Proroctwo dotyczące przyszłości Sedecjasza
1 Słowo od Pana, które doszło do Jeremiasza, gdy Nebukadnessar, król Babilonu, i całe jego wojsko oraz wszystkie królestwa ziemi mu podporządkowane i wszystkie ludy walczyły przeciwko Jerozolimie i przeciwko wszystkim jej miastom: 2 Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Idź i przemów do Sedecjasza, króla Judy. Powiedz mu: Tak mówi Pan: Oto Ja wydam to miasto w ręce króla Babilonu, a on spali je ogniem. 3 Ty zaś nie umkniesz z jego ręki, gdyż na pewno będziesz schwytany i wydany w jego ręce. Z królem Babilonu będziesz się widział osobiście, będziesz z nim rozmawiał twarzą w twarz, i pójdziesz do Babilonu. 4 Jednak posłuchaj słowa Pana, Sedecjaszu, królu Judy: Tak mówi Pan o tobie: Nie zginiesz od miecza. 5 Umrzesz spokojnie. Jak palono wonności dawniejszym królom, którzy cię poprzedzali, tak będą palić dla ciebie. I będą opłakiwać: Biada, panie! Ja bowiem wypowiedziałem to słowo – wyrocznia Pana.
6 Prorok Jeremiasz powiedział Sedecjaszowi, królowi Judy, wszystkie te słowa w Jerozolimie. 7 Wojska króla Babilonu walczyły przeciwko Jerozolimie i przeciwko wszystkim pozostałym miastom Judy, przeciwko Lachisz i przeciwko Azece, ponieważ spośród miast Judy pozostały tylko te twierdze.
8 Słowo od Pana, które doszło do Jeremiasza, gdy król Sedecjasz zawarł przymierze z całym ludem, który był w Jerozolimie, przywracając mu wolność. 9 Każdy miał wypuścić na wolność swego niewolnika i swoją niewolnicę, Hebrajczyka i Hebrajkę, ażeby żaden Judejczyk nie trzymał w niewoli swego bliźniego. 10 Wszyscy książęta oraz cały lud, którzy zawarli przymierze, zgodzili się na to, aby wypuścić na wolność swego niewolnika i swoją niewolnicę, ażeby już dłużej nie trzymać ich w niewoli. Zgodzili się i ich wypuścili. 11 Jednak potem zmienili zdanie i sprowadzili niewolników i niewolnice, których wypuścili na wolność, zmuszając ich, aby znów byli niewolnikami i niewolnicami.
12 Wtedy doszło do Jeremiasza od Pana następujące słowo Pana: 13 Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Ja zawarłem z waszymi ojcami, gdy ich wyprowadziłem z ziemi egipskiej z domu niewoli, przymierze tej treści: 14 Pod koniec siódmego roku wypuścicie na wolność swego brata, Hebrajczyka, który został tobie sprzedany, aby być twoim niewolnikiem przez sześć lat. Potem wypuścisz go na wolność. Jednak wasi ojcowie nie usłuchali Mnie ani nie nadstawili ucha. 15 Wy zaś powróciliście dzisiaj i uczyniliście to, co jest słuszne w Moich oczach, ogłaszając wolność swemu bliźniemu. Zawarliście przymierze przed Moim obliczem, w domu, nad którym zostało wezwane Moje imię. 16 Jednak zmieniliście zdanie i zbezcześciliście Moje imię. Sprowadziliście swego niewolnika i swoją niewolnicę, których wypuściliście na wolność zgodnie z ich życzeniem. Zmusiliście ich, aby byli waszymi niewolnikami i niewolnicami.
17 Dlatego tak mówi Pan: Wy nie posłuchaliście Mnie, aby ogłosić wolność swemu bratu i swojemu bliźniemu. Oto Ja ogłaszam wam więc wolność – wyrocznia Pana – na miecz, na zarazę i na głód. Wydam was na postrach dla wszystkich królestw ziemi. 18 Wydam tych ludzi, którzy przekroczyli Moje przymierze, którzy nie dotrzymali słów przymierza zawartego przede Mną, gdy rozcięli cielca na dwoje i przeszli pomiędzy jego częściami: 19 książąt Judy i książąt Jerozolimy, dworzan i kapłanów, cały lud tego kraju, przechodzący pomiędzy częściami cielca. 20 Wydam ich w ręce ich wrogów i w ręce tych, którzy czyhają na ich życie. Ich zwłoki staną się żerem dla ptactwa podniebnego i dla dzikich zwierząt. 21 A Sedecjasza, króla Judy i jego książąt wydam w ręce ich wrogów i w ręce tych, którzy czyhają na ich życie, i w ręce wojsk króla Babilonu, które odstąpiło od was. 22 Oto Ja wydam rozkaz – wyrocznia Pana – i sprowadzę ich przeciwko temu miastu. Będą walczyć przeciwko niemu, zdobędą je i spalą ogniem. Miasta Judy obrócę w pustkowie pozbawione mieszkańca.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa