God Blesses Jacob at Bethel
1 God said to Jacob, “Go to Bethel at once, and live there. Build an altar there to me, the God who appeared to you when you were running away from your brother Esau.”
2 So Jacob said to his family and to all who were with him, “Get rid of the foreign gods that you have; purify yourselves and put on clean clothes. 3 We are going to leave here and go to Bethel, where I will build an altar to the God who helped me in the time of my trouble and who has been with me everywhere I have gone.” 4 So they gave Jacob all the foreign gods that they had and also the earrings that they were wearing. He buried them beneath the oak tree near Shechem.
5 When Jacob and his sons started to leave, great fear fell on the people of the nearby towns, and they did not pursue them. 6 Jacob came with all his people to Luz, which is now known as Bethel, in the land of Canaan. 7 He built an altar there and named the place for the God of Bethel, because God had revealed himself to him there when he was running away from his brother. 8 Rebecca's nurse Deborah died and was buried beneath the oak south of Bethel. So it was named “Oak of Weeping.”
9 When Jacob returned from Mesopotamia, God appeared to him again and blessed him. 10 God said to him, “Your name is Jacob, but from now on it will be Israel.” So God named him Israel. 11 And God said to him, “I am Almighty God. Have many children. Nations will be descended from you, and you will be the ancestor of kings. 12 I will give you the land which I gave to Abraham and to Isaac, and I will also give it to your descendants after you.” 13 Then God left him. 14 There, where God had spoken to him, Jacob set up a memorial stone and consecrated it by pouring wine and olive oil on it. 15 He named the place Bethel.
The Death of Rachel
16 Jacob and his family left Bethel, and when they were still some distance from Ephrath, the time came for Rachel to have her baby, and she was having difficult labor. 17 When her labor pains were at their worst, the midwife said to her, “Don't be afraid, Rachel; it's another boy.” 18 But she was dying, and as she breathed her last, she named her son Benoni, but his father named him Benjamin.
19 When Rachel died, she was buried beside the road to Ephrath, now known as Bethlehem. 20 Jacob set up a memorial stone there, and it still marks Rachel's grave to this day. 21 Jacob moved on and set up his camp on the other side of the tower of Eder.
The Sons of Jacob
(1 Chronicles 2.11 2)22 While Jacob was living in that land, Reuben had sexual intercourse with Bilhah, one of his father's concubines; Jacob heard about it and was furious.
Jacob had twelve sons. 23 The sons of Leah were Reuben (Jacob's oldest son), Simeon, Levi, Judah, Issachar, and Zebulun. 24 The sons of Rachel were Joseph and Benjamin. 25 The sons of Rachel's slave Bilhah were Dan and Naphtali. 26 The sons of Leah's slave Zilpah were Gad and Asher. These sons were born in Mesopotamia.
The Death of Isaac
27 Jacob went to his father Isaac at Mamre, near Hebron, where Abraham and Isaac had lived. 28 Isaac lived to be a hundred and eighty years old 29 and died at a ripe old age; and his sons Esau and Jacob buried him.
Bóg błogosławi Jakubowi w Betelu
1 Potem rzekł Bóg do Jakuba: Wstań, idź do Betelu i osiądź tam. Zbuduj tam ołtarz Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed Ezawem, bratem swoim.
2 Wtedy rzekł Jakub do swej rodziny i do wszystkich, którzy z nim byli: Usuńcie obcych bogów spośród siebie, oczyśćcie się i zmieńcie szaty wasze!
3 Wstawszy bowiem, pójdziemy do Betelu. Tam zbuduję ołtarz Bogu, który mię wysłuchał w dniu niedoli mojej i był ze mną w drodze, którą odbyłem.
4 I oddali Jakubowi wszystkich obcych bogów, których mieli, i kolczyki, które mieli w uszach, Jakub zaś zakopał je pod dębem koło Sychemu.
5 A gdy wyruszyli, przyszedł od Boga strach na miasta okoliczne, tak że nikt nie ścigał synów Jakuba.
6 I przyszedł Jakub do Luz, które jest w ziemi kanaanejskiej, to jest do Betelu, on i wszyscy jego ludzie.
7 I zbudował tam ołtarz, i nazwał to miejsce El-Betel, bo tam objawił mu się Bóg, gdy uciekał przed bratem swoim.
8 Wtedy umarła Debora, mamka Rebeki, i została pochowana poniżej Betelu pod dębem; i nazwano go dębem płaczu.
9 I znów ukazał się Bóg Jakubowi, gdy wracał z Paddan-Aram, i błogosławił mu.
10 I rzekł do niego Bóg: Imię twoje jest Jakub; lecz odtąd nie będziesz się nazywał Jakub, ale imię twoje będzie Izrael. I nazwał go imieniem Izrael.
11 Potem rzekł do niego Bóg: Jam jest Bóg Wszechmogący! Rozradzaj się i rozmnażaj się. Od ciebie pochodzić będzie naród, a nawet mnóstwo narodów, i królowie wywodzić się będą od ciebie.
12 A ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi, dam tobie, i potomstwu twemu po tobie dam tę ziemię.
13 I odszedł Bóg od niego w górę z miejsca, gdzie z nimi rozmawiał.
14 Jakub zaś postawił pomnik na tym miejscu, gdzie Bóg z nim rozmawiał, pomnik kamienny, i wylał nań ofiarę z płynów, i polał go oliwą.
15 Miejsce, gdzie Bóg z nim rozmawiał, nazwał Jakub Betel.
Śmierć Racheli przy urodzeniu Beniamina
16 Potem wyruszyli z Betelu i gdy mieli jeszcze kawałek drogi do Efraty, Rachela poczęła rodzić, a miała ciężki poród.
17 A gdy ciężko rodziła, rzekła do niej położna: Nie bój się, bo i tym razem masz syna.
18 A gdy uchodziła z niej dusza, bo umierała, nazwała go: Ben-Oni, lecz ojciec jego nazwał go Beniamin.
19 I umarła Rachela, i została pochowana przy drodze do Efraty, czyli do Betlejemu.
20 A Jakub postawił na jej grobie pomnik. Pomnik ten jest na grobie Racheli po dziś dzień.
21 Potem wyruszył Izrael i rozbił namiot swój poza Migdal-Eder.
Synowie Jakuba
(I Kron. 2,1—2)22 A gdy Izrael mieszkał w tym kraju, poszedł Ruben i spał z Bilhą, nałożnicą ojca swego. A Izrael dowiedział się o tym. A synów Jakuba było dwunastu.
23 Synowie Lei: pierworodny Jakuba Ruben, Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zebulon.
24 Synowie Racheli: Józef i Beniamin.
25 Synowie Bilhy, służącej Racheli: Dan i Naftali.
26 Synowie Zylpy, służącej Lei: Gad i Aszer. To są synowie Jakuba, którzy urodzili mu się w Paddan-Aram.
Śmierć Izaaka
27 Potem przyszedł Jakub do Izaaka, ojca swego, do Mamre, do miasta Arba, to jest Hebronu, gdzie mieszkał Abraham i Izaak jako gość.
28 A Izaak miał sto osiemdziesiąt lat.
29 Potem Izaak opadł z sił i umarł, i został przyłączony do przodków swoich, sędziwy i syty dni. A pochowali go synowie jego Ezaw i Jakub.