PSALM 41 [40]
W ciężkiej chorobie
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida.
2 Szczęśliwy, kto troszczy się o ubogiego,
w dniu niedoli Pan go ocali.
3 Pan będzie go strzec, zachowa przy życiu,
uczyni go szczęśliwym na ziemi
i nie wyda na pastwę wrogów.
4 Pan pokrzepi go na łożu boleści
– Ty poprawisz w czasie choroby jego posłanie.
5 Powiedziałem: Panie, zmiłuj się nade mną,
ulecz moją duszę, bo zgrzeszyłem przeciwko Tobie!
6 Moi wrogowie pytają złośliwie:
Kiedy on umrze i zginie jego imię?
7 Gdy ktoś mnie odwiedza, mówi obłudnie,
złość w swoim sercu gromadzi,
a gdy wyjdzie na ulicę – obmawia.
8 Wszyscy, którzy mnie nienawidzą,
szepczą przeciw mnie i obmyślają zło:
9 Spadła na niego złośliwa zaraza,
położył się i już nie wstanie.
10 Nawet przyjaciel, któremu ufałem
i który jadł mój chleb,
przeciwko mnie wystąpił.
11 Ale Ty, Panie, zmiłuj się nade mną
i pomóż mi powstać, abym mógł im odpłacić.
12 W ten sposób poznam, że mnie szczerze kochasz,
że wróg nade mną nie będzie triumfował.
13 Ty zaś mnie wesprzesz dzięki mojej prawości
i na wieki postawisz przed swoim obliczem.
14 Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela,
od wieków aż po wieki!
Amen, amen!
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa