1 Wyrocznia. Słowo Pana o Izraelu – wyrocznia Pana,
który rozpostarł niebiosa, utwierdził ziemię
i ukształtował ducha człowieka w jego wnętrzu.
2 Oto Ja uczynię Jerozolimę naczyniem pełnym odurzającego napoju dla wszystkich sąsiednich ludów. Również na Judę przyjdzie oblężenie, a zwłaszcza na Jerozolimę. 3 W tym dniu uczynię z Jerozolimy ciężki kamień dla wszystkich ludów. Wszyscy, którzy spróbują go podnieść, pokaleczą się dotkliwie i zgromadzą się przeciwko niemu wszystkie narody ziemi. 4 W tym dniu – wyrocznia Pana – wszystkie konie porażę trwogą, a ich jeźdźców obłąkaniem. Nad domem Judy otworzę swoje oczy, a wszystkie konie obcych ludów porażę ślepotą. 5 Wtedy powiedzą książęta Judy w sercach: Mieszkańcy Jerozolimy znaleźli moc w Panu Zastępów, ich Bogu. 6 W tym dniu uczynię z książąt judzkich jakby naczynie pełne ognia pośród drwa i jakby pochodnię wśród snopów. Pochłoną na prawo i na lewo wszystkie sąsiednie ludy, lecz Jerozolima pozostanie nadal na swoim miejscu.
7 Pan wybawi najpierw namioty Judy, aby wspaniałość domu Dawida i mieszkańców Jerozolimy nie wynosiła się nad Judę. 8 W tym dniu Pan będzie ochraniał mieszkańców Jerozolimy, tak że nawet ten, który się potyka, będzie jak Dawid, a dom Dawida jak Bóg, jak anioł Pana przed nimi.
9 W tym dniu będę dążył do zniszczenia wszystkich narodów, które wyruszyły przeciw Jerozolimie. 10 Wyleję na dom Dawida i na mieszkańców Jerozolimy ducha łaskii błagania. Będą spoglądać na Mnie, którego przebili i będą płakać, jak się opłakuje jedynaka. Będą się smucić, jak smuci się nad pierworodnym. 11 W tym dniu rozlegnie się płacz w Jerozolimie, jak płacz w Hadad-Rimmon na równinie Megiddo. 12 Cały kraj będzie płakać, każdy ród oddzielnie. Ród domu Dawida osobno i ich kobiety osobno. Ród domu Natana osobno i ich kobiety osobno. 13 Ród domu Lewiego osobno i ich kobiety osobno, ród Szimeiego osobno i ich kobiety osobno. 14 Wszystkie pozostałe rody, każdy ród osobno i ich kobiety osobno.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa