1 Pan powiedział do Mojżesza: Zobacz, ustanawiam cię jakby Bogiem dla faraona, a Aaron, twój brat, będzie twoim prorokiem. 2 Ty powiesz mu wszystko, co ci rozkażę, a Aaron, twój brat, będzie mówił do faraona, aby wypuścił Izraelitów ze swojej ziemi. 3 Ja zaś uczynię zatwardziałym serce faraona i pomnożę Moje znaki i cuda w ziemi egipskiej. 4 Ale faraon was nie usłucha. Wtedy położę rękę na Egipt i wśród wielkich kar wyprowadzę Moje zastępy, Mój lud izraelski, z ziemi egipskiej. 5 Wtedy Egipcjanie poznają, że Ja jestem Panem, gdy wyciągnę swoją rękę nad Egipt i wyprowadzę z niego Izraelitów. 6 Mojżesz i Aaron zrobili tak, jak im rozkazał Pan. Tak uczynili. 7 Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt trzy lata, gdy rozmawiali z faraonem.
CUDOWNE DZIAŁANIA BOŻE
Odmowa wysłuchania Mojżesza i Aarona
8 Pan powiedział do Mojżesza i do Aarona: 9 Jeżeli faraon rozkaże wam: Uczyńcie jakiś cud, to powiesz do Aarona: Weź swoją laskę i rzuć ją przed faraonem, a ona zamieni się w węża. 10 Mojżesz i Aaron przyszli więc i uczynili tak, jak Pan im rozkazał. Aaron rzucił swoją laskę przed faraonem i przed jego sługami, a ona zamieniła się w węża. 11 Wtedy również faraon zawołał mędrców i czarowników, a egipscy wróżbici uczynili to samo swoimi magicznymi praktykami. 12 Każdy rzucił swoją laskę i zamieniły się one w węże, a laska Aarona pożarła ich laski. 13 Ale serce faraona pozostało zatwardziałe i nie posłuchał ich, tak jak zapowiedział Pan.
Pierwsza plaga: woda przemieniona w krew
14 Pan powiedział do Mojżesza: Twarde jest serce faraona, nie chce wypuścić ludu. 15 Idź rankiem do faraona. Gdy będzie schodził do wody, stań, aby go spotkać nad brzegiem Nilu, i weź do ręki laskę, która przemieniła się w węża. 16 I tak mu powiesz: Pan, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie z rozkazem: Wypuść Mój lud, aby Mi służył na pustyni. Ale ty, tak jak dotąd, nie usłuchałeś. 17 Tak mówi Pan: Po tym poznasz, że Ja jestem Panem: laską, którą mam w ręku, uderzę wody Nilu, a one zamienią się w krew. 18 Ryby w Nilu wyzdychają, a Nil będzie tak cuchnął, że Egipcjanie nie będą mogli pić z niego wody.
19 I Pan nakazał Mojżeszowi: Powiedz Aaronowi: Weź laskę i wyciągnij rękę nad wody Egiptu – nad ich kanały, rzeki, bagna i nad wszystkie zbiorniki wodne, a przemienią się w krew. Krew będzie w całej ziemi egipskiej, nawet w drewnianych i kamiennych naczyniach. 20 Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak rozkazał Pan: podniósł laskę i na oczach faraona i jego sług uderzył wody Nilu. I cała woda w Nilu zamieniła się w krew. 21 Ryby w Nilu wyzdychały. Nil zaczął cuchnąć i Egipcjanie nie mogli pić z niego wody. A krew była w całej ziemi egipskiej. 22 To samo jednak uczynili wróżbici egipscy swoimi magicznymi praktykami. Serce faraona pozostało więc zatwardziałe i ich nie posłuchał, jak powiedział Pan. 23 Faraon nie wziął sobie tego do serca, odwrócił się i poszedł do domu. 24 A wszyscy Egipcjanie zaczęli kopać w okolicy Nilu w poszukiwaniu wody do picia, bo nie mogli pić wody z Nilu.
Druga plaga: żaby
25 Tak upłynęło siedem dni od czasu, gdy Pan uderzył Nil.
26 Wówczas Pan powiedział do Mojżesza: Idź do faraona i oznajmij mu: Tak mówi Pan: Wypuść Mój lud, aby Mi służył. 27 A jeśli nie będziesz chciał go wypuścić, to Ja dotknę cały twój kraj plagą żab. 28 Nil przepełni się żabami, które z niego wyjdą i przedostaną się do twojego domu, twojej sypialni, do twego łoża i do domu twoich sług i między twój lud, do twoich pieców i do twych dzież. 29 Żaby będą wchodzić na ciebie i na twój lud, i na wszystkie twoje sługi.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa