Chwała Boga obecna w dziejach
Hymn na cześć praojców Izraela
1 Wychwalajmy teraz sławnych mężów
i naszych ojców według pochodzenia.
2 Pan okazał w nich swoją wielką chwałę
i majestat od wieków.
3 Panowali w swoich królestwach,
stali się sławni przez własną potęgę.
Doradzali dzięki swojej mądrości,
przepowiadali w proroctwach.
4 Przewodzili ludowi w obradach,
rozumiejąc pisma ludu,
mądrymi słowami ich wychowywali.
5 Układali melodyjne utwory,
pisali poetyckie opowiadania.
6 Mężowie bogaci, obdarzeni potęgą,
żyli spokojnie w swoich domach.
7 Wszyscy byli sławni przez pokolenia,
byli chlubą swoich czasów.
8 Wśród nich są tacy, którzy pozostawili po sobie imię,
by wygłaszano im pochwały.
9 Są też tacy, o których się nie pamięta,
którzy odeszli, jak gdyby nie istnieli.
Przeminęli, jak gdyby ich nie było,
a po nich – tak samo ich dzieci.
10 Są to jednak mężowie miłosierdzia,
których prawość nie została zapomniana.
11 Z ich potomstwem będzie pozostawać
dobre dziedzictwo – ich wnukowie.
12 Ich potomkowie są wierni przymierzom,
a dzięki nim także ich dzieci.
13 Ich potomstwo będzie trwać na wieki,
a chwała nie będzie wymazana.
14 Ich ciała zostały pogrzebane w pokoju,
a imiona ciągle są żywe przez pokolenia.
15 Ludy będą opowiadać o ich mądrości,
a zgromadzenie będzie głosić ich chwałę.
Henoch
16 Henoch spodobał się Panu i został przeniesiony,
i stał się wzorem nawrócenia dla pokoleń.
Noe
17 Noe okazał się doskonałym sprawiedliwym,
w czasie gniewu stał się zadośćuczynieniem.
Dzięki niemu pozostała na ziemi reszta,
gdy nastąpił potop.
18 Zostały z nim zawarte wieczne przymierza,
by w potopie już nigdy nie uległa zagładzie żadna istota.
Abraham
19 Abraham to wielki ojciec wielu narodów,
nie znalazł się nikt podobny w chwale do niego.
20 Przestrzegał Prawa Najwyższego
i zawarł z Bogiem Przymierze.
Na swoim ciele uczynił znak Przymierza,
a podczas próby okazał się wierny.
21 Dlatego Bóg złożył mu przysięgę,
że w jego potomstwie będą błogosławione narody,
że rozmnoży je jak proch ziemi,
jak gwiazdy wywyższy jego potomstwo
i da dziedzictwo od morza do morza,
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Izaak i Jakub
22 Podobnie zapewnił Izaaka,
ze względu na jego ojca, Abrahama.
23 Błogosławieństwo wszystkich ludzi i Przymierze,
przeszło na głowę Jakuba.
Uznał go w swoich błogosławieństwach,
dał mu dziedzictwo,
podzielił je na części
i rozdał między dwanaście plemion.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa