1 Why doesn't God set a time for judging,
a day of justice for those who serve him?
2 People move property lines to get more land;
they steal sheep and put them with their own flocks.
3 They take donkeys that belong to orphans,
and keep a widow's ox till she pays her debts.
4 They prevent the poor from getting their rights
and force the needy to run and hide.
5 So the poor, like wild donkeys,
search for food in the dry wilderness;
nowhere else can they find food for their children.
6 They have to harvest fields they don't own,
and gather grapes in vineyards of the wicked.
7 At night they sleep with nothing to cover them,
nothing to keep them from the cold.
8 They are drenched by the rain that falls on the mountains,
and they huddle beside the rocks for shelter.
9 Evil people make slaves of fatherless infants
and take the children of the poor in payment for debts.
10 But the poor must go out with no clothes to protect them;
they must go hungry while harvesting wheat.
11 They press olives for oil, and grapes for wine,
but they themselves are thirsty.
12 In the cities the wounded and dying cry out,
but God ignores their prayers.
13 There are those who reject the light;
they don't understand it or go where it leads.
14 At dawn the murderer gets up
and goes out to kill the poor,
and at night he steals.
15 The adulterer waits for twilight to come;
he covers his face so that no one can see him.
16 At night thieves break into houses,
but by day they hide and avoid the light.
17 They fear the light of day,
but darkness holds no terror for them.
[Zophar]
18 The wicked are swept away by floods,
and the land they own is under God's curse;
they no longer go to work in their vineyards.
19 As snow vanishes in heat and drought,
so sinners vanish from the land of the living.
20 Not even their mothers remember them now;
they are eaten by worms and destroyed like fallen trees.
21 That happens because they mistreated widows
and showed no kindness to childless women.
22 God, in his strength, destroys the mighty;
God acts—and the wicked die.
23 God may let them live secure,
but keeps an eye on them all the time.
24 For a while the wicked prosper,
but then they wither like weeds,
like stalks of grain that have been cut down.
25 Can anyone deny that this is so?
Can anyone prove that my words are not true?
Przykłady niezrozumiałego postępowania Boga wobec ludzi
1 Dlaczego Wszechmocny nie określił czasów karania
i ci, którzy go znają, nie widzą jego dni?
2 Niegodziwcy przesuwają granice,
zagarniają trzody wraz z pasterzami.
3 Osły sierot pędzą przed sobą,
woły wdowy biorą w zastaw.
4 Ubogich spychają z drogi,
wszyscy biedacy na ziemi muszą się ukrywać.
5 Oto, jak dzikie osły na pustyni
wychodzą do swej żmudnej pracy,
szukając żywności; na stepie chleba dla swoich dzieci.
6 W nocy żną zboże na polu
i zbierają grona w winnicy bezbożnika.
7 Nocują nago, bez odzieży,
a w czasie zimy nie mają okrycia.
8 Zmoczeni są górską ulewą,
a nie mając schronienia tulą się do skały.
9 Porywają od piersi sierotę
i biorą w zastaw niemowlę ubogiego.
10 Chodzą nago, bez odzieży
i o głodzie znoszą snopy.
11 Między piwnicznymi murami wytłaczają oliwę;
pracują w tłoczni, a jednak są spragnieni.
12 Z miast rozlegają się jęki umierających,
ranni wołają o pomstę,
ale Bóg nie zważa na modlitwę.
13 Tamci znów są wrogami światłości, nie znają jego dróg
i nie pozostają na jego ścieżkach.
14 Nim światło wzejdzie, powstaje morderca,
zabija ubogiego i biednego,
a w nocy zakrada się złodziej.
15 Oko cudzołożnika czeka na zmierzch,
myśli on: nie dostrzeże mnie żadne oko,
i na twarz kładzie zasłonę.
16 W ciemności włamują się do domów;
w dzień dobrze się zamykają, oni wszyscy nie chcą znać światła.
17 Bo dla nich mrok jest porankiem,
gdyż ze strachami ciemnej nocy są obeznani.
18 Są jak szumowiny unoszone na powierzchni wody;
złą sławę ma ich dział w kraju,
żaden deptacz winogron nie zwraca się już do ich winnicy.
19 Jak susza i upał wyparowują wody śnieżne,
Tak grzeszników porywa kraina umarłych.
20 Zapomina o nich łono, które ich wydało;
robactwo karmi się nimi,
nikt ich nie będzie wspominał,
niegodziwość załamuje się, jak drzewo.
21 Niegodziwiec gnębi niepłodną, która nie rodzi,
a wdowie nie wyświadcza nic dobrego.
22 A jednak On przedłuża swoją mocą życie okrutników;
niejeden podnosi się, chociaż już zwątpił o życiu.
23 Zapewnia mu bezpieczny byt, na którym może się oprzeć,
a jego oczy czuwają nad ich drogami.
24 Ich wielkość trwa tylko chwilę, potem znikają;
schną i więdną, bywają porwani jak wszyscy ludzie
i odcięci jak kłos.
25 Czyż tak nie jest? Kto mi zada kłam i obróci wniwecz moje słowo?