Epilog dziejów Szunamitki
1 Elizeusz powiedział do kobiety, której syna wskrzesił: Wstań, idź wraz z całą swoją rodziną i zamieszkaj na obczyźnie, ponieważ Pan zapowiedział głód, który niechybnie przyjdzie na ten kraj i potrwa siedem lat. 2 Kobieta wstała więc i postąpiła według słowa męża Bożego. Wyruszyła wraz z rodziną i zamieszkała na obczyźnie w ziemi filistyńskiej, gdzie żyła siedem lat. 3 A po upływie siedmiu lat powróciła z ziemi filistyńskiej. Następnie udała się do króla, aby się upomnieć o swój dom i pole. 4 Król zaś rozmawiał właśnie z Gechazim, sługą męża Bożego, i poprosił: Opowiedz mi, proszę, o wszystkich wielkich czynach, których dokonał Elizeusz. 5 Gdy on opowiadał królowi o tym, jak Elizeusz wskrzesił zmarłego, wtedy ta kobieta, której syna wskrzesił, przyszła, aby się upomnieć u króla o swój dom i pole. Wtedy Gechazi powiedział: Panie mój, królu! To jest ta kobieta, a to jest jej syn, którego wskrzesił Elizeusz. 6 Król pytał tę kobietę, a ona mu opowiadała. Wówczas przydzielił jej jednego urzędnika z poleceniem: Zwróć jej wszystko, co do niej należy i cały dochód z pola, od dnia, w którym opuściła kraj, aż do teraz.
Elizeusz i Chazael z Damaszku
7 Elizeusz przybył do Damaszku, gdy Ben-Hadad, król Aramu, był chory. Oznajmiono królowi: Mąż Boży przyszedł aż tutaj. 8 Wtedy król rozkazał Chazaelowi: Weź ze sobą podarek, idź na spotkanie męża Bożego i wypytaj za jego pośrednictwem Pana, czy wyzdrowieję? 9 Chazael wyszedł mu na spotkanie, wziął ze sobą podarek i wszelkie dobra Damaszku i załadował na czterdzieści wielbłądów. Przyszedł, stanął przed prorokiem i powiedział: Twój syn, Ben-Hadad, król Aramu, przysłał mnie do ciebie z pytaniem: Czy wyzdrowieję? 10 Odpowiedział mu Elizeusz: Idź, powiedz mu: Na pewno wyzdrowiejesz. Pan jednak objawił mi, że na pewno umrze! 11 Mąż Boży uporczywie wpatrywał się w jego twarz, zmieszał się, a potem zapłakał. 12 Chazael zapytał: Dlaczego mój pan płacze? Odpowiedział: Ponieważ wiem, ile zła uczynisz Izraelitom. Na ich twierdze rzucisz ogień, ich młodzieńców pozabijasz mieczem, ich dzieci roztrzaskasz, a ciężarne porozcinasz. 13 Chazael powiedział: Czymże jest twój sługa, ten pies, aby miał uczynić tak straszne rzeczy? Odpowiedział Elizeusz: Pan objawił mi, że ty będziesz królem Aramu. 14 Odszedł więc od Elizeusza i przyszedł do swojego pana, a on go zapytał: Co ci powiedział Elizeusz? Odpowiedział: Powiedział mi, że na pewno wyzdrowiejesz. 15 Nazajutrz Chazael wziął kawałek tkaniny, zanurzył w wodzie i rozciągnął na jego twarzy, tak że ten zmarł. Chazael zaś po nim został królem.
Joram królem Judy
16 W piątym roku panowania Jorama, syna Achaba, króla izraelskiego, kiedy Jehoszafat był jeszcze królem Judy, Joram, syn Jehoszafata, został królem Judy. 17 Miał trzydzieści dwa lata, gdy objął rządy, i panował w Jerozolimie osiem lat. 18 Chodził drogą królów Izraela, tak jak czynił ród Achaba, ponieważ jego żoną była córka Achaba, i czynił to, co złe w oczach Pana. 19 Pan nie chciał jednak zniszczyć Judy ze względu na swego sługę, Dawida, ponieważ mu przepowiedział, że na zawsze pozostawi pochodnię dla jego synów. 20 Za jego dni Edomici wyzwolili się spod władzy Judy i ustanowili nad sobą króla. 21 Wtedy Joram ze wszystkimi rydwanami wyprawił się do Sair. Wstał nocą i uderzył na Edomitów, którzy go otoczyli, i wszystkich dowódców rydwanów. Lud zaś uciekł do swych namiotów. 22 Tak Edom wyzwolił się spod władzy Judy aż do dziś. W tym samym czasie wyzwoliła się Libna.
23 Pozostałe dzieje Jorama i wszystko, co uczynił, czyż nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? 24 Joram spoczął przy swoich przodkach i został pochowany przy swoich przodkach w Mieście Dawida. A po nim królem został jego syn, Achazjasz.
Achazjasz królem Judy
25 W dwunastym roku panowania Jorama, syna Achaba, króla Izraela, rządy objął Achazjasz, syn Jorama, króla Judy. 26 Achazjasz objął rządy w wieku dwudziestu dwu lat i panował w Jerozolimie jeden rok. Jego matka, córka Omriego, króla izraelskiego, miała na imię Atalia. 27 Chodził on drogą rodu Achaba i czynił to, co złe w oczach Pana, jak ród Achaba, ponieważ był zięciem Achaba. 28 Wraz z Joramem, synem Achaba, wyruszył na wojnę z Chazaelem, królem Aramu, pod Ramot w Gileadzie. Ale Aramejczycy zranili Jorama. 29 Wrócił więc król Joram do Jizreel, aby się leczyć z ran, które mu zadali Aramejczycy w Ramie, gdy walczył z Chazaelem, królem Aramu. Wtedy Achazjasz, syn Jorama, króla judzkiego, przybył, aby odwiedzić w Jizreel Jorama, syna Achaba, ponieważ był chory.
© 2018-2022 Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa