PSALM 62 [61]
Bóg jedyną nadzieją
1 Przewodnikowi chóru. Według Jedutuna. Psalm Dawida.
2 Tylko w Bogu moja dusza znajduje ukojenie,
u Niego jest moje zbawienie.
3 Tylko On jest moją opoką i zbawieniem,
moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
4 Jak długo będziecie napadać na człowieka,
przewracać go wszyscy jak pochyłą ścianę,
jak mur, który się wali?
5 Z pewnością myślą, jak go pozbawić stanowiska,
umiłowali kłamstwo.
Choć ustami błogosławią,
to w sercu złorzeczą.
6 Tylko w Bogu odpoczniesz, moja duszo,
bo od Niego pochodzi moja nadzieja.
7 Tylko On jest moją opoką i zbawieniem,
moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
8 Bóg jest moim zbawieniem i chwałą,
opoką mojej mocy. W Bogu moje schronienie!
9 Narodzie, zawsze Mu ufaj,
otwórzcie wszyscy przed Nim swoje serca,
Bóg jest naszym schronieniem!
10 Naprawdę, ludzie są nicością,
zawodny jest człowiek.
Wznoszą się w górę na wadze,
bo wszyscy są lżejsi niż tchnienie.
11 Nie pokładajcie nadziei w przemocy,
nie polegajcie na grabieży.
Nie przywiązujcie serc do bogactwa,
choćby się mnożyło.
12 Bóg jeden raz przemówił,
dwa razy to słyszałem,
że Bóg jest mocą,
13 że u Ciebie, Panie, jest łaska
– bo Ty odpłacasz każdemu według jego uczynków.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa