Ostatnie lata
Gibeonici i potomkowie Saula
1 Gdy za dni Dawida nastał głód, który trwał trzy lata z rzędu, Dawid radził się Pana, a Pan dał mu taką odpowiedź: Na Saulu i na jego domu ciąży krew, ponieważ wymordował Gibeonitów. 2 Król wezwał więc do siebie Gibeonitów i do nich przemawiał. Gibeonici nie byli Izraelitami, lecz należeli do ocalonych spośród Amorytów. Chociaż Izraelici złożyli im przysięgę, to jednak Saul z gorliwości o Izraelitów i Judejczyków starał się ich wytępić. 3 Dawid zapytał Gibeonitów: Co mogę dla was zrobić i jak mam wam zadośćuczynić, abyście błogosławili dziedzictwo Pana? 4 Gibeonici odpowiedzieli mu: Nie chodzi nam o srebro ani o złoto od Saula i jego domu. Nie chodzi nam też o zabicie kogokolwiek w Izraelu. Dawid oznajmił: Spełnię wszystko, co mi powiecie. 5 Oni zaś odpowiedzieli królowi: Za tego człowieka, który chciał nas wytępić i zamierzał nas zgładzić, byśmy nie mieszkali na całym terytorium Izraela, 6 niech wydadzą nam siedmiu mężczyzn spośród jego potomków. Powiesimy ich przed Panem w Gibei Saula, wybrańca Pana. Król odparł: Wydam ich wam. 7 Oszczędził jednak Mefiboszeta, syna Jonatana, syna Saula, ze względu na przysięgę wobec Pana, która ich wiązała: Dawida i Jonatana, syna Saula. 8 Król wziął dwóch synów Rispy, córki Ajji, których urodziła Saulowi: Armoniego i Mefiboszeta, i pięciu synów Mikal, córki Saula, których urodziła Adrielowi, synowi Barzillaja z Mecholi, 9 i wydał ich w ręce Gibeonitów. Ci powiesili ich na górze przed Panem. I tak zginęło siedmiu razem. Zostali pozbawieni życia w pierwszych dniach żniw, na początku żniw jęczmienia.
10 Rispa, córka Ajji, wzięła wór, rozścieliła go na skale i od początku żniw aż do czasu, gdy na zwłoki spadł deszcz z nieba, nie dopuszczała, aby ptactwo powietrzne siadało na nich za dnia, a zwierzęta ziemi nocą. 11 Gdy doniesiono Dawidowi, co zrobiła Rispa, córka Ajji, nałożnica Saula, 12 Dawid wybrał się w drogę i zabrał mieszkańcom Jabesz w Gileadzie kości Saula, a także kości Jonatana, syna Saula, które ukradli z rynku w Bet-Szean, a które powiesili tam Filistyni w dniu zwycięstwa Filistynów nad Saulem w Gilboa. 13 Sprowadził stamtąd kości Saula i kości Jonatana, jego syna. Zebrano również kości powieszonych. 14 Potem pochowano kości Saula i Jonatana, jego syna, w ziemi Beniamina, w Sela, w grobie Kisza, jego ojca. Gdy uczyniono wszystko, co król rozkazał, Bóg okazał się łaskawy dla ziemi.
Walki Dawida z Filistynami
15 Doszło jeszcze raz do wojny między Filistynami a Izraelem. Wyruszył Dawid ze swymi sługami i walczyli z Filistynami, ale Dawid był zmęczony. 16 Wtedy Iszbi z Nob, potomek Rafy, który nosił włócznię o wadze trzystu sykli brązu i miał przypasany nowy miecz, postanowił zabić Dawida. 17 Ale Abiszaj, syn Serui, pomógł Dawidowi, ugodził Filistyna i go zabił. Wtedy ludzie Dawida zaklinali go: Nie wyruszaj już z nami na wojnę, abyś nie zagasił pochodni Izraela.
18 Jeszcze raz doszło do wojny z Filistynami w Gob. Wówczas Sibbekaj Chuszatyta zabił Safa, potomka Rafy. 19 Potem znowu wybuchła wojna w Gob z Filistynami. Elchanan, syn Jare-Oregima z Betlejem, zabił Goliata z Gat; drzewce jego włóczni było jak wał tkacki. 20 Gdy doszło do kolejnego starcia w Gat, był tam człowiek ogromnego wzrostu, który miał po sześć palców u każdej ręki i u każdej nogi – razem dwadzieścia cztery. On również pochodził od Rafy. 21 Kiedy urągał Izraelowi, zgładził go Jonatan, syn Szimeiego, brata Dawida.
22 Ci czterej byli potomkami Rafy w Gat, a polegli z ręki Dawida i z ręki jego sług.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa