Zbiór przypowieści
Przypowieść o siewcy
(Mk 4,1-9Łk 8,4-8)1 Pewnego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad brzegiem jeziora. 2 Wtedy zebrały się wokół Niego tak wielkie tłumy, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. 3 I mówił do nich wiele w przypowieściach: Oto siewca wyszedł siać. 4 A gdy siał, jedne upadły na drogę, zleciały się ptaki i je wydziobały. 5 Inne upadły na grunt skalisty, który był ubogi w ziemię. Szybko wzeszły z powodu cienkiej warstwy ziemi, 6 ale gdy słońce przygrzało, wypaliło je i uschły, bo nie mogły się zakorzenić. 7 Inne zaś upadły między ciernie, które się rozpleniły i je zagłuszyły. 8 Jeszcze inne upadły na szlachetną ziemię i wydały plon: jedno stokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inne trzydziestokrotny. 9 Kto ma uszy, niechaj słucha.
Cel nauczania w przypowieściach
(Mk 4,10-12Łk 8,9-10)10 Wtedy podeszli uczniowie i zapytali: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach? 11 Odpowiedział im: Wam zostało dane poznać tajemnice Królestwa Niebios, a tamtym nie zostało dane. 12 Kto bowiem ma, temu będzie dodane i będzie miał w nadmiarze, a kto nie ma, straci nawet to, co ma. 13 Dlatego mówię do nich w przypowieściach, bo patrzą, a nie widzą, słuchają, a nie słyszą, i niczego nie pojmują. 14 Tak spełnia się na nich proroctwo Izajasza, które głosi: Będziecie się wsłuchiwać, a nie zrozumiecie i będziecie się wpatrywać, a nie zobaczycie. 15 Nieczułe bowiem stało się serce tego ludu, uszami z trudem usłyszeli, swoje oczy zamknęli, żeby oczami nie zobaczyć, uszami nie usłyszeć i sercem nie zrozumieć, żeby się nie nawrócili i żebym ich nie uleczył.
16 Wasze oczy są jednak szczęśliwe, bo widzą, i uszy, bo słyszą. 17 Zapewniam was: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło ujrzeć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli, i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli.
Wyjaśnienie przypowieści o siewcy
(Mk 4,13-20Łk 8,11-15)18 Posłuchajcie więc, co oznacza przypowieść o siewcy. 19 Do każdego, kto słucha Słowa o Królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co jest zasiane w jego sercu. Ten jest posiany na drodze. 20 Na gruncie skalistym posiany jest ten, kto słucha Słowa i natychmiast przyjmuje je z radością. 21 Nie ma jednak w sobie korzenia i jest niestały. Gdy nadejdzie ucisk lub prześladowanie z powodu Słowa, zaraz się gorszy. 22 Między ciernie jest zaś posiany ten, kto słucha Słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają je, tak że nie przynosi owocu. 23 Natomiast na szlachetnej ziemi jest posiany ten, kto słucha Słowa, rozumie je i wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny.
Przypowieść o chwastach
24 Powiedział im też inną przypowieść: Królestwo Niebios jest podobne do człowieka, który zasiał na swoim polu dobre ziarno. 25 Kiedy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, posiał chwasty między pszenicę i odszedł. 26 A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawiły się również chwasty. 27 Wówczas przyszli słudzy i zapytali gospodarza: Panie, czy nie posiałeś na swojej roli dobrego ziarna? Skąd więc te chwasty? 28 Oznajmił im: Zrobił to człowiek wrogo do mnie usposobiony. Słudzy więc powiedzieli do niego: Czy chcesz, żebyśmy poszli i zebrali te chwasty? 29 Odpowiedział: O nie, ponieważ usuwając chwasty, moglibyście wyrwać też pszenicę. 30 Pozwólcie im razem rosnąć aż do żniwa, a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwasty, zwiążcie je w snopki na spalenie, pszenicę natomiast zwieźcie do mojego spichlerza.
Ziarnko gorczycy i zakwas
(Mk 4,30-32Łk 13,18-21)31 Opowiedział im też taką przypowieść: Królestwo Niebios jest podobne do ziarnka gorczycy, które pewien człowiek zasiał na swoim polu. 32 Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, ale kiedy wyrośnie, jest większe od innych roślin i wygląda jak drzewo, tak że ptaki przylatują i gnieżdżą się w jego gałęziach.
33 Opowiedział im jeszcze inną przypowieść: Królestwo Niebios jest podobne do zakwasu, który pewna kobieta wzięła i zmieszała z trzema miarami mąki, aż się wszystko zakwasiło.
Rola przypowieści
(Mk 4,33-34)34 To wszystko Jezus powiedział zgromadzonym ludziom w przypowieściach. Bez przypowieści niczego im nie mówił, 35 aby się spełniła zapowiedź proroka: Otworzę moje usta w przypowieściach i ujawnię rzeczy ukryte od założenia świata.
Wyjaśnienie przypowieści o chwaście
36 Wtedy opuścił tłumy i poszedł do domu. Podeszli do Niego Jego uczniowie i poprosili: Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście na polu. 37 Odpowiedział im: Siewcą dobrego ziarna jest Syn Człowieczy. 38 Polem jest świat, dobrym ziarnem są synowie Królestwa, a chwastem synowie Złego. 39 Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł, żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. 40 Tak jak zbiera się chwasty i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. 41 Syn Człowieczy pośle swoich aniołów i zbiorą z Jego Królestwa wszystko, co powoduje upadek, oraz tych, którzy dopuszczają się bezprawia, 42 i wrzucą ich do rozpalonego pieca. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. 43 Wtedy sprawiedliwi zajaśnieją jak słońce w Królestwie swojego Ojca. Kto ma uszy, niechaj słucha!
Trzy przypowieści
44 Królestwo Niebios podobne jest do skarbu ukrytego w ziemi. Znalazł go pewien człowiek i z powrotem ukrył. Uradowany tym idzie, sprzedaje wszystko, co ma i kupuje tę ziemię.
45 Królestwo Niebios podobne jest również do kupca, poszukującego pięknych pereł. 46 Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał i ją kupił.
47 Królestwo Niebios podobne jest także do sieci zarzuconej w morze, zagarniającej wszelkiego rodzaju ryby. 48 Gdy była już pełna, wyciągnęli ją na brzeg, usiedli i dobre zebrali do koszy, a nieprzydatne odrzucili. 49 Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, odłączą złych od sprawiedliwych 50 i wrzucą ich do rozpalonego pieca. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
Nowe i stare skarby
51 Czy rozumiecie to wszystko? Odpowiedzieli: Tak. 52 Powiedział więc do nich: Dlatego każdy nauczyciel Prawa, który został uczniem Królestwa Niebios, podobny jest do pana domu, który wydobywa ze swego skarbca rzeczy nowe i stare.
Nauczanie i brak zrozumienia
Odrzucenie Jezusa w Nazarecie
(Mk 6,1-6Łk 4,16-30)53 Kiedy Jezus skończył te przypowieści, odszedł stamtąd. 54 Przyszedł w swoje rodzinne strony i tam nauczał w ich synagodze, tak że zdumieni słuchacze pytali: Skąd u Niego taka mądrość i niezwykła moc? 55 Czy nie jest to syn cieśli? Czy Jego matką nie jest Maria, a Jego braćmi Jakub, Józef, Szymon i Juda? 56 Czy wszystkie Jego siostry nie są wśród nas? Skąd więc u Niego to wszystko? 57 I gorszyli się z Jego powodu. Wtedy Jezus powiedział do nich: Tylko w ojczyźnie i w swoim domu prorok nie znajduje uznania. 58 I nie uczynił tam wielu cudów z powodu ich niedowiarstwa.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa