The Living Stone and the Holy Nation
1 Rid yourselves, then, of all evil; no more lying or hypocrisy or jealousy or insulting language. 2 Be like newborn babies, always thirsty for the pure spiritual milk, so that by drinking it you may grow up and be saved. 3 As the scripture says, “You have found out for yourselves how kind the Lord is.”
4 Come to the Lord, the living stone rejected by people as worthless but chosen by God as valuable. 5 Come as living stones, and let yourselves be used in building the spiritual temple, where you will serve as holy priests to offer spiritual and acceptable sacrifices to God through Jesus Christ. 6 For the scripture says,
“I chose a valuable stone,
which I am placing as the cornerstone in Zion;
and whoever believes in him will never be disappointed.”
7 This stone is of great value for you that believe; but for those who do not believe:
“The stone which the builders rejected as worthless
turned out to be the most important of all.”
8 And another scripture says,
“This is the stone that will make people stumble,
the rock that will make them fall.”
They stumbled because they did not believe in the word; such was God's will for them.
9 But you are the chosen race, the King's priests, the holy nation, God's own people, chosen to proclaim the wonderful acts of God, who called you out of darkness into his own marvelous light. 10 At one time you were not God's people, but now you are his people; at one time you did not know God's mercy, but now you have received his mercy.
Slaves of God
11 I appeal to you, my friends, as strangers and refugees in this world! Do not give in to bodily passions, which are always at war against the soul. 12 Your conduct among the heathen should be so good that when they accuse you of being evildoers, they will have to recognize your good deeds and so praise God on the Day of his coming.
13 For the sake of the Lord submit yourselves to every human authority: to the Emperor, who is the supreme authority, 14 and to the governors, who have been appointed by him to punish the evildoers and to praise those who do good. 15 For God wants you to silence the ignorant talk of foolish people by the good things you do. 16 Live as free people; do not, however, use your freedom to cover up any evil, but live as God's slaves. 17 Respect everyone, love other believers, honor God, and respect the Emperor.
The Example of Christ's Suffering
18 You servants must submit yourselves to your masters and show them complete respect, not only to those who are kind and considerate, but also to those who are harsh. 19 God will bless you for this, if you endure the pain of undeserved suffering because you are conscious of his will. 20 For what credit is there if you endure the beatings you deserve for having done wrong? But if you endure suffering even when you have done right, God will bless you for it. 21 It was to this that God called you, for Christ himself suffered for you and left you an example, so that you would follow in his steps. 22 He committed no sin, and no one ever heard a lie come from his lips. 23 When he was insulted, he did not answer back with an insult; when he suffered, he did not threaten, but placed his hopes in God, the righteous Judge. 24 Christ himself carried our sins in his body to the cross, so that we might die to sin and live for righteousness. It is by his wounds that you have been healed. 25 You were like sheep that had lost their way, but now you have been brought back to follow the Shepherd and Keeper of your souls.
O żywych kamieniach i ludzie świętym
1 Odrzuciwszy więc wszelką złość i wszelką zdradę, i obłudę, i zazdrość, i wszelką obmowę
2 Jako nowonarodzone niemowlęta zapragnijcie nie sfałszowanego duchowego mleka, abyście przez nie wzrastali ku zbawieniu,
3 Gdyżeście zakosztowali, iż dobrotliwy jest Pan.
4 Przystąpcie do niego, do kamienia żywego, przez ludzi wprawdzie odrzuconego, lecz przez Boga wybranego jako kosztowny.
5 I wy sami jako kamienie żywe budujcie się w dom duchowy, w kapłaństwo święte, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa.
6 Dlatego to powiedziane jest w Piśmie:
Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, kosztowny,
A kto weń wierzy, nie zawiedzie się.
7 Dla was, którzy wierzycie, jest on rzeczą cenną; dla niewierzących zaś kamień ten, którym wzgardzili budowniczowie, pozostał kamieniem węgielnym,
8 Ale też kamieniem, o który się potkną, i skałą zgorszenia; ci, którzy nie wierzą Słowu, potykają się oń, na co zresztą są przeznaczeni.
9 Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości;
10 Wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla was niegdyś nie było zmiłowania, ale teraz zmiłowania dostąpiliście.
11 Umiłowani, napominam was, abyście jako pielgrzymi i wychodźcy wstrzymywali się od cielesnych pożądliwości, które walczą przeciwko duszy;
12 Prowadźcie wśród pogan życie nienaganne, aby ci, którzy was obmawiają jako złoczyńców, przypatrując się bliżej dobrym uczynkom, wysławiali Boga w dzień nawiedzenia.
Wezwanie do posłuszeństwa wobec władzy
13 Bądźcie poddani wszelkiemu ludzkiemu porządkowi ze względu na Pana, czy to królowi jako najwyższemu władcy,
14 Czy to namiestnikom, jako przezeń wysyłanym dla karania złoczyńców, a udzielania pochwały tym, którzy dobrze czynią.
15 Albowiem taka jest wola Boża, abyście dobrze czyniąc, zamykali usta niewiedzy ludzi głupich,
16 Jako wolni, a niejako ci, którzy wolności używają za osłonę zła, lecz jako słudzy Boga.
17 Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, króla czcijcie.
Ciężar służby
18 Domownicy, bądźcie poddani z wszelką bojaźnią panom, nie tylko dobrym i łagodnym, ale i przykrym.
19 Albowiem to jest łaska, jeśli ktoś związany w sumieniu przed Bogiem znosi utrapienie i cierpi niewinnie.
20 Bo jakaż to chluba, jeżeli okazujecie cierpliwość, policzkowani za grzechy? Ale, jeżeli okazujecie cierpliwość, gdy za dobre uczynki cierpicie, to jest łaska u Boga.
21 Na to bowiem powołani jesteście, gdyż i Chrystus cierpiał za was, zostawiając wam przykład, abyście wstępowali w jego ślady;
22 On grzechu nie popełnił ani nie znaleziono zdrady w ustach jego;
23 On, gdy mu złorzeczono, nie odpowiadał złorzeczeniem, gdy cierpiał, nie groził, lecz poruczał sprawę temu, który sprawiedliwie sądzi;
24 On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo, abyśmy, obumarłszy grzechom, dla sprawiedliwości żyli; jego sińce uleczyły was.
25 Byliście bowiem zbłąkani jak owce, lecz teraz nawróciliście się do pasterza i stróża dusz waszych.