The Passover
1 The Lord spoke to Moses and Aaron in Egypt: 2 “This month is to be the first month of the year for you. 3 Give these instructions to the whole community of Israel: On the tenth day of this month each man must choose either a lamb or a young goat for his household. 4 If his family is too small to eat a whole animal, he and his next-door neighbor may share an animal, in proportion to the number of people and the amount that each person can eat. 5 You may choose either a sheep or a goat, but it must be a one-year-old male without any defects. 6 Then, on the evening of the fourteenth day of the month, the whole community of Israel will kill the animals. 7 The people are to take some of the blood and put it on the doorposts and above the doors of the houses in which the animals are to be eaten. 8 That night the meat is to be roasted, and eaten with bitter herbs and with bread made without yeast. 9 Do not eat any of it raw or boiled, but eat it roasted whole, including the head, the legs, and the internal organs. 10 You must not leave any of it until morning; if any is left over, it must be burned. 11 You are to eat it quickly, for you are to be dressed for travel, with your sandals on your feet and your walking stick in your hand. It is the Passover Festival to honor me, the Lord.
12 “On that night I will go through the land of Egypt, killing every first-born male, both human and animal, and punishing all the gods of Egypt. I am the Lord. 13 The blood on the doorposts will be a sign to mark the houses in which you live. When I see the blood, I will pass over you and will not harm you when I punish the Egyptians. 14 You must celebrate this day as a religious festival to remind you of what I, the Lord, have done. Celebrate it for all time to come.”
The Festival of Unleavened Bread
15 The Lord said, “For seven days you must not eat any bread made with yeast—eat only unleavened bread. On the first day you are to get rid of all the yeast in your houses, for if anyone during those seven days eats bread made with yeast, he shall no longer be considered one of my people. 16 On the first day and again on the seventh day you are to meet for worship. No work is to be done on those days, but you may prepare food. 17 Keep this festival, because it was on this day that I brought your tribes out of Egypt. For all time to come you must celebrate this day as a festival. 18 From the evening of the fourteenth day of the first month to the evening of the twenty-first day, you must not eat any bread made with yeast. 19-20 For seven days no yeast must be found in your houses, for if anyone, native-born or foreign, eats bread made with yeast, he shall no longer be considered one of my people.”
The First Passover
21 Moses called for all the leaders of Israel and said to them, “Each of you is to choose a lamb or a young goat and kill it, so that your families can celebrate Passover. 22 Take a sprig of hyssop, dip it in the bowl containing the animal's blood, and wipe the blood on the doorposts and the beam above the door of your house. Not one of you is to leave the house until morning. 23 When the Lord goes through Egypt to kill the Egyptians, he will see the blood on the beams and the doorposts and will not let the Angel of Death enter your houses and kill you. 24 You and your children must obey these rules forever. 25 When you enter the land that the Lord has promised to give you, you must perform this ritual. 26 When your children ask you, ‘What does this ritual mean?’ 27 you will answer, ‘It is the sacrifice of Passover to honor the Lord, because he passed over the houses of the Israelites in Egypt. He killed the Egyptians, but spared us.’”
The Israelites knelt down and worshiped. 28 Then they went and did what the Lord had commanded Moses and Aaron.
The Death of the First-Born
29 At midnight the Lord killed all the first-born sons in Egypt, from the king's son, who was heir to the throne, to the son of the prisoner in the dungeon; all the first-born of the animals were also killed. 30 That night, the king, his officials, and all the other Egyptians were awakened. There was loud crying throughout Egypt, because there was not one home in which there was not a dead son. 31 That same night the king sent for Moses and Aaron and said, “Get out, you and your Israelites! Leave my country; go and worship the Lord, as you asked. 32 Take your sheep, goats, and cattle, and leave. Also pray for a blessing on me.”
33 The Egyptians urged the people to hurry and leave the country; they said, “We will all be dead if you don't leave.” 34 So the people filled their baking pans with unleavened dough, wrapped them in clothing, and carried them on their shoulders. 35 The Israelites had done as Moses had said, and had asked the Egyptians for gold and silver jewelry and for clothes. 36 The Lord made the Egyptians respect the people and give them what they asked for. In this way the Israelites carried away the wealth of the Egyptians.
The Israelites Leave Egypt
37 The Israelites set out on foot from Rameses for Sukkoth. There were about 600,000 men, not counting women and children. 38 A large number of other people and many sheep, goats, and cattle also went with them. 39 They baked unleavened bread from the dough that they had brought out of Egypt, for they had been driven out of Egypt so suddenly that they did not have time to get their food ready or to prepare leavened dough.
40 The Israelites had lived in Egypt for 430 years. 41 On the day the 430 years ended, all the tribes of the Lord's people left Egypt. 42 It was a night when the Lord kept watch to bring them out of Egypt; this same night is dedicated to the Lord for all time to come as a night when the Israelites must keep watch.
Regulations about Passover
43 The Lord said to Moses and Aaron, “These are the Passover regulations: No foreigner shall eat the Passover meal, 44 but any slave that you have bought may eat it if you circumcise him first. 45 No temporary resident or hired worker may eat it. 46 The whole meal must be eaten in the house in which it was prepared; it must not be taken outside. And do not break any of the animal's bones. 47 The whole community of Israel must celebrate this festival, 48 but no uncircumcised man may eat it. If a foreigner has settled among you and wants to celebrate Passover to honor the Lord, you must first circumcise all the males of his household. He is then to be treated like a native-born Israelite and may join in the festival. 49 The same regulations apply to native-born Israelites and to foreigners who settle among you.” 50 All the Israelites obeyed and did what the Lord had commanded Moses and Aaron. 51 On that day the Lord brought the Israelite tribes out of Egypt.
Pascha
1 I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona w ziemi egipskiej, mówiąc:
2 Ten miesiąc będzie wam początkiem miesięcy, będzie wam pierwszym miesiącem roku.
3 Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela, mówiąc: Dziesiątego dnia tego miesiąca weźmie sobie każdy baranka dla rodziny, baranka dla domu.
4 Jeżeli zaś rodzina jest za mała na jednego baranka, niech dobierze sąsiada mieszkającego najbliżej jego domu według liczby osób; według tego, ile każdy może zjeść, należy liczyć osoby na jednego baranka.
5 Ma to być baranek bez skazy, samiec jednoroczny. Może to być baranek lub koziołek.
6 Będziecie go przechowywać do czternastego dnia tego miesiąca; i zabije go całe zgromadzenie zboru izraelskiego o zmierzchu.
7 I wezmą z jego krwi, i pomażą oba odrzwia i nadproże w domach, gdzie go spożywają.
8 Mięso jego upieczone na ogniu spożyją podczas tej nocy; jeść je będą z przaśnikami i gorzkimi ziołami.
9 Nie jedzcie z niego nic surowego ani ugotowanego w wodzie, lecz tylko upieczone na ogniu w całości: głowa razem z odnóżami i częściami środkowymi.
10 Nie pozostawiajcie z niego nic do rana, a jeśli z niego zostanie coś do rana, spalcie to w ogniu.
11 A w ten sposób spożywać go będziecie: Biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w ręku waszym. Zjecie go w pośpiechu. Jest to ofiara paschalna dla Pana.
12 Tej nocy przejdę przez ziemię egipską i zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka do bydła, i dokonam sądów nad wszystkimi bogami Egiptu: Ja, Pan.
13 A krew ta będzie dla was znakiem na domach, gdzie będziecie. Gdy ujrzę krew, ominę was, i nie dotknie was zgubna plaga, gdy uderzę ziemię egipską.
14 Dzień ten będzie wam dniem pamiętnym i będziecie go obchodzili jako święto Pana; będziecie go obchodzili przez wszystkie pokolenia jako ustanowienie wieczne.
15 Przez siedem dni jeść będziecie przaśniki. Już pierwszego dnia usuniecie kwas z domów waszych, bo każdy, kto od pierwszego do siódmego dnia jeść będzie to, co kwaszone, usunięty będzie z Izraela;
16 Pierwszego dnia i siódmego dnia będzie u was święte zgromadzenie, w tych dniach nie wolno wykonywać żadnej pracy. Tylko to, co każdy potrzebuje do jedzenia, wolno wam przygotować.
17 Przestrzegajcie Święta Przaśników, gdyż w tym właśnie dniu wyprowadziłem zastępy wasze z ziemi egipskiej. Przestrzegajcie tego święta przez wszystkie pokolenia jako ustanowienie wieczne.
18 W pierwszym miesiącu, od wieczora czternastego dnia tego miesiąca aż do wieczora dwudziestego pierwszego dnia będziecie jedli przaśniki.
19 Przez siedem dni nie będzie kwasu w domach waszych; każdy bowiem kto jeść będzie kwaszone, usunięty będzie ze społeczności Izraela, zarówno przybysz jak i tubylec.
20 Nie będziecie jedli nic kwaszonego; we wszystkich siedzibach waszych jeść będziecie przaśniki.
21 Potem Mojżesz wezwał wszystkich starszych Izraela i rzekł do nich: Idźcie i weźcie sobie po jednym baranku na rodzinę, i zabijcie go na ofiarę paschalną.
22 Weźcie też wiązkę hyzopu i zanurzcie we krwi, która jest w misie, i pomażcie nadproże i oba odrzwia krwią z misy. Niech nikt z was nie wychodzi z drzwi domu swego aż do rana,
23 Gdyż Pan przechodzić będzie, aby uderzyć Egipcjan. A gdy ujrzy krew na nadprożu i na obu odrzwiach, ominie Pan te drzwi i nie pozwoli niszczycielowi wejść do domów waszych, aby zadać cios.
24 Przestrzegajcie tego jako ważnego na wieki ustanowienia dla was i synów waszych.
25 A gdy wejdziecie do ziemi, którą Pan wam da, jak obiecał, przestrzegać będziecie tego obrzędu.
26 A gdy was zapytają synowie wasi: Co znaczy ten wasz obrzęd?
27 Odpowiecie: Jest to rzeźna ofiara paschalna dla Pana, który omijał domy synów Izraela w Egipcie, gdy Egipcjanom zadawał ciosy, a domy nasze ochronił. I lud pochylił głowy, i oddał pokłon.
28 I poszli synowie izraelscy, i uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi; tak uczynili.
Ostatnia plaga: śmierć wszystkich pierworodnych
29 O północy zabił Pan wszystkich pierworodnych w ziemi egipskiej, od pierworodnego syna faraona, który miał zasiąść na jego tronie, aż do pierworodnego syna więźnia, który był w więzieniu, i wszelkie pierworodne bydła.
30 I wstał faraon tej nocy, on i wszyscy dworzanie jego, i wszyscy Egipcjanie; i powstał wielki krzyk w Egipcie, gdyż nie było domu, w którym nie byłoby umarłego.
31 I wezwał Mojżesza i Aarona w nocy, mówiąc: Wstańcie, wyjdźcie spośród ludu mojego, zarówno wy jak i synowie izraelscy; idźcie, służcie Panu, jak mówiliście.
32 Zabierzcie też trzody wasze i bydło wasze, jak mówiliście, i idźcie; a błogosławcie też i mnie.
33 I nalegali Egipcjanie na lud, by ich spiesznie wyprawić z kraju, bo mówili: Wszyscy pomrzemy.
34 Wtedy lud zabrał ciasto swoje, zanim się zakwasiło, dzieże swoje, owinięte w szaty, niosąc je na swoich ramionach.
35 I synowie izraelscy uczynili tak, jak kazał Mojżesz, i pożyczyli od Egipcjan srebrne i złote przedmioty oraz szaty.
36 A Pan usposobił Egipcjan życzliwie do ludu, tak że im pożyczyli; i tak złupili Egipcjan.
Wyjście Izraelitów z Egiptu
37 Synowie izraelscy wyruszyli z Ramses do Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych oprócz dzieci.
38 A szło z nimi także mnóstwo obcego ludu i trzody, i bydła, bardzo liczny dobytek.
39 A z ciasta, które wynieśli z Egiptu, napiekli niekwaszonych placków, gdyż nie zdążyło się zakwasić, zostali bowiem wypędzeni z Egiptu, a nie mogąc zwlekać nie przygotowali sobie zapasów.
40 Pobyt synów izraelskich w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat.
41 Po upływie tych czterystu trzydziestu lat, dokładnie tego samego dnia, wyruszyły z ziemi egipskiej wszystkie zastępy Pana.
42 Była to noc, w której czuwał Pan, aby wyprowadzić je z ziemi egipskiej. Toteż ma ona być nocą czuwania wszystkich synów Izraela po wszystkie ich pokolenia ku czci Pana.
Dalsze przepisy dotyczące Paschy
43 I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona: Oto ustawa o ofierze paschalnej: Żaden cudzoziemiec nie będzie z niej spożywał.
44 Lecz każdy niewolnik, nabyty za pieniądze, jeśli go obrzeżesz, może z niej spożywać.
45 Obcy mieszkaniec albo najemnik nie będzie z niej spożywał.
46 W jednym i tym samym domu ma być spożyta, ani kawałka tego mięsa nie wyniesiesz z domu na zewnątrz; ani kości z niej nie złamiecie.
47 Cały zbór izraelski będzie tego przestrzegał!
48 A jeśli zatrzyma się u ciebie cudzoziemiec i będzie chciał obchodzić Paschę Pana, spraw wpierw, żeby wszyscy męscy członkowie jego rodziny zostali obrzezani, i wtedy może brać udział w święcie, i będzie zrównany z tubylcem; lecz żaden nieobrzezany nie będzie z niej spożywał.
49 Jedno prawo obowiązywać będzie tubylca i cudzoziemca, goszczącego wśród was.
50 Wszyscy synowie Izraela uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi; tak uczynili,
51 Tego właśnie dnia wyprowadził Pan synów izraelskich z ziemi egipskiej, zastęp za zastępem.