The Dedication of the Temple
(1 Kings 8.62-66)1 When King Solomon finished his prayer, fire came down from heaven and burned up the sacrifices that had been offered, and the dazzling light of the Lord's presence filled the Temple. 2 Because the Temple was full of the dazzling light, the priests could not enter it. 3 When the people of Israel saw the fire fall from heaven and the light fill the Temple, they fell face downward on the pavement, worshiping God and praising him for his goodness and his eternal love. 4 Then Solomon and all the people offered sacrifices to the Lord. 5 He sacrificed 22,000 head of cattle and 120,000 sheep as fellowship offerings. And so he and all the people dedicated the Temple. 6 The priests stood in the places that were assigned to them, and facing them stood the Levites, praising the Lord with the musical instruments that King David had provided and singing the hymn, “His Love Is Eternal!” as they had been commissioned by David. The priests blew trumpets while all the people stood.
7 Solomon consecrated the central part of the courtyard, the area in front of the Temple, and then offered there the sacrifices burned whole, the grain offerings, and the fat from the fellowship offerings. He did this because the bronze altar which he had made was too small for all these offerings.
8 Solomon and all the people of Israel celebrated the Festival of Shelters for seven days. There was a huge crowd of people from as far away as Hamath Pass in the north and the Egyptian border in the south. 9 They had spent seven days for the dedication of the altar and then seven more days for the festival. On the last day they had a closing celebration, 10 and on the following day, the twenty-third day of the seventh month, Solomon sent the people home. They were happy about all the blessings that the Lord had given to his people Israel, to David, and to Solomon.
God Appears to Solomon Again
(1 Kings 9.1-9)11 After King Solomon had finished the Temple and the palace, successfully completing all his plans for them, 12 the Lord appeared to him at night. He said to him, “I have heard your prayer, and I accept this Temple as the place where sacrifices are to be offered to me. 13 Whenever I hold back the rain or send locusts to eat up the crops or send an epidemic on my people, 14 if they pray to me and repent and turn away from the evil they have been doing, then I will hear them in heaven, forgive their sins, and make their land prosperous again. 15 I will watch over this Temple and be ready to hear all the prayers that are offered here, 16 because I have chosen it and consecrated it as the place where I will be worshiped forever. I will watch over it and protect it for all time. 17 If you serve me faithfully as your father David did, obeying my laws and doing everything I have commanded you, 18 I will keep the promise I made to your father David when I told him that Israel would always be ruled by his descendants. 19 But if you and your people ever disobey the laws and commands I have given you and worship other gods, 20 then I will remove you from the land that I gave you, and I will abandon this Temple that I have consecrated as the place where I am to be worshiped. People everywhere will ridicule it and treat it with contempt.
21 “The Temple is now greatly honored, but then everyone who passes by it will be amazed and will ask, ‘Why did the Lord do this to this land and this Temple?’ 22 People will answer, ‘It is because they abandoned the Lord their God, who brought their ancestors out of Egypt. They gave their allegiance to other gods and worshiped them. That is why the Lord has brought this disaster on them.’”
Cudowne zjawiska towarzyszące poświęceniu świątyni
1 A gdy Salomon zakończył modlitwę, spadł ogień z niebios i strawił ofiarę całopalną i ofiary rzeźne, a chwała Pańska wypełniła świątynię.
2 I nie mogli kapłani wejść do świątyni Pańskiej, gdyż chwała Pańska wypełniła świątynię Pańską.
3 Wszyscy synowie izraelscy zaś, widząc ogień spadający i chwałę Pańską nad świątynią, przyklęknęli twarzą do ziemi na posadzce i oddali pokłon, wysławiając Pana, że jest dobry i że na wieki trwa łaska jego.
Czynności kultowe w dniu poświęcenia świątyni
4 Król zaś i cały lud składali ofiary przed Panem.
5 Złożył tedy król Salomon na ofiarę dwadzieścia dwa tysiące wołów i sto dwadzieścia tysięcy owiec; w ten sposób poświęcili, król i cały lud, świątynię Bożą,
6 Kapłani zaś pełnili swoje czynności, również Lewici z przyborami do wtóru pieśniom dla Pana, które kazał sporządzić król Dawid ku wysławianiu Pana, że na wieki trwa łaska jego, gdy Dawid za ich pośrednictwem chwalił Pana; naprzeciw nich kapłani dęli w trąby, a cały Izrael stał.
7 Następnie poświęcił Salomon środek dziedzińca, który był przed świątynią Pana, złożywszy tam ofiary całopalne i tłuszcz ofiar pojednania; ołtarz spiżowy bowiem, który Salomon kazał sporządzić, nie mógł pomieścić ofiary całopalnej, ofiary z pokarmów i z tłuszczów.
Czas trwania uroczystości poświęcenia świątyni
8 W tym to czasie obchodził Salomon, a wraz z nim cały Izrael, ogromne zgromadzenie ludu, począwszy od miejsca, gdzie się idzie do Chamat, aż po Rzekę Egipską, uroczyste święto przez siedem dni,
9 Ósmego dnia zaś odbyli uroczyste zebranie, gdyż poświęcenie ołtarza obchodzili przez siedem dni i święto przez siedem dni.
10 W dwudziestym trzecim dniu siódmego miesiąca rozpuścił lud do jego namiotów, radosny i dobrej myśli z powodu dobroci, jaką Pan okazał Dawidowi i Salomonowi oraz Izraelowi, swojemu ludowi.
Ponowne ukazanie się Pana Salomonowi
(I Król. 9,1—9)11 A gdy Salomon dokończył świątynię Pańską i pałac królewski, i gdy pomyślnie wykonał wszystko, co umyślił w swoim sercu, aby uczynić w świątyni Pańskiej i w swoim pałacu,
12 Ukazał się Pan Salomonowi w nocy i rzekł do niego: Wysłuchałem twojej modlitwy i wybrałem sobie miejsce to na dom ofiarny.
13 Gdy zamknę niebiosa, tak iż nie będzie deszczu, albo gdy każę szarańczy, aby objadła ziemię, albo gdy ześlę zarazę na mój lud,
14 I ukorzy się mój lud, który jest nazwany moim imieniem, i będą się modlić, i szukać mojego oblicza, i odwrócą się od swoich złych dróg, to Ja wysłucham z niebios, i odpuszczę ich grzechy i ich ziemię uzdrowię.
15 I będą moje oczy otwarte, i moje uszy uważne na modlitwę w tym miejscu zanoszoną.
16 Bo oto wybrałem i poświęciłem tę świątynię, aby tam było moje imię na wieki, i moje oczy, i moje serce tam będą skierowane po wszystkie dni.
17 Jeśli tedy będziesz postępował wobec mnie tak, jak postępował Dawid, twój ojciec, czyniąc wszystko, co ci nakazałem, i przestrzegając moich przykazań i ustaw,
18 Utwierdzę tron twojego królestwa, jak sprzymierzyłem się z Dawidem, twoim ojcem, mówiąc: Nie braknie ci męskiego potomka na władcę w Izraelu.
19 Lecz jeśli odwrócicie się i porzucicie moje przykazania i nakazy, które wam dałem i zechcecie pójść służyć innym bogom i im oddawać pokłon,
20 To wykorzenię Izraela z mojej ziemi, którą im dałem, a tę świątynię, którą poświęciłem dla mego imienia, odrzucę od mego oblicza i uczynię ją osnową przypowieści i przedmiotem drwin u wszystkich ludów.
21 A nad tą świątynią, która była tak wyniosła, każdy przechodzący mimo wzdrygnie się i powie: Za co uczynił tak Pan tej ziemi i tej świątyni?
22 Wtedy odpowiedzą: Za to, że opuścili Pana, Boga swoich ojców, który wyprowadził ich z ziemi egipskiej, i przyłączyli się do innych bogów, i pokłon im oddawali, i służyli im, za to sprowadził Pan na nich to całe nieszczęście.