Uczta Baltazara
1 Król Baltazar urządził wielkie przyjęcie w dniu, w którym objął panowanie, i spośród swoich dostojników zaprosił dwa tysiące mężczyzn. W tym to dniu Baltazar pobudzony nadmiarem wypitego wina, zaczął w pysze wysławiać wszelkich bogów w jego kraju, odlanych z metalu lub wyrzeźbionych. Nie oddał jednak chwały Bogu Najwyższemu. Tej nocy ukazały się palce jakby ludzkie i napisały naprzeciwko świecznika na wapiennej ścianie jego pałacu: Mane fares thekel. Wyjaśnienie zaś jest następujące: mane – został policzony, fares – został usunięty, thekel – został postawiony.
1a Król Baltazar urządził wielką ucztę dla swoich przyjaciół i pił wino. 2 Jego serce uniosło się pychą i kazał przynieść z Domu Bożego złote i srebrne naczynia, które jego ojciec, Nabuchodonozor, przywiózł z Jeruzalem, i nalać do nich wina dla swoich przyjaciół. 3 Przyniesiono je więc i z nich pili. 4 I błogosławili swe bożki uczynione ręką ludzką, wiecznego zaś Boga, który ma władzę nad ich duszami, nie błogosławili.
Tajemniczy napis na ścianie
5 W tej samej godzinie ukazały się palce jak gdyby ludzkiej ręki i napisały naprzeciwko świecznika na wapiennej ścianie jego domu, przed królem Baltazarem, który zobaczył piszącą rękę. 6 Wówczas zmienił się jego wygląd, ogarnęły go lęki i podejrzenia. Król spiesznie powstał, aby przypatrzyć się temu napisowi, biesiadnicy zaś, którzy go otaczali, przechwalali się. 7 Wtedy król potężnym głosem zawołał wróżbitów, czarowników, Chaldejczyków i astrologów, aby przedstawili znaczenie napisu. Przyszli, aby przypatrzeć się napisowi, ale nie potrafili wyjaśnić królowi jego znaczenia. Wówczas król wydał zarządzenie: Ktokolwiek wyjaśni znaczenie napisu, zostanie odziany w purpurę, otrzyma złoty naszyjnik i obejmie władzę nad trzecią częścią królestwa.
8 Przybyli więc wróżbici, czarownicy i astrologowie, ale nie mogli podać znaczenia napisu. 9 Wtedy król zawołał królową, by poradzić się w sprawie znaku, powiedział jej o wadze problemu i o tym, że nikt nie potrafił wyjaśnić mu jego znaczenia. 10 Królowa jednak przypomniała mu o Danielu, jednym z uprowadzonych z Judei, 11 i powiedziała do króla: Jest przecież człowiek rozumny i mądry, który przewyższa wszystkich mędrców Babilonu. 12 Jest w nim duch święty, a za dni twojego ojca, króla Nabuchodonozora, wyjaśnił mu najtrudniejsze zagadki.
Wystąpienie Daniela
13 Wtedy Daniel został przyprowadzony przed króla, król zaś odezwał się do niego: 16 Danielu, czy ty możesz wyjaśnić mi znaczenie napisu? Odzieję cię w purpurę, założę ci złoty naszyjnik i obejmiesz władzę nad trzecią częścią mojego królestwa.
17 Wtedy Daniel stanął przed napisem, odczytał go i tak odpowiedział królowi: Taki jest napis: Został policzony, został porachowany, został usunięty – wtedy zatrzymała się ręka, która pisała – a takie jest jego znaczenie: 23 Królu, urządziłeś ucztę dla swoich przyjaciół i piłeś wino. Przyniesiono ci naczynia z Domu Boga Żyjącego, piłeś z nich ty i twoi dostojnicy. Wychwalaliście wszystkich bożków uczynionych ręką ludzką, lecz nie błogosławiliście Boga Żyjącego. A przecież w Jego ręku jest twoje tchnienie i On dał ci twoje królestwo, ty jednak nie błogosławiłeś Go i nie wychwalałeś. 26-28 Takie jest zaś znaczenie napisu: został policzony czas twojego panowania, dobiega kres twojego panowania, twoje panowanie zostało skrócone i zakończone, i jest oddawane Medom i Persom. 29 Wtedy król Baltazar odział Daniela w purpurę, nałożył mu złoty naszyjnik i dał mu władzę nad trzecią częścią swojego królestwa. 30 Wyrok spełnił się na królu Baltazarze, królestwo zostało zabrane Chaldejczykom i dane Medom i Persom,
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa