1 Nie będziesz składał Panu, twemu Bogu, w ofierze wołu ani owcy, które będą miały wadę lub jakiś brak, gdyż jest to obrzydliwością dla Pana, twego Boga.
2 Jeżeli znajdzie się u ciebie, w jednej z twoich bram, którą Pan, twój Bóg, daje tobie, mężczyzna lub kobieta, czyniący zło w oczach Pana, twego Boga, przekraczając Jego przymierze, 3 i pójdzie, i będzie służył innym bogom, i oddawał im pokłon – słońcu, księżycowi lub całemu zastępowi niebieskiemu – czego nie nakazałem, 4 i gdy zostanie ci to doniesione, wysłuchasz i dokładnie to zbadasz. Jeżeli okaże się to prawdą, rzeczą dowiedzioną, że ta obrzydliwość stała się w Izraelu, 5 to wyprowadzisz tego mężczyznę lub tę kobietę, którzy popełnili tę złą rzecz, do twoich bram i będziesz ich kamienować, aż umrą. 6 Na podstawie wypowiedzi dwóch lub trzech świadków skaże się ich na śmierć. Nie skaże się na śmierć na podstawie wypowiedzi jednego świadka. 7 Świadkowie jako pierwsi podniosą rękę przeciwko niemu, aby go uśmiercić, a potem cały lud. Tak usuniesz zło spośród siebie.
Sądy lewickie
8 Kiedy jakaś sprawa będzie dla ciebie za trudna do rozsądzenia, jak przelanie krwi, spór czy zranienie, jako sprawy sporne w twoich bramach, wtedy powstaniesz i pójdziesz do miejsca, które wybierze sobie Pan, twój Bóg. 9 Przyjdziesz do kapłanów-lewitów i do sędziego, który będzie wtedy urzędował, zapytasz się, a oni ogłoszą ci rozstrzygnięcie prawne. 10 Postąpisz zgodnie z tym rozstrzygnięciem, które zostanie ci ogłoszone z miejsca, które wybrał Pan, i będziesz przestrzegał wykonania wszystkiego, jak cię pouczą. 11 Postąpisz zgodnie z pouczeniem, które ci dali, i zgodnie z orzeczeniem, jak ci powiedzieli. Nie odstępuj od tego rozstrzygnięcia, które ci oznajmili, ani na prawo, ani na lewo. 12 Człowiek, który – zachowując się zuchwale – nie posłucha kapłana będącego na służbie Pana, twego Boga, lub sędziego, poniesie śmierć. Wyplenisz zło z Izraela. 13 A cały lud, gdy o tym usłyszy, będzie się lękał i nie będzie więcej zuchwały.
Prawo dotyczące króla
14 Gdy wejdziesz do ziemi, którą Pan, twój Bóg, daje tobie, posiądziesz ją, zamieszkasz w niej i powiesz: Chcę ustanowić nad sobą króla, jak mają wszystkie narody, które mnie otaczają, 15 wtedy ustanowisz nad sobą króla, którego wybierze Pan, twój Bóg. Ustanowisz nad sobą króla spośród swoich braci. Nie będziesz mógł ustanowić nad sobą obcego, który nie jest twoim bratem. 16 Tylko niech on nie trzyma koni w dużej liczbie i nie zawraca ludu do Egiptu, aby nabyć konie, gdyż Pan powiedział wam: Nie będziecie już wracali tą drogą. 17 Niech nie bierze sobie wielu żon, aby nie odwróciło się jego serce. Także niech nie gromadzi dużo srebra ani złota. 18 A gdy zasiądzie na tronie swego królestwa, niech sporządzi sobie odpis tego Prawa z księgi kapłanów-lewitów. 19 Niech będzie u niego i niech je czyta przez wszystkie dni swego życia, aby się nauczył lękać Pana, swego Boga, i przestrzegał wszystkich słów tego Prawa i wykonywał wszystkie te ustawy, 20 aby jego serce nie wynosiło się nad jego braćmi i nie odstąpił od tego przykazania ani na prawo, ani na lewo, aby długo panował, on i jego synowie w Izraelu.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa