1 Ty, synu człowieczy, prorokuj przeciw Gogowi i powiedz: Tak mówi Pan Bóg: Ja jestem przeciw tobie, Gogu, naczelny księciu Meszek i Tubal. 2 Zawrócę cię, poprowadzę, sprawię, że przyjdziesz z dalekiej północy i wprowadzę cię na góry izraelskie. 3 Wytrącę twój łuk z twojej lewej ręki i sprawię, że wypadną twoje strzały z twej prawej ręki. 4 Na górach izraelskich padniesz ty i wszystkie twoje oddziały oraz narody, które będą z tobą. Dam cię na żer ptakom drapieżnym, wszelkiemu ptactwu i polnym zwierzętom. 5 Padniesz na otwartym polu, gdyż Ja tak powiedziałem – wyrocznia Pana Boga. 6 Ześlę ogień na Magog i na bezpiecznych mieszkańców wysp. I poznają, że Ja jestem Panem. 7 Ogłoszę wśród Mojego ludu izraelskiego Moje święte imię i sprawię, że nie będą już więcej bezcześcić Mojego świętego imienia. Poznają narody, że Ja jestem Panem, Świętym w Izraelu.
8 Oto nadchodzi i spełni się – wyrocznia Pana Boga. Jest to ten dzień, o którym mówiłem. 9 Wtedy wyjdą mieszkańcy miast izraelskich, rozpalą ogień i będą palić zbroje, tarcze, puklerze, łuki, strzały, maczugi i dzidy. Będą nimi rozpalać ogień przez siedem lat. 10 Nie będą nosili drewna z pola, nie będą go ścinać w lasach, bo będą rozpalać ogień zbroją. Zabiorą ich zdobycz, zagarną ich łupy – wyrocznia Pana Boga.
11 Stanie się w tym dniu: Dam Go-gowi sławne miejsce na grób w Izraelu, dolinę Abarim na wschód od morza – tę, która zatrzymuje przechodniów. Tam pogrzebią Goga i całą jego rzeszę. Nazwą ją: Dolina Rzesz Goga. 12 Dom Izraela będzie ich grzebał przez siedem miesięcy, ażeby oczyścić kraj. 13 Pogrzebie ich cały lud kraju i wyjdzie im na chwałę dzień, w którym się wsławię – wyrocznia Pana Boga. 14 Wyznaczą stałych ludzi, którzy będą obchodzić kraj, grzebać przechodniów i pozostawionych na powierzchni kraju, żeby go oczyścić. Będą przeszukiwać do końca siódmego miesiąca. 15 Obchodzący będą przechodzić przez kraj i gdy któryś zobaczy kość ludzką, to pozostawi obok niej znak, aż ją grabarze pogrzebią w Dolinie Rzesz Goga. 16 Także nazwa miasta będzie brzmiała: Hamona. I oczyszczą kraj.
17 Ty, synu człowieczy – tak mówi Pan Bóg – powiedz ptakom, wszystkiemu, co ma skrzydła, wszystkim polnym zwierzętom: Zgromadźcie się i przyjdźcie! Zbierzcie się zewsząd na Moją krwawą ofiarę, którą dla was złożyłem, wielką ofiarę na górach Izraela. Będziecie jeść mięso i pić krew. 18 Będziecie jeść mięso bohaterów i będziecie pić krew książąt kraju. Barany, baranki, kozły, cielce, wszelkie bydło tuczone z Baszanu. 19 Będziecie jeść tłuszcz do sytości. Będziecie do upojenia pili krew z Mojej ofiary, którą dla was złożyłem. 20 Nasyćcie się przy Moim stole końmi i jeźdzcami, bohaterami i wszystkimi wojownikami – wyrocznia Pana Boga.
Chwała Pana wśród narodów
21 Okażę Moją chwałę wśród narodów. Wszystkie narody zobaczą Mój sąd, którego dokonałem i Moją rękę, którą na nich położyłem. 22 I pozna dom Izraela, że Ja jestem Panem, ich Bogiem, od tego dnia i nadal. 23 Poznają narody, że dom Izraela został wygnany z powodu swych grzechów. Za to, że się Mi sprzeniewierzyli, ukryłem przed nimi Moje oblicze i dałem ich w rękę ich wrogów. Wszyscy oni padli od miecza. 24 Uczyniłem im według ich nieczystości i według ich przestępstw. Ukryłem przed nimi Moje oblicze.
25 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Teraz odmienię los Jakuba. Ulituję się nad całym domem Izraela i będę zazdrosny o Moje święte imię. 26 Zapomną o swojej hańbie oraz o wszystkich swoich niewiernościach, którymi się wobec Mnie sprzeniewierzyli, gdy zamieszkają w swej ziemi bezpiecznie i nie będzie nikogo, kto by ich niepokoił. 27 Gdy ich sprowadzę spośród narodów i zgromadzę ich z krajów ich nieprzyjaciół, to okażę się w nich świętym przed oczyma licznych narodów. 28 Poznają, że Ja jestem Panem, ich Bogiem, gdy po zesłaniu ich na wygnanie do narodów, zgromadzę ich w ich ziemi i nie pozostawię ich tam więcej. 29 Nie ukryję już więcej Mojej twarzy przed nimi, skoro wylałem Mojego ducha na dom Izraela – wyrocznia Pana Boga.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa