Wspomnienia o proroku Jeremiaszu
1 W zapiskach znajduje się wzmianka o tym, że prorok Jeremiasz rozkazał, aby wygnańcy zabrali ogień, jak to zostało powiedziane, 2 a także o tym, jak prorok dał wygnańcom Prawo i polecił im, aby nie zapomnieli o nakazach Pana, i by nie dali się zwieść myślom na widok otoczonych ozdobami posągów ze złota i srebra. 3 Mówiąc o innych tego rodzaju sprawach, wzywał, aby nie wyrzucali Prawa ze swego serca. 4 Było też w tym piśmie o tym, że po otrzymaniu Bożego nakazu prorok polecił, aby namiot i arka towarzyszyły mu w czasie wędrówki na górę, na którą dawniej wszedł Mojżesz i podziwiał dziedzictwo Boże. 5 Gdy Jeremiasz tam przybył, znalazł grotę i wniósł do niej namiot, arkę i ołtarz kadzielny, a potem zabarykadował wejście. 6 Kilku jego towarzyszy przyszło później, aby oznaczyć drogę, ale nie mogli jej znaleźć. 7 Gdy Jeremiasz dowiedział się o tym, skarcił ich i oznajmił: Miejsce to będzie nieznane, dopóki Bóg nie zgromadzi ludu i nie okaże miłosierdzia. 8 Wówczas Pan odsłoni wszystkie te rzeczy i objawi się chwała Pana, i obłok, tak jak ukazywała się za czasów Mojżesza oraz wtedy, kiedy Salomon żarliwie modlił się, aby miejsce zostało uroczyście poświęcone. 9 Wspominano także o tym, jak król, posiadając mądrość, złożył ofiarę z okazji poświęcenia świątyni i jej ukończenia. 10 Jak Mojżesz modlił się do Pana i zstąpił ogień z nieba, spalając ofiary; jak modlił się Salomon, a ogień zstąpił z góry i pochłonął ofiary całopalne. 11 Mojżesz powiedział: Ponieważ nie spożyto ofiary za grzech, została ona zniszczona. 12 W ten sam sposób również Salomon świętował przez osiem dni.
Biblioteka Nehemiasza
13 Również w dokumentach i pamiętnikach dotyczących Nehemiasza wyjaśnia się, jak tworząc bibliotekę, zebrał księgi o królach, prorokach i księgi o Dawidzie, oraz listy królów o ofiarach wotywnych składanych Bogu. 14 Podobnie i Juda zgromadził nam wszystkie pisma, które zostały rozproszone w wyniku wojny. Wszystko to jest u nas. 15 Jeśli więc czegoś potrzebujecie, to przyślijcie posłańców, którzy by je wam dostarczyli.
Zaproszenie do obchodzenia święta oczyszczenia Świątyni
16 Mając zamiar świętować Oczyszczenie, napisaliśmy do was:
Dobrze uczynicie, świętując te dni. 17 Bogu zaś, który ocalił cały swój lud, zwrócił wszystkim dziedzictwo i królowanie, kapłaństwo i uświęcenie, 18 jak to obiecał w Prawie, temu Bogu ufamy, że wkrótce zlituje się nad nami i zbierze w miejscu świętym ze wszystkich stron pod niebem. Wyzwolił nas bowiem z wielkich nieszczęść i oczyścił to miejsce.
Wstęp autora
19 Opowiadanie o Judzie Machabeuszu i jego braciach. O oczyszczeniu świątyni Najwyższego i poświęceniu ołtarza, 20 a także o wojnach przeciwko Antiochowi Epifanesowi i jego synowi Eupatorowi. 21 O pochodzących z nieba objawieniach dla tych, którzy tak mężnie walczyli o judaizm, że, chociaż nieliczni, zdobyli cały kraj i przepędzili barbarzyńskie ludy, 22 odzyskali słynną na całym świecie świątynię i uwolnili miasto, a ponieważ Pan był dla nich łaskawy i łagodny, przywrócili prawa, które zamierzano znieść.
23 Opowieści, które Jazon Cyrenejczyk zawarł w pięciu księgach, postaramy się streścić w jednym dziele. 24 Mamy bowiem na uwadze, że ci, którzy pragną zagłębić się w przekazy historyczne, napotykają trudności z powodu ogromnej masy liczb oraz mnogości materiału. 25 Postanowiliśmy dać przyjemność duchową tym, którzy pragną je czytać; tym, którzy chcą zachować w pamięci – ułatwienie; a wszystkim czytającym – pożytek. 26 Nam zaś samym, którzy podjęliśmy się dokonania niełatwego zadania streszczenia, sprawa ta przysporzyła wiele potu i bezsenności, 27 podobnie jak człowiekowi przygotowującemu ucztę, który szuka sposobu zadowolenia innych. Tym niemniej chętnie podejmiemy ten trud, licząc na wdzięczność wielu. 28 Pozostawiając historykowi dokładne badanie szczegółów, sami przejdziemy do starannego opracowania szkicu streszczenia. 29 Architekt nowego domu musi troszczyć się o całą budowlę, ten natomiast, kto podejmuje się go upiększyć i ozdobić malowidłami, zabiega tylko o rzeczy potrzebne do przyozdobienia. Tak samo – jak sądzę – jest również z nami: 30 temu, kto jest autorem historii, wypada zgłębić i uporządkować wydarzenia oraz dokładnie zbadać wiele szczegółowych spraw, 31 temu zaś, kto przygotowuje streszczenie, należy pozwolić na skrócenie tekstu i opuszczenie szczegółowego opisu faktów. 32 Rozpocznijmy więc opowiadanie, by niepotrzebnie dalej nie rozbudowywać tego, o czym już wcześniej powiedziano. Byłoby bowiem nierozsądne rozwodzić się nad wstępem do historii, a skracać samą historię.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa