Moses Receives the Commandments Again
(Exodus 34.1-10)1 “Then the Lord said to me, ‘Cut two stone tablets like the first ones and make a wooden Box to put them in. Come up to me on the mountain, 2 and I will write on those tablets what I wrote on the tablets that you broke, and then you are to put them in the Box.’
3 “So I made a Box of acacia wood and cut two stone tablets like the first ones and took them up the mountain. 4 Then the Lord wrote on those tablets the same words that he had written the first time, the Ten Commandments that he gave you when he spoke from the fire on the day you were gathered at the mountain. The Lord gave me the tablets, 5 and I turned and went down the mountain. Then, just as the Lord had commanded, I put them in the Box that I had made—and they have been there ever since.”
( 6 The Israelites set out from the wells that belonged to the people of Jaakan, and went to Moserah. There Aaron died and was buried, and his son Eleazar succeeded him as priest. 7 From there they went to Gudgodah and then on to Jotbathah, a well-watered place. 8 At that time the Lord appointed the men of the tribe of Levi to be in charge of the Covenant Box, to serve him as priests, and to pronounce blessings in his name. And these are still their duties. 9 That is why the tribe of Levi received no land as the other tribes did; what they received was the privilege of being the Lord's priests, as the Lord your God promised.)
10 “I stayed on the mountain forty days and nights, as I did the first time. The Lord listened to me once more and agreed not to destroy you. 11 Then he told me to go and lead you, so that you could take possession of the land that he had promised to give to your ancestors.
What God Demands
12 “Now, people of Israel, listen to what the Lord your God demands of you: Worship the Lord and do all that he commands. Love him, serve him with all your heart, 13 and obey all his laws. I am giving them to you today for your benefit. 14 To the Lord belong even the highest heavens; the earth is his also, and everything on it. 15 But the Lord's love for your ancestors was so strong that he chose you instead of any other people, and you are still his chosen people. 16 So then, from now on be obedient to the Lord and stop being stubborn. 17 The Lord your God is supreme over all gods and over all powers. He is great and mighty, and he is to be obeyed. He does not show partiality, and he does not accept bribes. 18 He makes sure that orphans and widows are treated fairly; he loves the foreigners who live with our people, and gives them food and clothes. 19 So then, show love for those foreigners, because you were once foreigners in Egypt. 20 Have reverence for the Lord your God and worship only him. Be faithful to him and make your promises in his name alone. 21 Praise him—he is your God, and you have seen with your own eyes the great and astounding things that he has done for you. 22 When your ancestors went to Egypt, there were only seventy of them. But now the Lord your God has made you as numerous as the stars in the sky.
Drugie kamienne tablice
(II Mojż. 34,1—10)1 W owym czasie rzekł Pan do mnie: Wyciosaj sobie dwie kamienne tablice, takie jak poprzednie, i wstąp do mnie na górę. Sporządź sobie też drewnianą skrzynię,
2 A Ja napiszę na tych tablicach słowa, jakie były na pierwszych tablicach, które ty potłukłeś, i włożysz je do skrzyni.
3 Sporządziłem więc skrzynię z drzewa akacjowego, wyciosałem też dwie kamienne tablice, takie jak poprzednie, i z tymi dwiema tablicami w ręku wstąpiłem na górę.
4 I napisał Pan na tablicach takim pismem, jak poprzednio, dziesięć słów, które wypowiedział do was na górze spośród ognia w dniu zgromadzenia, i wręczył mi je Pan.
5 A obróciwszy się, zstąpiłem z góry i włożyłem tablice do skrzyni, którą sporządziłem; i były tam, jak mi rozkazał Pan.
6 Synowie Izraelscy wyruszyli z Beerot Jaakanitów do Mosery. Tam umarł Aaron i tam został pogrzebany, a syn jego Eleazar objął urząd kapłański zamiast niego.
7 Stamtąd ruszyli do Gudgody, a z Gudgody do Jotbaty, ziemi obfitującej w potoki.
8 W tym czasie oddzielił Pan plemię Lewiego do noszenia Skrzyni Przymierza Pana, do stawania przed Panem, służenia mu i udzielania w jego imieniu błogosławieństwa aż do dnia dzisiejszego.
9 Dlatego Lewi nie miał działu ani dziedzictwa ze swymi braćmi. Pan jest jego dziedzictwem, jak mu powiedział Pan, twój Bóg.
10 Ja zaś pozostałem na górze, jak poprzednio, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy. Także tym razem wysłuchał mnie Pan i nie chciał cię wytracić.
11 I rzekł Pan do mnie: Wstań, wyrusz na czele ludu, niech wejdą i wezmą w posiadanie ziemię, którą przysiągłem dać ich ojcom.
Żądania Boże
12 Teraz więc, Izraelu, czego żąda od ciebie Pan, twój Bóg! Tylko, abyś okazywał cześć Panu, swemu Bogu, abyś chodził tylko jego drogami, abyś go miłował i służył Panu, swemu Bogu, z całego serca i z całej duszy,
13 Abyś przestrzegał przykazań Pana i jego ustaw, które Ja ci dziś nadaję dla twego dobra.
14 Oto do Pana, twego Boga, należą niebiosa i niebiosa niebios, ziemia i wszystko, co na niej się znajduje,
15 Jednak tylko do twoich ojców przywiązał się Pan, twój Bóg, aby ich miłować, a po nich wybrał ze wszystkich ludów was, ich potomków, jak to jest dziś.
16 Obrzeżcie więc nieobrzezkę waszego serca, a waszego karku już nie zatwardzajcie,
17 Gdyż Pan, wasz Bóg, jest Bogiem bogów i Panem panów, Bogiem wielkim, potężnym i strasznym, który nie ma względu na osobę ani nie przyjmuje darów,
18 On wymierza sprawiedliwość sierocie i wdowie, a miłuje obcego przybysza, dając mu chleb i odzież.
19 Więc i wy miłujcie obcego przybysza, gdyż sami byliście obcymi przybyszami w ziemi egipskiej.
20 Pana, Boga swego, będziesz się bał, jemu będziesz służył, przy nim będziesz trwał i na jego imię będziesz przysięgał.
21 On jest twoją chwałą i On jest twoim Bogiem, który dokonał z tobą tych wielkich i strasznych rzeczy, jakie oglądały twoje oczy.
22 W siedemdziesiąt osób zstąpili do Egiptu twoi ojcowie, a teraz Pan, twój Bóg, uczynił cię licznym jak gwiazdy na niebie.