NIEWŁAŚCIWE UPODOBANIA, WIARA I CZYNY
Ostrzeżenie przed podziałami
1 Bracia moi, nie kierujcie się pozorami zewnętrznymi, wierząc w naszego Pana chwały, Jezusa Chrystusa. 2 Jeśli bowiem na wasze zgromadzenie przyjdzie człowiek, noszący złoty pierścień i lśniącą szatę, i przyjdzie też ktoś biedny, w nędznej szacie, 3 a wy spojrzycie na tego, który ma lśniącą szatę, i powiecie: Usiądź tutaj, wygodnie, do biednego zaś powiecie: Ty stań tam, lub: Usiądź przy moich nogach, 4 to czy nie czynicie różnic między sobą i nie stajecie się przewrotnymi sędziami?
5 Posłuchajcie, moi kochani bracia! Czy Bóg nie wybrał biednych w oczach tego świata na bogatych w wierze i na dziedziców Królestwa obiecanego tym, którzy Go miłują? 6 Wy natomiast zlekceważyliście biednego. Czy to nie bogaci gnębią was i pozywają do sądów? 7 Czy nie oni bluźnią zaszczytnemu Imieniu, które nad wami zostało przywołane? 8 Jeśli jednak zgodnie z Pismem wypełniacie królewskie Prawo: Będziesz miłował swojego bliźniego jak siebie samego , dobrze postępujecie. 9 Jeżeli natomiast kierujecie się pozorami zewnętrznymi, to popełniacie grzech i w świetle Prawa jesteście winni. 10 Kto bowiem wypełniałby całe Prawo, a przekroczyłby choćby jedno przykazanie, ten nie wypełnia Prawa. 11 Ten przecież, który powiedział: Nie cudzołóż , powiedział także: Nie zabijaj . Jeżeli więc nie cudzołożysz, a zabijasz, jesteś winny wobec Prawa. 12 Tak mówcie i tak czyńcie, jak mielibyście być sądzeni przez prawo wolności. 13 Sąd bowiem bez miłosierdzia będzie nad tym, który postępuje bez miłosierdzia. Miłosierdzie odnosi triumf nad sądem.
Wiara i uczynki
14 Jaki z tego pożytek, moi bracia, jeśli ktoś mówiłby, że wierzy, a nie spełniałby uczynków? Czy sama wiara może go zbawić? 15 Jeśli jakiś brat lub siostra nie mieliby się w co ubrać i brakowałoby im codziennego pożywienia, 16 a ktoś z was powiedziałby: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie, a nie dalibyście im tego, co potrzebne dla ciała, jaka z tego korzyść? 17 Tak i wiara, jeśli nie jest potwierdzona uczynkami, jest martwa sama w sobie.
18 Lecz powie ktoś: Ty wierzysz, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi swoją wiarę bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z moich uczynków. 19 Ty wierzysz, że jest jeden Bóg? Dobrze czynisz, ale i demony wierzą, i drżą. 20 Chcesz zaś się przekonać, próżny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezużyteczna? 21 Czy Abraham, nasz ojciec, nie został usprawiedliwiony z powodu swoich uczynków, gdy złożył Izaaka, swojego syna, na ołtarzu? 22 Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i dzięki uczynkom stała się doskonała. 23 W ten sposób wypełniło się Pismo, które mówi: Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to policzone jako sprawiedliwość , i został nazwany przyjacielem Boga. 24 Widzicie, że człowiek zostaje usprawiedliwiony dzięki uczynkom, a nie wyłącznie dzięki wierze. 25 Podobnie i nierządnica Rachab, czy nie dzięki uczynkom została usprawiedliwiona, gdy przyjęła wysłanników i odesłała ich inną drogą? 26 Jak bowiem ciało bez ducha jest martwe, tak też wiara bez uczynków jest martwa.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa