PSALM 146 [145]
Szczęśliwy, kto ufa Bogu
1 Alleluja!
Chwal, duszo moja, Pana!
2 Chcę wychwalać Pana, póki żyję,
chcę śpiewać mojemu Bogu, jak długo będę istniał.
3 Nie ufajcie książętom
ani żadnemu człowiekowi,
który nie może ocalić.
4 Gdy bowiem duch go opuści,
i powróci do ziemi,
w tym dniu przepadną jego plany.
5 Szczęśliwy, kogo wspomaga Bóg Jakuba,
dla kogo nadzieją jest Pan, jego Bóg,
6 który stworzył niebo i ziemię,
morze i wszystko, co w nim istnieje,
który dochowuje wierności na wieki.
7 On wymierza sprawiedliwość pokrzywdzonym,
daje chleb głodnym.
Pan uwalnia więźniów,
8 Pan przywraca wzrok niewidomym,
Pan pociesza zgnębionych,
Pan kocha sprawiedliwych.
9 Pan strzeże przybyszów,
wspomaga sierotę i wdowę,
lecz na bezdroża kieruje bezbożnych.
10 Pan jest królem na wieki,
twoim Bogiem, Syjonie, po wszystkie pokolenia.
Alleluja!
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa