PSALM 77 [76]
Świetna przeszłość pociechą w niedoli
1 Przewodnikowi chóru. Według Jedutuna. Asafa. Psalm.
2 Wznoszę mój głos do Boga i wołam,
wznoszę mój głos do Boga, aby mnie usłyszał.
3 Szukam Pana w dniu mojej niedoli,
przez całą noc wyciągam rękę niestrudzenie,
moja dusza jest niepocieszona.
4 Wspominam Boga i wzdycham,
rozmyślam, aż duch mój słabnie.
5 Nie pozwalasz mi zasnąć,
niepokój odejmuje mi mowę.
6 Rozpamiętuję odległe czasy
i dawne lata.
7 Nocą wspominam w sercu swoje pieśni
i duch mój docieka:
8 Czy Pan odrzuca na wieki,
czy nigdy więcej nie będzie życzliwy?
9 Czy Jego łaska ustała na zawsze,
czy cofnął obietnicę daną pokoleniom?
10 Czy Bóg zapomniał o litości,
czy stłumił w gniewie swoje miłosierdzie?
11 Powiedziałem: Jak to dla mnie bolesne,
że odwróciła się prawica Najwyższego.
12 Wspominam dzieła Pana,
ciągle wspominam Twoje dawne cuda.
13 Rozważam wszystkie Twoje czyny
i rozmyślam o Twoich dziełach.
14 Boże, święta jest Twoja droga
– który bóg jest tak wielki jak nasz Bóg?
15 Ty jesteś Bogiem czyniącym cuda,
okazałeś swoją moc narodom.
16 Siłą swojego ramienia wyzwoliłeś swój lud,
potomków Jakuba i Józefa.
17 Boże, ujrzały Cię wody,
ujrzały wody i zadrżały,
wzburzyły się nawet głębiny.
18 Spłynęły wodami chmury,
zagrzmiały obłoki,
przecięły niebo Twoje błyskawice.
19 Twój grzmot odezwał się wśród wichru,
błyskawice rozświetliły ziemię
– poruszyła się i zatrzęsła.
20 Twoja droga wiodła przez morze,
Twoja ścieżka przez wielkie wody,
a nie było widać śladów Twoich stóp.
21 Prowadziłeś swój lud jak owce,
ręką Mojżesza i Aarona.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa