Życiodajne źródło
1 Zawrócił mnie do wejścia do świątyni. Oto woda wypływała spod progu świątyni w kierunku wschodnim, gdyż fasada świątyni była skierowana na wschód. Woda wypływała spod prawego boku świątyni, z południowej strony ołtarza. 2 Wyprowadził mnie potem przez bramę północną i poprowadził drogą zewnętrzną do bramy zewnętrznej, zwróconej ku wschodowi. Oto woda wypływała z prawego boku. 3 Gdy ten mężczyzna szedł w kierunku wschodnim, to miał w swej ręce sznur. Odmierzył tysiąc łokci i przeprowadził mnie przez wodę. Woda sięgała po kostki. 4 Odmierzył następnie tysiąc łokci i przeprowadził mnie przez wodę. Woda sięgała po kolana. Odmierzył potem tysiąc łokci i przeprowadził mnie przez wodę. Woda sięgała po biodra. 5 Odmierzył znowu tysiąc łokci. Był to już strumień, którego nie mogłem przejść, gdyż poziom wody był wysoki – woda do pływania. Był to strumień, którego nie można przejść. 6 Powiedział do mnie: Czy widziałeś, synu człowieczy? I poprowadził mnie z powrotem na brzeg strumienia. 7 Gdy wróciłem, oto na brzegu strumienia było bardzo dużo drzew z jednej i z drugiej strony. 8 Powiedział wtedy do mnie: Wody te płyną w kierunku obszaru wschodniego, spływają na równinę i wpadają do morza, do morza gorzkiego i jego wody zostają uzdrowione. 9 Stanie się, że wszelka istota żywa, która pełza, wszędzie tam, gdzie wpłynie strumień, będzie żyć. Będzie bardzo dużo ryb, bo będą tam wpływać te wody i wody morza będą uzdrowione. Będzie żyć wszystko tam, dokąd wpłynie ten strumień. 10 Stanie się, że rybacy będą stać nad nim, od En-Gedi aż po En-Eglaim, będzie to miejsce na rozciąganie sieci. Ryby będą według swojego gatunku jak ryby Wielkiego Morza, bardzo liczne. 11 Jego bagna i zalewy nie będą uzdrowione. Będą przeznaczone do wydobywania soli. 12 Nad strumieniem, nad jej brzegami z tej i z tamtej strony, będzie rosło wszelkie drzewo owocowe. Ich liście nie będą więdnąć, a ich owoce nie ustaną. Każdego miesiąca będą owocować, bo jej wody wychodzą z przybytku. Jego owoce będą do jedzenia, a jego liście na lekarstwo.
Podział ziemi świętej
13 Tak mówi Pan Bóg: To jest granica, którą wyznaczycie w dziedzictwo, kraj dla dwunastu plemion Izraela. Józefowi podwójną część. 14 Odziedziczycie ją, każdy tak, jak jego brat, gdyż przysiągłem, że dam ją waszym ojcom. Kraj ten przypadnie wam w dziedzictwo. 15 To jest granica kraju: Od strony północnej, od Wielkiego Morza, w kierunku Chetlon do wejścia do Sedad, 16 Chamat, Berota, Sibraim, które jest między obszarem Damaszku a między obszarem Chamat, Chaser-Hattikon, które jest na granicy Chauranu. 17 Granica będzie biec od morza do Chasar-Enon. Obszar Damaszku będzie na północ, i na północ obszar Chamat. To jest strona północna.
18 Strona wschodnia: Od granicy między Chauranem, między Damaszkiem, między Gileadem, między krajem Izraela, od granicy Jordanu do Morza Wschodniego, do Tamar. To jest strona wschodnia.
19 Strona południowa w kierunku południa: Od Tamar do wód Meribot Kadesz, potokiem do Wielkiego Morza. To jest strona południowa, na południu.
20 Strona zachodnia: Od granicy Wielkiego Morza aż do miejsca naprzeciw wejścia do Chamat. To jest strona zachodnia.
21 Podzielicie sobie ten kraj według plemion Izraela. 22 Stanie się, że przypadnie on w dziedzictwo wam i cudzoziemcom wśród was, którzy zrodzą u was synów. Będą dla was jak tubylcy wśród synów Izraela. Wraz z wami przypadnie im dziedzictwo pośród plemion Izraela. 23 I stanie się, że obcokrajowcowi dacie jego dziedzictwo wśród tego plemienia, w którym obcokrajowiec będzie przebywał – wyrocznia Pana Boga.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa