. The demands of your envoys will no longer be heard.”
Upadek Niniwy
1 Oto są na górach nogi zwiastuna,
ogłaszającego radosną wieść o pokoju.
Judo! Obchodź swoje święta,
wypełniaj swoje śluby,
gdyż niegodziwiec już nie będzie cię najeżdżał,
jest on do szczętu zniszczony!
2 Nadciąga przeciwko tobie pogromca,
wzmocnij więc straże! Przepatrz drogę! Przepasz biodra!
Zbierz wszystkie swoje siły!
3 Gdyż Pan przywróci wspaniałość Jakuba,
jak wspaniałość Izraela;
grabieżcy bowiem ograbili ich
i zniszczyli ich latorośle.
4 Tarcza jego bohaterów czerwona jak krew,
jego wojownicy odziani w szkarłat;
rydwany błyszczą jak ogień pochodni
w dniu apelu,
rumaki drżą.
5 Po ulicach huczą rydwany,
turkoczą tu i tam po placach,
wyglądają jak pochodnie,
pędzą jak błyskawice.
6 Wzywa swoich dowódców,
nikt nie chwieje się w szeregach,
podchodzą szybko do murów,
dach ochronny jest gotów.
7 Już otwarto śluzy rzeczne,
w pałacu królewskim szerzy się popłoch.
8 Wyprowadzają władczynię jako jeńca,
zabierają jej służebne;
te łkają jak gołębie
i biją się w piersi.
9 Sama Niniwa podobna jest do stawu,
którego wody odpływają z hukiem,
a choć wołają: Stójcie, stójcie!
jednak nikt się nie odwraca.
10 Złupcie srebro, złupcie złoto,
skarbiec jest niewyczerpany,
klejnotów wielka obfitość!
11 Pustka, pustkowie i spustoszenie,
serce zwątpiałe, dygocące kolana,
wszystkie biodra drżą,
twarze wszystkich rozpalone!
12 Gdzie jest teraz jaskinia lwów
i legowisko lwich szczeniąt,
dokąd zachodził lew i lwica i ich młode
a nie było nikogo kto by go wystraszył?
13 Lew porywał dla swoich szczeniąt
i dusił dla swoich lwic,
napełniał łupem swoje jaskinie
i zdobyczą swoje legowiska.
14 Oto Ja wystąpię przeciwko tobie
— mówi Pan Zastępów —
puszczę z dymem twoje rydwany,
twoje szczenięta zniszczy miecz.
Położę kres twojemu łupiestwu w kraju,
już nie będzie słychać głosu twoich posłów.