Paweł i Barnaba w Ikonium
1 W Ikonium również weszli do synagogi żydowskiej i przemówili, wskutek czego uwierzyła wielka liczba Żydów i pogan. 2 Ale Żydzi, którzy nie uwierzyli, podburzyli pogan i usposobili wrogo do braci. 3 Pozostali tam jednak przez dłuższy czas i nauczali odważnie, gdyż Pan potwierdzał Słowo swojej łaski znakami i cudami, których dokonywał przez ich ręce. 4 Podzielili się więc mieszkańcy miasta. Jedni byli z Żydami, inni z apostołami. 5 Kiedy jednak poganie i Żydzi wraz ze swoimi przełożonymi postanowili ich znieważyć i ukamienować, 6 wtedy, gdy dowiedzieli się o tym, uciekli do miast Likaonii, do Listry i Derbe oraz w ich okolice. 7 Tam też głosili Dobrą Nowinę.
Paweł i Barnaba w Listrze
8 W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, chromy od urodzenia, który nigdy nie chodził. 9 Słuchał on przemawiającego Pawła, który spojrzał na niego uważnie i gdy zobaczył, że ma wiarę potrzebną do uzdrowienia, 10 zawołał głośno: Stań prosto na nogach! A on poderwał się i chodził. 11 Kiedy tłumy zobaczyły, co Paweł uczynił, zaczęły wołać po likaońsku: Bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas! 12 Barnabę nazywali Zeusem, a Pawła Hermesem, ponieważ głównie on przemawiał. 13 A kapłan Zeusa, który miał świątynię przed miastem, przywiódł przed bramę woły i przyniósł wieńce, i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę. 14 Gdy to usłyszeli apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli swoje szaty i rzucili się w tłum, krzycząc: 15 Ludzie, dlaczego to czynicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy. Głosimy wam Dobrą Nowinę, abyście od tych marności odwrócili się do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje. 16 Pozwolił On w dawnych czasach, żeby każdy naród chodził własnymi drogami. 17 Nie przestawał jednak dawać o sobie świadectwa, czyniąc dobrze. Zsyłał wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmił was i napełniał radością wasze serca. 18 Tymi słowami z trudem powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.
19 Tymczasem nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. 20 Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wrócił do miasta. Natomiast następnego dnia razem z Barnabą udał się do Derbe.
Powrót do Antiochii Syryjskiej
21 W tym mieście głosili Dobrą Nowinę i pozyskali wielu uczniów. Następnie wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii. 22 Umacniali dusze uczniów, zachęcali do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do Królestwa Boga. 23 Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów, przez włożenie rąk ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli. 24 Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. 25 Gdy opowiedzieli Słowo w Perge, zeszli do Attalii. 26 Stamtąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Boga zostali wyznaczeni do dzieła, które wykonali. 27 Kiedy przybyli i zebrali Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich uczynił i jak otworzył poganom podwoje wiary. 28 I dłuższy czas pozostali z uczniami.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa