Powrót pierwszej grupy wygnańców
Edykt Cyrusa
1 W pierwszym roku panowania króla perskiego Cyrusa, aby spełniło się słowo Pana, wypowiedziane przez Jeremiasza, wzbudził Pan ducha króla perskiego, i kazał ogłosić w całym swoim królestwie, a także na piśmie, co następuje:
2 Tak mówi Cyrus, król perski: Pan, Bóg niebios, dał mi wszystkie królestwa. On też nakazał mi, abym zbudował Mu dom w Jerozolimie, która jest w Judzie. 3 Ktokolwiek więc spośród was należy do Jego ludu – jego Bóg niech będzie z nim– niech idzie do Jerozolimy, która jest w Judzie, i niech buduje dom Pana, Boga Izraela, tego Boga, który jest w Jerozolimie. 4 Wszystkich zaś tych, którzy pozostają wszędzie tam, gdzie mieszkają, niech współmieszkańcy wspomogą srebrem i złotem, dobytkiem i bydłem, a także dobrowolną ofiarą na dom Boga w Jerozolimie.
5 Powstali więc naczelnicy rodów Judy i Beniamina oraz kapłani i lewici, wszyscy, których ducha Bóg pobudził, aby poszli zbudować dom Pana w Jerozolimie. 6 A wszyscy wokół wspomagali ich tym, co posiadali: naczyniami ze srebra, złotem, dobytkiem i bydłem, kosztownościami, nie licząc wszystkich dobrowolnych ofiar.
7 Król Cyrus zwrócił sprzęty domu Pana, które Nebukadnessar zabrał z Jerozolimy i złożył je w domu swego boga. 8 Król perski, Cyrus, przekazał je skarbnikowi Mitredatowi, a ten sporządził ich wykaz dla Szeszbassara, księcia Judy.
9 Oto ten wykaz: złotych czasz – trzydzieści, srebrnych czasz – tysiąc, naczyń wymiennych – dwadzieścia dziewięć, 10 złotych pucharów – trzydzieści, srebrnych pucharów – czterysta dziesięć, pozostałych naczyń – tysiąc.
11 Wszystkich naczyń, złotych i srebrnych, było pięć tysięcy czterysta. Szeszbassar wszystko to przyniósł, gdy wygnańcy przybyli z Babilonii do Jerozolimy.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa