Błogosławieństwa dla gór Izraela
1 Ty, synu człowieczy, prorokuj górom Izraela i powiedz: Góry Izraela, słuchajcie słowa Pana. 2 Tak mówi Pan Bóg: Ponieważ nieprzyjaciel mówił przeciwko wam: Ha! Starożytne wzgórza stały się naszą posiadłością; 3 więc prorokuj i mów: Tak mówi Pan Bóg: Właśnie dlatego, że was pustoszono i napadano zewsząd, żebyście się stały posiadłością reszty narodów i zostałybyście wzięte na języki i zniesławienie u ludzi, 4 dlatego, góry Izraela, słuchajcie słowa Pana Boga: Tak mówi Pan Bóg górom, pagórkom, potokom i dolinom, spustoszonym ruinom, opuszczonym miastom, które stały się łupem i pośmiewiskiem dla reszty narodów będących dokoła.
5 Dlatego tak mówi Pan Bóg: Zaprawdę w ogniu Mojej gorliwości wypowiedziałem przeciw reszcie narodów i przeciw całemu Edomowi, którzy wzięli sobie Mój kraj w posiadanie z radością całego serca, z pogardą w duszy, żeby rzucić na łup. 6 Dlatego prorokuj o ziemi Izraela i powiedz górom, pagórkom, potokom i dolinom: 7 Tak mówi Pan Bóg: Ja przysiągłem! Narody, które są wokół was, one będą znosić swoją zniewagę. 8 Wy zaś, góry Izraela, wypuścicie swoje gałęzie, przyniesiecie swoje owoce dla Mojego ludu izraelskiego, bo wkrótce mają przyjść. 9 Oto bowiem Ja jestem z wami. Zwróciłem się ku wam. Będziecie uprawiane i będziecie zasiewane. 10 Pomnożę w was ludzi, cały dom Izraela, w całości. Miasta będą zamieszkane, ruiny zostaną zabudowane. 11 Pomnożę w was ludzi i zwierzęta. Będą liczni i płodni. Sprawię, że będziecie zamieszkane jak poprzednio. Okażę wam dobro bardziej niż na początku i poznacie, że Ja jestem Panem. 12 Sprawię, że będą po was chodzić ludzie, Mój lud izraelski. Posiądą cię. Będziesz dla nich dziedzictwem i nie będziesz ich już więcej osierocać. 13 Tak mówi Pan Bóg: Ponieważ mówili o tobie, że pożerasz ludzi, osierocałaś swój naród, 14 więc nie będziesz już więcej pożerać ludzi i nie będziesz już więcej osierocać swego ludu – wyrocznia Pana Boga. 15 Sprawię, że nie będziesz już więcej słyszeć zniewagi narodów. Nie będziesz już znosić obelgi ludów, a swego ludu nie będziesz już więcej osierocać – wyrocznia Pana Boga.
16 Doszło do mnie słowo Pana: 17 Synu człowieczy, dom Izraela, mieszkający w swej ziemi, splamił ją swym postępowaniem i czynami. Ich postępowanie wobec Mnie było jak nieczystość miesięczna. 18 Wylałem więc na nich Moje oburzenie za krew, którą rozlali w tym kraju. Za ich bożki, którymi ją splamili. 19 Rozproszyłem ich między narodami i rozrzuciłem po krajach. Osądziłem ich według ich postępowania i według ich uczynków. 20 Przyszli do narodów. Gdy tam przybyli, zbezcześcili Moje święte imię, gdy mówiono o nich: Oni są ludem Pana i opuścili Jego kraj. 21 Ale ulitowałem się nad Moim świętym imieniem, które zbezcześcił dom Izraela u narodów, gdy tam przybyli.
22 Dlatego powiedz domowi Izraela: Tak mówi Pan Bóg: Nie z powodu was Ja działam, domu Izraela, ale ze względu na Moje święte imię, które zbezcześciliście u narodów, gdy tam przybyliście. 23 Uświęcę Moje wielkie imię znieważone u narodów, które zbezcześciliście wśród nich. Narody poznają, że ja jestem Panem – wyrocznia Pana Boga – gdy okażę się świętym wśród was na ich oczach. 24 Wezmę was spośród narodów, zgromadzę was ze wszystkich krajów i wprowadzę was do waszej ziemi. 25 Pokropię was czystą wodą i będziecie czyści. Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków. 26 Dam wam nowe serce i nowego ducha dam w wasze wnętrze. Usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce cielesne. 27 Ducha Mojego dam w wasze wnętrze i sprawię, że będziecie postępowali według Moich nakazów i strzegli Mojego prawa. Będziecie je wypełniali. 28 Zamieszkacie w kraju, który dałem waszym ojcom. Będziecie dla Mnie ludem, Ja zaś będę dla was Bogiem. 29 Uwolnię was od wszystkich waszych nieczystości. Przywołam zboże, rozmnożę je i nie ześlę na was głodu. 30 Rozmnożę owoce drzew i plony ziemi, żebyście nie znosili już więcej hańby głodu u narodów. 31 Przypomnicie sobie wasze złe postępowanie i wasze czyny, które nie były dobre. Będziecie się brzydzić samych siebie z powodu waszych grzechów i waszych obrzydliwości. 32 Nie z powodu was Ja działam – wyrocznia Pana Boga – niech wam będzie wiadomo. Wstydźcie się i rumieńcie się z powodu waszego postępowania, domu Izraela.
33 Tak mówi Pan Bóg: W dniu, w którym was oczyszczę ze wszystkich waszych grzechów, sprawię, że miasta będą zamieszkane, ruiny będą odbudowane. 34 Spustoszony kraj będzie uprawiany, żeby nie był pustkowiem w oczach każdego przechodnia. 35 Wtedy będą mówić: Ten spustoszony kraj stał się jak ogród Edenu. Zrujnowane, spustoszone i zburzone miasta są umocnione i zamieszkane. 36 I poznają narody, które pozostały wokół was, że Ja jestem Panem. Odbudowałem to, co było zburzone. Obsadziłem to, co było spustoszone. Ja, Pan, powiedziałem i wykonam.
37 Tak mówi Pan Bóg: Jeszcze w tym wysłucham prośby domu Izraela, żeby im to uczynić – rozmnożę im ludzi jak owce. 38 Jak poświęconych owiec, jak owiec Jerozolimy na jej święta, tak zrujnowane miasta będą pełne tłumu ludzi. I poznają, że Ja jestem Panem.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa