Troubles with Israel
(1 Kings 15.17-22)1 In the thirty-sixth year of the reign of King Asa of Judah, King Baasha of Israel invaded Judah and started to fortify Ramah in order to cut off all traffic in and out of Judah. 2 So Asa took silver and gold from the treasuries of the Temple and the palace and sent it to Damascus, to King Benhadad of Syria, with this message: 3 “Let us be allies, as our fathers were. This silver and gold is a present for you. Now break your alliance with King Baasha of Israel so that he will have to pull his troops out of my territory.”
4 Benhadad agreed to Asa's proposal and sent his commanding officers and their armies to attack the cities of Israel. They captured Ijon, Dan, Abel Beth Maacah, and all the cities of Naphtali where supplies were stored. 5 When King Baasha heard what was happening, he stopped fortifying Ramah and abandoned the work. 6 Then King Asa gathered men from throughout Judah and had them carry off the stones and timbers that Baasha had been using at Ramah, and they used them to fortify the cities of Geba and Mizpah.
The Prophet Hanani
7 At that time the prophet Hanani went to King Asa and said, “Because you relied on the king of Syria instead of relying on the Lord your God, the army of the king of Israel has escaped from you. 8 Didn't the Ethiopians and the Libyans have large armies with many chariots and cavalry troops? But because you relied on the Lord, he gave you victory over them. 9 The Lord keeps close watch over the whole world, to give strength to those whose hearts are loyal to him. You have acted foolishly, and so from now on you will always be at war.” 10 This made Asa so angry with the prophet that he had him put in chains. It was at this same time that Asa began treating some of the people cruelly.
The End of Asa's Reign
(1 Kings 15.231 24)11 All the events of Asa's reign from beginning to end are recorded in The History of the Kings of Judah and Israel. 12 In the thirty-ninth year that Asa was king, he was crippled by a severe foot disease; but even then he did not turn to the Lord for help, but to doctors. 13 Two years later he died 14 and was buried in the rock tomb which he had carved out for himself in David's City. They used spices and perfumed oils to prepare his body for burial, and they built a huge bonfire to mourn his death.
Sojusz Asy z Ben-Hadadem
(I Król. 15,16—24)1 Lecz w trzydziestym szóstym roku panowania Asy wyruszył Baasza, król izraelski, przeciwko Judzie i obwarował Ramę, aby odciąć ludziom dostęp do Asy, króla judzkiego.
2 Wtedy Asa kazał wynieść srebro i złoto ze skarbców świątyni Pańskiej i pałacu królewskiego i wysłał je do Ben-Hadada, króla aramejskiego, mieszkającego w Damaszku, z takim poselstwem:
3 Istnieje przymierze między mną a tobą, między moim ojcem a twoim ojcem. Oto ja przysyłam ci srebro i złoto, a ty zerwij swoje przymierze z Baaszą, królem izraelskim, aby odstąpił ode mnie.
4 Ben-Hadad przychylił się do prośby króla Asy i wyprawił swoich dowódców przeciwko miastom izraelskim, i ci spustoszyli Ijjon, Dan, Abel-Maim i wszystkie miasta w ziemi Naftalego, w których były składy.
5 Gdy Baasza usłyszał o tym, zaprzestał rozbudowywać Ramę i wstrzymał swoją pracę.
6 Król Asa zaś zebrał wszystkich Judejczyków i ci uprzątnęli kamienie i belki Ramy, którymi Baasza kazał ją obwarować, i obwarował nimi Gebę i Mispę.
7 W tym czasie przybył do Asy, króla judzkiego, jasnowidz Chanani i rzekł do niego: Ponieważ oparłeś się na królu aramejskim, a nie oparłeś się na Panu, Bogu swoim, dlatego wojsko króla aramejskiego wymknęło się z twojej ręki.
8 Czy Kuszyci i Libijczycy nie stanowili wielkiej siły z ogromnym mnóstwem wozów wojennych i jeźdźców? A jednak ponieważ oparłeś się na Panu, wydał ich w twoją rękę.
9 Gdyż Pan wodzi oczyma swymi po całej ziemi, aby wzmacniać tych, którzy szczerym sercem są przy nim; lecz w tym postąpiłeś głupio, toteż odtąd będziesz miał ciągłe wojny.
10 Wtedy Asa rozgniewał się na jasnowidza i kazał go wtrącić do więzienia, gdyż ogarnęła go z tego powodu wściekłość. W tym czasie także niektórym z ludu zadał Asa gwałt.
11 Lecz oto sprawy Asy, pierwsze i ostatnie, są zapisane w Księdze Królów Judzkich i Izraelskich.
12 W trzydziestym dziewiątym roku swojego panowania Asa zachorował na nogi, a jego choroba coraz bardziej się wzmagała; lecz nawet w swojej chorobie nie zwracał się do Pana, ale do lekarzy.
13 I spoczął Asa ze swoimi ojcami, umierając w czterdziestym pierwszym roku swego panowania.
14 A pogrzebano go w jego grobie, który kazał sobie wykuć w Mieście Dawida. Położono go na marach, napełnionych wonnościami i maściami sporządzonymi nader umiejętnie, po czym zapalono na jego cześć wielki ogień.